Ν. Γρέντζελος: “Λίγη σοβαρότητα το προαπαιτούμενο”

Η περιπέτεια στην οποία μπήκε η χώρα πριν από 8 ολόκληρα χρόνια συνεχίζεται… Το βιοτικό επίπεδο των πολιτών έχει υποβαθμιστεί σε πολύ σημαντικό βαθμό με την απώλεια εισοδήματος σε πολλές περιπτώσεις να φτάνει το 50%, ενώ επιχειρηματίες και επαγγελματίες δίνουν κυριολεκτικά αγώνα επιβίωσης, για να μην προστεθούν οι δραστηριότητές τους στα εκατοντάδες χιλιάδες «λουκέτα» που καταγράφονται από τότε που η κρίση μπήκε στη ζωή μας. Το ποσοστό ανεργίας παραμένει στα ύψη, ενώ κόποι μίας ζωής εκποιούνται λόγω αδυναμίας εξόφλησης ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Μπορεί να έχει ξεκινήσει η δημόσια συζήτηση για τη μεταμνημονιακή εποχή, όμως δυστυχώς για όλους μας η κρίση είναι ακόμα εδώ. Το τραγικότερο όμως είναι ότι ακόμα δεν έχουμε διδαχθεί το παραμικρό από τις πικρές εμπειρίες που βιώνουμε όλα αυτά τα χρόνια. Ειδικά το πολιτικό σύστημα πολλές φορές λειτουργεί σαν να έχει επιστρέψει η κανονικότητα. Πως μπορεί να ερμηνεύσει κανείς την τακτική της παροχολογίας που εφαρμόζουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση; Είναι γεγονός ότι εξαιτίας των οικονομικών εξελίξεων αλλά και των ευαίσθητων εθνικών θεμάτων, έχει ξεκινήσει μία ευρύτερη συζήτηση γύρω από το θέμα μίας εκλογικής αναμέτρησης και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει με σιγουριά την πιθανότητα να διεξαχθούν εκλογές νωρίτερα από το προβλεπόμενο χρονικό όριο. Αυτή την κρίσιμη περίοδο, λοιπόν, φαίνεται ότι «ξύπνησαν» τα κομματικά αντανακλαστικά και πέφτουν στο τραπέζι όλο και περισσότερες υποσχέσεις για παροχές και δεσμεύσεις.

Δυστυχώς αντί κυβέρνηση και αντιπολίτευση να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για να εκπονήσουν ένα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο, συνεχίζουν τις «κοκορομαχίες». Την ώρα που θα έπρεπε να καθορίζεται το νέο πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας μας, με λιγότερους φόρους, ενισχυμένες τις επιχειρήσεις μας καθώς μόνον αυτές μπορούν να παραγάγουν πλούτο, με διεύρυνση της φορολογικής βάσης για να μην πλήττονται οι ίδιοι και οι ίδιοι, με ξεκάθαρη στόχευση στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και του παρεμπορίου, φαίνεται ότι επικρατεί η εμμονή για την «καρέκλα» και έτσι μοιραία επιστρατεύονται παλαιομοδίτικες πολιτικές τακτικές που δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στην Ελλάδα του 2018. Αλλά μπορεί χωρίς ρεαλιστικό σχεδιασμό και στοχευμένες δράσεις να τονωθεί η εξωστρέφεια και να αυξηθούν οι ελληνικές εξαγωγές; Πως θα γίνει άραγε αυτή η περιβόητη προσέλκυση μεγάλων και σοβαρών επενδύσεων, αν πρώτα δεν έχουν λυθεί καίρια θέματα όπως η υιοθέτηση ενός σταθερού φορολογικού συστήματος και η παροχή κινήτρων έτσι ώστε να στρέψουν το βλέμμα τους στην ελληνική οικονομία σοβαροί και ισχυροί επιχειρηματίες; Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι χωρίς επενδύσεις μπορεί να δούμε να αυξάνονται οι θέσεις απασχόλησης;

Επιτέλους, είναι ώρα να σοβαρευτούμε. Για να ελπίζουμε σε μία ουσιαστική αναπτυξιακή πορεία, είναι αναγκαίο να γίνουν συγκεκριμένες ενέργειες, κυρίως προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης των επιχειρήσεων. Κυρίως όμως πρέπει να εκλείψουν τα θλιβερά φαινόμενα της προσπάθειας δημιουργίας ψεύτικων εντυπώσεων σχετικά με την πορεία και τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας, που μόνο στόχο έχουν την καλλιέργεια ενός κλίματος ευφορίας προκειμένου να γίνουν κάποιοι αρεστοί στο εκλογικό σώμα και να ανταμοιφθούν με περισσότερες ψήφους όταν έρθει η ώρα της εκλογικής μάχης. Πρέπει όλοι να αντιληφθούν ότι προηγείται η μάχη για τη δημιουργία των κατάλληλων βάσεων που θα δώσουν την απαιτούμενη ώθηση στις επιχειρήσεις και στην οικονομία μας. Διαφορετικά ο «πόλεμος» για την πολυπόθητη έξοδο από την κρίση, είναι ήδη χαμένος.