tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Διαμεσολάβηση: Υποχρεωτική εξέταση δυνατότητας προσφυγής στην Ιρλανδία

για πρώτη φορά επιβάλλεται ρητά στους δικηγόρους η υποχρέωση να συμβουλεύουν τους πελάτες τους να εξετάζουν τη δυνατότητα προσφυγής σε Διαμεσολάβηση

Ενώ στην Ελλάδα ο θεσμός της Διαμεσολάβησης βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα και δεν έχει μπει στην κουλτούρα του πολίτη και του επιχειρηματία, ως εναλλακτικός τρόπος επίλυσης διαφορών, στην Ιρλανδία νέος νόμος επιβάλλει ρητά την υποχρέωση εξέτασης της δυνατότητας προσφυγής σε Διαμεσολάβηση.

 

Με τον νόμο που ψηφίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Ιρλανδία, μόλις στις 13 Φεβρουαρίου του 2017, για πρώτη φορά επιβάλλεται ρητά στους δικηγόρους η υποχρέωση να συμβουλεύουν τους πελάτες τους να εξετάζουν τη δυνατότητα προσφυγής σε Διαμεσολάβηση για την επίλυση της διαφοράς τους.

 

Συγκεκριμένα με βάση τις νέες διατάξεις ο δικηγόρος υποχρεούται να ενημερώσει τον πελάτη του ως προς:

 

  1. τη δυνατότητα υπαγωγής της διαφοράς του προς επίλυση με Διαμεσολάβηση

  2. τον τρόπο παροχής υπηρεσιών Διαμεσολάβησης καθώς και τον κατάλογο των διαπιστευμένων Διαμεσολαβητών

  3. τα πλεονεκτήματα του θεσμού

  4. την αρχή της εμπιστευτικότητας

  5. την εκτελεστότητα των συμφωνιών που μπορεί να επιτευχθούν με Διαμεσολάβηση

 

Στην περίπτωση που ο πελάτης αποφασίσει να μην επιλέξει να επιλύσει τη διαφορά του με Διαμεσολάβηση, ο δικηγόρος υποχρεούται να υποβάλλει στο δικαστήριο ειδική υπεύθυνη δήλωση ότι ο ίδιος εκπλήρωσε την υποχρέωση ενημέρωσής του που επιβάλλεται από τον νόμο. Αν μια τέτοια δήλωση δεν υποβληθεί, το δικαστήριο αναβάλλει την εκδίκαση της υπόθεσης μέχρι αυτή να προσκομιστεί νομίμως ενώ παράλληλα προβλέπονται ειδικές (οικονομικής φύσεως) κυρώσεις στα μέρη που αδικαιολόγητα δεν έκαναν χρήση της δυνατότητας επίλυσης της διαφοράς τους με Διαμεσολάβηση.

 

Η Διαμεσολάβηση παραμένει μια καθαρά εκούσια διαδικασία στην οποία τα μέρη ελεύθερα επιλέγουν να συμμετάσχουν και ελεύθερα μπορούν να αποχωρήσουν από αυτή οποτεδήποτε το θελήσουν. Τα μέρη συμφωνούν το κόστος, τη διάρκεια, το Διαμεσολαβητή και το πλαίσιο της διαδικασίας που θέλουν να ακολουθήσουν. Παρά το γεγονός ότι το νέο θεσμικό πλαίσιο επιβάλλει την υποχρέωση στα μέρη να εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο να υπαγάγουν τη διαφοράς τους προς επίλυση με Διαμεσολάβηση, στο βαθμό που αυτά δικαιολογημένα επιλέξουν να μην το πράξουν, ο δρόμος για την δικαστική επίλυση της υπόθεσης παραμένει πάντοτε ανοικτός.

 

Πηγή: http://www.lexology.com/library/detail.aspx?g=47f3f32e-01dd-4c8c-8588-fb7404867cc9

Έλενα Κολτσάκη, Διδάκτωρ Νομικής

Δικηγόρος – Διαμεσολαβήτρια (ΥΔΑΔΔ, UK, USA)

Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών, ΑΚΚΕΔ Προμηθέας (Αθήνα), ADR Center (Rome, Italy)

 

 

ΣΒ