Ασφαλιστικού συνέχεια

Του Παναγιώτη Παντελή

---

Την προηγούμενη εβδομάδα είχα αναφερθεί στο σύστημα του τεκμαρτού υπολογισμού, του ελάχιστου απαιτούμενου αριθμού ημερομισθίων και ποσού εισφορών που αναφέρεται στο άρθρο 46 του Ν. 4387/2016.

Είκοσι δυο ημέρες πριν τεθεί σε ισχύ, κάποια εγκύκλιος για την εφαρμογή του δενέχει εκδοθεί.

Ήρθαν όμως οι πρώτες τροπολογίες πριν την εφαρμογή του, που δίνουν μια ακόμα επιβεβαίωση σε αυτό που είχε γραφτεί την προηγούμενη εβδομάδα.

Με την τροποποίηση στην παράγραφο 2 άρθρου 38 του Ν.4387/2016, καθορίζει “ότι η ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το έκαστο προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς των μισθωτών με πλήρη απασχόληση και των εργοδοτών τους καθορίζεται με βάση το ποσό που αντιστοιχεί στον κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών”.

Ας δούμε πρακτικά τι σημαίνει αυτή η τροπολογία.

Εργαζόμενος άνω των 25 ετών

586,08 Μηνιαίος μισθός

93,77 Ασφαλιστική εισφορά εργαζόμενου

146,87 Ασφαλιστική εισφορά εργοδότη

Σύνολο Ασφαλιστικών εισφορών 240,64

Καθαρό πληρωτέο στον εργαζόμενο 492,31

Εργαζόμενος κάτω των 25 ετών

510,95 Μηνιαίος μισθός

81,75 Ασφαλιστική εισφορά εργαζόμενου

128,04 Ασφαλιστική εισφορά εργοδότη

Σύνολο Ασφαλιστικών εισφορών 209,79

Καθαρό πληρωτέο στον εργαζόμενο 429,20

Με την συγκεκριμένη τροπολογία οι εργαζόμενοι με ηλικία κάτω των 25 ετών θα έχουν μείωση μισθού από 429,20 στα 417,18 ενώ ο εργοδότης θα επιβαρυνθεί πληρώνοντας εργοδοτικές εισφορές 146,87 αντί 128,04.

Σήμερα όμως θα ήθελα να σταθώ στο ποιοι είναι υπόχρεοι πληρωμής ασφαλιστικών και πως θα υπολογίζονται, σε ποιο ποσό, οι ασφαλιστικές εισφορές.

Όλοι λίγο έως πολύ γνωρίζουμε ότι από την 01/01/2017 οι ασφαλιστικές εισφορές για τον κλάδο της κύριας σύνταξης ανέρχονται μηνιαίως σε ποσοστό 20 % για όλους που υπάγονται ή θα υπάγονταν στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ.

Το ως άνω ποσοστό υπολογίζεται επί του μηνιαίου εισοδήματος όπως αυτό καθορίζεται με βάση το καθαρό φορολογικό αποτέλεσμα από την άσκηση δραστηριότητας και κατά το προηγούμενο φορολογικό έτος.

Ως ετήσιο εισόδημα των προσώπων που είναι μέλη προσωπικών εταιρειών νοείται για την δραστηριότητά τους αυτή, και για την εφαρμογή του παρόντος, το γινόμενο του πολλαπλασιασμού των συνολικών κερδών της εταιρείας επί του ποσοστού συμμετοχής εκάστου μέλους σε αυτή.

Σε περίπτωση ζημιών ή μηδενικών κερδών τα μέλη των προσωπικών εταιρειών καταβάλουν ως ασφαλιστική εισφορά το 20% του ποσού των 586 € που αποτελεί τον κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών .

Εκτός λοιπόν από τους αυτοαπασχολούμενους, τους ελεύθερους επαγγελματίες και τα μέλη των προσωπικών εταιρειών, υπόχρεοι στην καταβολή ασφαλιστικών εισφορών είναι και τα μέλη ή μέτοχοι οργανισμών, κοινοπραξιών και κάθε μορφή εταιρείας πλην των ΑΕ., (ΙΚΕ) των οποίων ο σκοπός συνιστά δραστηριότητα, εμπορική, βιοτεχνική ή επαγγελματική και τα πρόσωπα αυτά υπάγονταν στην ασφάλιση ΟΑΕΕ.

Τα μέλη του ΔΣ των ανώνυμων εταιρειών με αντικείμενο επαγγελματική, βιοτεχνική, εμπορική δραστηριότητα και με την προϋπόθεση ότι είναι μέτοχοι με ποσοστό έως 3%.
Οι μέτοχοι ΑΕ με σκοπό την μεταφορά προσώπων (Μέτοχοι ΚΤΕΛ)
Οι διαχειριστές ΙΚΕ που ορίστηκαν με το καταστατικό ή με απόφαση των εταίρων
Ο εταίρος μονοπρόσωπης ΙΚΕ

Όσον αφορά την υγειονομική περίθαλψη το ποσοστό ανέρχεται σε 6,95 % ενώ ποσοστά προβλέπονται και για όσους έχουν επικουρική ασφάλιση και εφάπαξ.

Αλλά σε ποιο ποσό θα εφαρμόζουμε τα πιο πάνω ποσοστά ώστε να υπολογίζουμε τις ασφαλιστικές εισφορές;

Βάση υπολογισμού, είναι το καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα από την άσκηση της δραστηριότητας μας κατά το προηγούμενο φορολογικό έτος .

Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Τι είναι το καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα;

Η έννοιά του ερμηνεύεται φορολογικά ως «κέρδη προ φόρων μετά την φορολογική αναμόρφωση»

Έσοδα φορολογητέα από την δραστηριότητα μας είναι αυτά που προέρχονται από την συνήθη δραστηριότητα μιας επιχείρησης πχ. Πωλήσεων αγαθών ή υπηρεσιών δηλαδή (τα λειτουργικά) άλλα έσοδα αποτελούν και τα μη λειτουργικά, όπως έσοδα προηγούμενων χρήσεων, κρατικές επιχορηγήσεις , συναλλαγματικές διαφορές, επιδοτήσεις κ.λπ..

Έσοδο λοιπόν το οποίο μάλιστα φορολογείται, αποτελεί και η απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης (τίτλος κτήσης) και για την οποία κατά τη γνώμη μου οφείλονται ασφαλιστικές εισφορές. Άλλωστε στο προσχέδιο ήταν σαφώς προσδιορισμένο ότι για τον τίτλο κτήσης οφείλονται ασφαλιστικές εισφορές.

Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να ξεχνάμε τον Ν.4172 όπου αναφέρει ότι 3 ομοειδής πράξεις εντός εξαμήνου αποτελούν επιχειρηματική δραστηριότητα, έστω κι αν δεν έχει γίνει έναρξη δραστηριότητας στην εφορία.

Τις δαπάνες λίγο πολύ όλοι τις γνωρίζουμε και είναι αυτές που είναι παραγωγικές για την δραστηριότητα της επιχείρησης μας. Όλες οι δαπάνες; Όχι, υπάρχουν και οι μη εκπιπτόμενες.

Μια δαπάνη όμως ήθελα να σημειώσω μιας και αφορά δεκάδες χιλιάδες ΜμΕ.

«την αγορά αγαθών και τη λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των 500€ που η πληρωμή της δεν γίνεται μέσω τραπεζικού λογαριασμού».

Και επειδή από πολλούς μου έχει τεθεί το ερώτημα, σε περίπτωση φορολογικού ελέγχου όταν τους καταλογίζονται λογιστικές διαφορές εκτός από τον φόρο θα οφείλουν και ασφαλιστικές εισφορές;

Θεωρώ πως ναι.

Ο φοροελεγκτής που θα βεβαιώνει τις λογιστικές διαφορές εκτός από τον φόρο εισοδήματος θα βεβαιώνει και την διαφορά των ασφαλιστικών εισφορών.

Είναι θέματα που απασχολούν σε καθημερινή βάση χιλιάδες συναδέλφους αλλά και όλες τις ΜμΕ.

Το υπουργείο εργασίας οφείλει να ενημερώσει άμεσα όλους τους εμπλεκόμενους με την έκδοση των διευκρινιστικών εγκυκλίων ώστε όλοι μας να κάνουμε τους προγραμματισμούς μας και να μην τα μαθαίνουμε κατόπιν εορτής.

Πηγή: www.pantelisco.com