Ο μονόδρομος του Αλ. Τσίπρα δεν αλλάζει

Πρόκειται για μέτρα "κάβα" ύψους 3,5 δις ευρώ. θα ενταχθούν σε μια νέα συμφωνία που θα πρέπει να ξανά ψηφιστούν από την ελληνική βουλή κάνοντας τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος να μην μπορούν να κοιτάξουν ο ένας τον άλλον. Η πολιτική διαχείριση των μέτρων αυτών είναι το δυσκολότερο κομμάτι της υπόθεσης. Ο κ. Τσίπρας, ήδη σηκώνει το τεράστιο φορτίο του πακέτου των μέτρων και δεν μπορεί πλέον να πει ότι δεν το πήρε. Απλά φροντίζει να μην δείχνει πως πονοκεφαλιάζει ελπίζοντας φυσικά για το καλύτερο. Κάθε πρωθυπουργός προσδοκά το καλύτερο. Ο χρόνος δεν ξέρουμε κατά πόσο περισσεύει σε κάθε πρωθυπουργό.

Με αφορμή τα τελευταία μέτρα λοιπόν, άρχισαν ξανά τα ευφάνταστα σενάρια περί εκλογών. Μα ποιός τις θέλει τις εκλογές τούτη την ώρα, ούτε ο Μητσοτάκης που αναγκάζεται να κάνει ότι τις θέλει γιατί αυτός δυστυχώς είναι ο ρόλος του. Κάθε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζητά εκλογές γιατί ξέρει ότι δεν είναι στο χέρι του για να γίνουν. Ανέξοδα τις επικαλείται γιατί και να γίνουν το εκλογικό σώμα αυτό που δείχνει με βάσει τις δημοσκοπήσεις είναι πως δεν δίνει σε κανέναν απόλυτη πλειοψηφία και επομένως και ο κ. Μητσοτάκης να ασκήσει τόση μεγάλη πίεση για να γίνουν εκλογές, πάλι θα έχουμε τέτοιες αναταράξεις που δεν βοηθούν το σύνολο της χώρας. Ποιος θα ήθελε εκλογές, με αυτή την κατάρρευση που έχουμε στην οικονομία, Ακόμη και στους απόλυτους αριθμούς τα χάλια της οικονομίας είναι τεράστια. Αξιοσημείωτο είναι τα χρέη που έχει το κράτος στους ιδιώτες. Ξεπερνούν κατά πολύ τα 80 δις ευρώ, Η επανάληψη επομένως του σκηνικού του περσινού καλοκαιριού μπορεί να το βλέπουμε ότι ενδεχομένως είναι μπροστά μας και μπορεί να το ξανά ζήσουμε με τίποτα όμως δεν βοηθά όχι μόνο εμάς, μια τέτοια ψυχολογία, αλλά και την κυβέρνηση η οποία ευελπιστεί να έρθουν κάποια στιγμή καλύτερες ημέρες παίζοντας το παιχνίδι της μείωσης του χρέους στις επικοινωνιακές πολιτικές που χαράζει.

Οι εκλογές θα πρέπει να μην υπάρχουν στο λεξιλόγιο της κυβέρνησης. και όχι μόνο δεν θα πρέπει απλά, αλλά θα έπρεπε δια νόμου να είχε απαγορευτεί τόσο κακό κάνουν στην ελληνική οικονομία και την κοινωνία ακόμη και η προφορά της λέξης. Δεν είναι δηλαδή η επιλογή  των εκλογών διέξοδος για όποιον τις προκαλέσει. Την τέταρτη φορά καίγεσαι.

Για αυτό και ο μονόδρομος του Αλ. Τσίπρα δεν είναι οι επιλογές που γονατίζουν την οικονομία. Ο μονόδρομός του είναι να κυβερνήσει επιτέλους κανονικά δίχως παλινδρομήσεις και διλλήματα,  σκέψεις και αμφίσημες συμπεριφορές. Να αποφασίσει ότι αυτός έχει υπογράψει τα δυσβάστακτα μέτρα, να παλέψει για καλύτερες ημέρες , να πιάσει τους στόχους και τα πλεονάσματα και να αφήσει πίσω του ιδέες που στο παρελθόν τον έβγαζαν συγκυριακά από τη δύσκολη θέση χαντάκωναν όμως απ ότι φάνηκε το υπόλοιπο μέρος της κοινωνίας που αυτή πληρώνει τα σπασμένα και κανείς άλλος.

Αν λοιπόν ο πρωθυπουργός πιστέψει στην  υπογραφή του, και προχωρήσει στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις , αυτές που δεν έγιναν από τον Αν. Σαμαρά γιατί φοβήθηκε, τότε πρόσκαιρα θα αισθάνεται ανασφαλής πολιτικά, μελλοντικά όμως θα έχει προσφέρει στην χώρα. Προσοχή με δικαιοσύνη όμως και χωρίς μισόλογα δήθεν για τους κοινωνικά αδύνατους.

Επί της ουσίας βοήθεια προς τους κοινωνικά αδύνατους σε αυτούς που πραγματικά το έχουν ανάγκη και όχι μόνο στα λόγια.