tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Άποψη: Μέχρι ποτέ θα διαρκεί η «μεγάλη ληστεία» της μεσαίας τάξης;

ο πλούτος φαίνεται να συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο στα χέρια μίας μικρής πλούσιας ελίτ

Τα νέα μέτρα με τα προαπαιτούμενα, που διατυπώθηκαν σε πολυνομοσχέδιο, το οποίο κατατίθεται στη Βουλή για την απόδοση της δόσης  των 2,8 δισ. ευρώ, έρχονται να προσθέσουν ένα ακόμη βάρος στους φορολογούμενος και ε΄να ακόμη εμπόδιο στην επιστροφή της οικονομίας στην ανάπτυξη.

 

Δυστυχώς, μέτρα όπως η εκχώρηση στο υπερταμείο εταιρειών όπως η ΔΕΗ (το 34%), ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και Αττικό Μετρό, η ΕΛΒΟ, οι κτιριακές υποδομές ΑΕ., οι επιβαρύνσεις νέων ομάδων επαγγελματιών στο νέο ασφαλιστικό σύστημα, όπως οι ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων σε περιοχές με κάτω από 2.000, οι εισφορές υγείας για όλους τους αγρότες αλλά και τους νέους επιστήμονες ενώ έρχονται αυξήσεις στα τέλη ΙΧ και στο μεταξύ άρχισε η άντληση 25 δισεκατομμυρίων ευρώ από την κοινωνία και την οικονομία με βάση τις φορολογικές υποχρεώσεις, δεν αποτελούν κανένα καλό μήνυμα για την χώρα.

 

Οι δανειστές απαιτούν συνεχώς νέα μέτρα αλλά αυτά τα μέτρα φέρνουν μόνο φτώχεμα της κοινωνίας και της οικονομίας. Ούτε μια φορά δεν έφεραν ανάπτυξη όπως παραδέχτηκε και το ίδιο το ΔΝΤ!

 

Η συνεχής επανάληψη μέτρων υπεράντλησης φόρων έχει φέρει σε πτώχευση μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Μέσα στην πτώχευση αυτή, εκτός των εργαζομένων, την τεράστια ανεργία και τη μείωση του ΑΕΠ κατά 30%,  έχει κυριολεκτικά τσακιστεί και η μεσαία, εισοδηματικά, τάξη, η οποία δέχεται την κύρια επίθεση τα τελευταία χρόνια.

 

Σύμφωνα με έκθεση της γερμανικής εταιρείας Allianz (Allianz Global Wealth Report) «Η κρίση άφησε μεγάλα σημάδια στην Ελλάδα, όπου ενώ σχεδόν ο μισός πληθυσμός της ανήκε στη μεσαία περιουσιακά τάξη του ευρώ, όταν καθιερώθηκε το νέο νόμισμα, σήμερα ανήκει μόνο το 20%», σημειώνει η έκθεση.

 

Η μέση καθαρή χρηματοπιστωτική περιουσία των Ελλήνων – που αντιστοιχεί στη διαφορά της περιουσίας (τραπεζικών καταθέσεων, αξιόγραφων και συμμετοχών σε ασφαλιστικά προγράμματα) από το χρέος τους – ανήλθε σε 11.231 ευρώ το 2015 και ήταν πολύ χαμηλότερη από τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης που περιλαμβάνονται στην έκθεση, με εξαίρεση τις χώρες της Βαλτικής (Λιθουανία, Εσθονία και Λετονία) και τη Σλοβακία.

 

 

Όπως σημειώνει τη εταιρεία, «ο πλούτος φαίνεται να συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο στα χέρια μίας μικρής πλούσιας ελίτ: Οι πολύ πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τον μέσο όρο. Αυτό αποτελεί επίσης μία μορφή αυξανόμενης ανισότητας. Αν και δεν καταλήγει σε μία πραγματική κοινωνική πόλωση, έχει τη δυναμική να ασκήσει πίεση στην κοινωνική συνοχή μακροχρόνια, εάν η πλειοψηφία του πληθυσμού πεισθεί ότι η οικονομική ανάπτυξη είναι κάτι που ωφελεί λίγους, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός παραμένει λιγότερο ή περισσότερο εκεί που ήταν», αναφέρει η έκθεση»

 

Για να μη νομίσει κανείς ότι αυτά είναι συμπεράσματα μιας κάποιας εταιρείας, έχουμε και την έκθεση του ΟΟΣΑ, η οποία αναφέρει ότι η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα μέλος του που την προηγούμενη χρονιά αύξησε τη φορολογία των επιχειρήσεων!  Όπως αναφέρει, «η Ελλάδα ήταν η μοναδική χώρα που αύξησε τον συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων από το 26% στο 29% το 2015», προσθέτει ο ΟΟΣΑ. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις χώρες του ΟΟΣΑ που πέρυσι αύξησαν τους συντελεστές ΦΠΑ, αλλά και τους Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης»

 

 

Από την έκθεση φαίνεται ότι οι χώρες του ΟΟΣΑ στρέφουν πλέον τα φορολογικά τους μέτρα προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης των αναπτυξιακών τους προοπτικών. Μόνο η Ελλάδα λείπει από αυτή τη λίστα!

 

Τα αποτελέσματα από τα μέτρα τα ζει ήδη ο ελληνικός λαός. Και οι φορείς που τον εκπροσωπεί έχουν κρούσει επανειλημμένως τον κώδωνα του κινδύνου που λέει ότι  η χώρα δεν μπορεί έτσι να να ορθοποδήσει. Εις μάτην.

 

Άραγε πότε οι κυβερνήσεις θα αντιληφθούν ότι ο φαύλος κύκλος της «μεγάλης ληστείας» με την αύξηση των φόρων και τη μείωση των όρων παραγωγής νέου πλούτου για να αποδοθεί νέος φόρος, είναι απολύτως αδιέξοδος; Δεν αρκεί να μιλάμε με λόγια για την ανάπτυξη. Χωρίς υλική αντιστοιχία λόγων και έργων, καμία ανάπτυξη δεν έρχεται.

 

 

Σ.