Η αποκάλυψη, από την επιστημονική ομάδα  του Taxheaven σε μελέτη που δημοσίευσε, ότι ο συνολικός φόρος νομικών προσώπων, από 1.717.847.782€ το 2011 εκτινάχτηκε  στα 4.269.268.980€ προκάλεσε αίσθηση! 

 

Τέτοια αύξηση φόρων κατά 148,63% σε περίοδο βαθύτατης κρίσης, αποτελεί διπλό κτύπημα στην οικονομία. Από τη μια αφαιρεί τους πόρους εκείνους που θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν τις συνέπειες της κρίσης και να ανοίξουν ένα παράθυρο εξόδου από την κρίση και από την άλλη βύθισε την οικονομία σε νέα απαξίωση και ανεργία.

 

Σκόπιμη ή όχι, αυτή η λογική του παραλόγου που δανειστές, θεσμοί, τρόικα, ΔΝΤ, ΕΕ και ελληνικές κυβερνήσεις σχεδίασαν και εκτέλεσαν, το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Παρέτεινε την κρίση, μεγάλωσε της απώλειες όλων των τάξεων, χάσαμε σε ανταγωνιστικότητα και θέσεις εργασίας και κληθήκαμε να πληρώσουμε ένα ακόμη μνημόνιο με ουρά ένα μετα-μνημόνιο Α.Χ. (Αορίστου Χρόνου)!

 

 

Μέσα στις διαπιστώσεις είναι ένα ακόμη στοιχείο παραλογισμού. Οι φόροι δεν αυξήθηκαν από ανάλογη αύξηση των κερδών. Αν ήταν έτσι μάλλον δίκαιο θα μας φαινόταν, παρότι οι συντελεστές φορολογίας δεν ανήκουν στους φιλικούς προς επιχειρήσεις. Δεν ήταν όμως έτσι. Τα φορολογητέα κέρδη το 2015 ήταν κατά 14,85% μεγαλύτερα των κερδών του 2011. Το ποσοστό αυτό της αύξησης κερδών απείχε από το ποσοστό αύξησης του  φόρου πάνω από 133 ποσοστιαίες μονάδες σε βάρος των επιχειρήσεων! Αυτό σημαίνει ότι αφαιρέθηκε από τις επιχειρήσεις όχι μόνο από τα κέρδη, αλλά και από το «σώμα» του κεφαλαίου, από το μέρος εκείνο δηλαδή που ήταν απαραίτητο για την αναπαραγωγή της παραγωγικής διαδικασίας σε διευρυμένη κλίμακα. Αυτά τα ποσά χάθηκαν οριστικά από την οικονομία.

 

Με τέτοιους όρους πώς να μην αυξηθεί το χρέος απο την πτώση του ΑΕΠ και πώς να μην γίνει «αναγκαίο» ένα ακόμη μνημόνιο;

 

Μπορεί βέβαια κάποιοι να επιχαίρουν, νομίζοντας πως επειδή είναι ΑΕ καλώς φορολογούνται βαριά, νομίζοντας πως αυτούς δεν τους αγγίζει. Αυτή η λογική του κοινωνικού αυτοματισμού αποτέλεσε τη μεγάλη πληγή στην αντίδραση των κοινωνικών ομάδων απέναντι στα απανωτά μέτρα των μνημονίων. Τότε που η μια ομάδα που δεν θίγονταν δεν αντιδρούσε νομίζοντας πως οι άλλοι θα την πληρώσουν με συνέπεια όταν ερχόταν η δική του σειρά τους να αντιμετωπισθεί και αυτή με τον ίδιο τρόπο!

 

 

Για το ΕΕΑ που έχει διακηρύξει ότι η υπέρμετρη φορολογία σε όποια ομάδα επιχειρήσεων και αν επιβάλλεται στην ουσία επιβάλλεται σε όλη την οικονομία και κοινωνία κάθε αδιαφορία σε τέτοιες εξοντωτικές φορολογίες σε μια ομάδα είναι αυτομάτως νομιμοποίηση της φορολογίας και στις άλλες ομάδες.  Είναι καιρός να επικρατήσει η κοινή λογική της αναλογικής φορολογίας σε κάθε ομάδα φορολογουμένων και να φύγουμε πλέον από τις παθογένειες των μνημονίων.

 

ΑΣΒ