Σχόλιο. Χώρα συνταξιούχων, ανέργων και φτωχών η Ελλάδα!

Ανησυχητικά είναι τα στοιχεία από την αύξηση του αριθμού των συνταξιούχων στη χώρα μας. Σύμφωνα με το σύστημα «ΗΛΙΟΣ», ο αριθμός των συνταξιούχων ανέρχεται σε 2.653.257 άτομα, ο συνολικός αριθμός των καταβαλλόμενων συντάξεων ανέρχεται σε 4.491.514 και η συνολική μηνιαία δαπάνη για συντάξεις το μήνα Οκτώβριο ανέρχεται σε 2.318.116.345,24 ευρώ!

 

Με δεδομένο ότι η χώρα μας «διαθέτει» άλλο 1,5 εκατομμύριο ανέργους, 2.529.000 άτομα που βρίσκονταν κάτω από το όριο της φτώχειας, και 3.904.000 άτομα (στοιχεία ΕΛ.ΣΤΑΤ.) με κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού, το συμπέρασμα είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται πάνω σε ένα κοινωνικό ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.

 

Ανεξαρτήτως πολιτικών διακηρύξεων καθησυχασμού με λόγια περί «ανάπτυξης που έρχεται» ή λόγια τρομοκράτησης περί πλήρους καταστροφής, η σκληρή αλήθεια είναι πως σήμερα οι όροι για βελτίωση του κλίματος είναι χειρότεροι και η έξοδος από την κρίση, αναβάλλεται.

 

Η χώρα μας κατέχει στη φτώχεια, στον κοινωνικό αποκλεισμό, στην ανεργία και ιδιαίτερα στην ανεργία των νέων, την 1η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα επιβεβαιώνεται ότι γίνεται και χώρα των συνταξιούχων. Να μη ξεχνάμε βέβαια ότι είναι και "Χώρα των άδικων φόρων"!

 

Εύλογα λοιπόν παρουσιάζεται το ερώτημα: ποιος θα δουλέψει στη χώρα για να ζήσουν όλοι αυτοί και για να βγει κάποτε από την κρίση;

 

Αν οι κυβερνώντες δεν μπορούν να απαντήσουν σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα δεν έχουν παρά ή να παραδεχτούν την αδυναμία τους και να πράξουν «τα δέοντα» ή να ξανασκύψουν στους ανθρώπους της αγοράς και της παραγωγής, για δουν τις λύσεις που με μανία πετούν στο καλάθι των αχρήστων χρόνια τώρα, ακούγοντας μόνο τη φωνή της τρόικας, της ΕΕ και των δανειστών.

 

Ας ξανασκύψουν να δουν τις προτάσεις του ΕΕΑ και όλων των φορέων των μικρομεσαίων που από την αρχή της κρίσης φωνάζουν ότι το ξανα-ξεκίνημα της οικονομίας, μπορεί να γίνει μόνο από αυτό που έχουμε στο χέρι, δηλαδή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και το εργατικό μας δυναμικό, απασχολούμενο και μη, και όχι από αυτό που δεν έχουμε και δεν ξέρουμε πότε θα έρθει, δηλαδή από τους μελλοντικούς «μεγάλους επενδυτές».

 

Το έχουμε πει και άλλη φορά από αυτή τη στήλη: «Άκου τον ήχο των μικρομεσαίων κύριε Πρωθυπουργέ, κάτι ξέρουν. Μόνο να κερδίσουμε  έχουμε όλοι από αυτό».

 

Δυστυχώς, ο μόνος ήχος που ακούνε είναι ο "ήχος" των δανειστών, της τρόικας, των ξένων κυβερνητών, των μνημονίων και του τρόμου του «Αγγλικού Δικαίου».

 

Σε αυτή την κρίση, η διαφορά μας με τους δανειστές είναι ότι αυτοί θέλουν τα λεφτά τους, ακόμη και αν καταστραφεί η χώρα, ακόμη και αν την κατάσχουν ολόκληρη (με το Αγγλικό Δίκαιο, δυστυχώς), ακόμη και αν την πάρουν τζάμπα, απαξιωμένη και αποφανθούν ότι… τους χρωστάμε κι άλλα!

 

Η δική μας όμως θέση, αλλά και θέση κάθε λογικού ανθρώπου, είναι ένα σύστημα που να μπορεί να δουλέψει η παραγωγή, η επιχείρηση, ο άνεργος, ο φτωχός, όλοι όσοι μπορούν να παράγουν, έστω κάτι χρήσιμο, για την οικονομία και την κοινωνία, ώστε, όχι μόνο να μπορούμε ανασυντάξουμε την οικονομία, αλλά πάνω απ όλα, να ζούμε και να έχουμε τη ζωή που αξίζει σ΄ εμάς και στις μέλλουσες γενιές.

 

Σ.Β.