tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Τα πλαστά και εικονικά χρέη των μεγαλοφειλετών

Σύμφωνα με την ακολουθούμενη πρακτική μέχρι το 2013, όταν «έπεφταν τα βιβλία» ενός επιχειρηματία επιβάλλονταν 4 ειδών «πρόστιμα»

Κάθε χρόνο τέτοιος καιρό επαναλαμβάνεται μια μόδα που ξεκίνησε το 2011 με τη δημοσιοποίηση της λίστας των μεγαλοφειλετών. Όμως κάθε χρόνο η προσέγγισή μας παραμένει επιφανειακή: αφού επαναλάβουμε για άλλη μια χρονιά τα αυτονόητα με όλα τα γνωστά κλισέ περί «μάστιγας της φοροδιαφυγής» και περί «επιχειρήσεων φαντασμάτων» που έχουν κλείσει εδώ και δεκαετίες, στρέφουμε τα βλέμματά μας σε άλλα θέματα της επικαιρότητας χωρίς ποτέ να αναρωτηθούμε τι πήγε στραβά με αυτούς τους φορολογούμενους.

 

Υπάρχει μια πρώτη αυστηρή εξήγηση που υιοθετούν και οι ποινικοί δικαστές της χώρας μας: «Άμα χρωστάς στο δημόσιο και δεν πληρώνεις είσαι εγκληματίας, δεν έχει κάτι άλλο να δούμε».  Η νομική έννοια του «τυπικού εγκλήματος» της μη καταβολής βολεύει τους πάντες και δεν κουράζει και το μυαλό.

 

Αν όμως κάποιος ξύσει λίγο την επιφάνεια των περιπτώσεων των μεγαλοφειλετών και επιχειρήσει να βρει τι πήγε στραβά θα διαπιστώσει ότι μια μεγάλη ομάδα μεγαλοφειλετών μοιράζεται ένα κοινό χαρακτηριστικό αναφορικά με τον τρόπο δημιουργίας των χρεών: τα φορολογικά χρέη προέκυψαν με τρόπο «εξωλογιστικό», επειδή κάποιοι εφοριακοί «τους έριξαν τα βιβλία» σε κάποιο φορολογικό έλεγχο.  Πρόκειται δηλαδή για φυσικά πρόσωπα  και επιχειρήσεις που είτε επιχείρησαν να φοροδιαφύγουν  (π.χ. με εικονικά τιμολόγια) και ορθώς τιμωρήθηκαν είτε απλά έχασαν κάποιο βιβλίο ή σειρά τιμολογίων ή άλλων στοιχείων με αποτέλεσμα να δώσουν στον φορολογικό ελεγκτή το δικαίωμα να υπολογίσει το τζίρο, το φπα και τα εισοδήματά τους με τρόπο που δεν στηρίζεται στη πραγματικότητα αλλά σε  υποκειμενικές εκτιμήσεις του εκάστοτε εφοριακού που τους έλεγχε.

 

Σύμφωνα μάλιστα με την ακολουθούμενη πρακτική μέχρι το 2013, όταν «έπεφταν τα βιβλία» ενός επιχειρηματία επιβάλλονταν 4 ειδών «πρόστιμα»: Ένα πρόστιμο για το φόρο εισοδήματος επί εκτιμώμενων κερδών, ένα πρόστιμο για τον ΦΠΑ επί υποθετικών συναλλαγών όπως τις  φαντάζονταν ο εφοριακός, ένα πρόστιμο επειδή το ΦΠΑ που είχε δηλώσει ο επιχειρηματίας δεν συνέπεσε με αυτόν που επινόησε μεταγενέστερα ο εφοριακός και τέλος ένα πρόστιμο γιατί δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις περί ΚΒΣ (αυτό ποικίλει από περιπτώσεις εικονικών τιμολογίων μέχρι περιπτώσεις απώλειας βιβλίου).

 

Το αποτέλεσμα τέτοιων πρακτικών, που ουσιαστικά φουσκώνουν τους τζίρους και τα καθαρά κέρδη και φτάνουν πολλές φορές να προκαλούν εξωπραγματική φορολογική επιβάρυνση   είναι ένα: Ο ξαφνικός θάνατος της επιχείρησης, η οποία πλέον δεν μπορεί να εξυπηρετήσει καμία οφειλή, φορολογική ή άλλη, βαράει κανόνι και αναγκαστικά παύει να λειτουργεί και επικεντρώνεται σε δικαστικούς αγώνες, που ως γνωστόν κρατάνε χρόνια. Δεν είναι μάλιστα και λίγες οι περιπτώσεις φορολογούμενων που έχουν δεν έχουν καταφέρει να φτάσουν στα φορολογικά δικαστήρια γιατί δεν είχαν τα λεφτά για τα παράβολα.

 

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, που έχουν υποστεί εξωλογιστικό προσδιορισμό είναι μάλλον θύματα και λιγότερο εγκληματίες γιατί, ότι και αν έχουν κάνει, δεν δικαιολογείται να τιμωρούνται με πρόστιμα που   εξ ορισμού δεν μπορούν να πληρώσουν ακόμη και ρευστοποιούσαν τα πάντα.  Κανείς δεν λέει να μην τιμωρούνται όσοι παρανομούν αλλά πρέπει να υπάρχει μια λογική: Η τιμωρία πρέπει να είναι ανάλογη με το έγκλημα που διέπραξαν. Το να καταλήγεις να βάζεις σε κάποιον πρόστιμα, που δεν θα τα εισπράξει το δημόσιο ούτε σε 10 ζωές  του φορολογούμενου δεν ωφελεί κανέναν. Και στο κάτω κάτω της  γραφής αν είναι τόσο μεγάλο το έγκλημά τους, αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχει κάπου κρυμμένη και η αντίστοιχη οικονομική ωφέλεια από το έγκλημα: Κάπου θα πρέπει να είναι κρυμμένα τα εκατομμύρια που έχουν βγάλει από τη φοροδιαφυγή αυτοί μεγαλοφειλέτες. Γιατί όμως κανείς δεν ψάχνει ποτέ;

 

Ένα υπεύθυνο κράτος θα πρέπει επιτέλους να ξεχωρίσει ποιοι είναι αυτοί «οι πονηροί» που δεν πληρώνουν ενώ μπορούν από «τα θύματα» στα οποία έχουν επιβληθεί πρόστιμα, που δεν θα μπορέσουν ποτέ να τα εξοφλήσουν ακόμη και αν βγει στο σφυρί όλη τους τη περιουσία.

 

Διαφορετικά γεμίζουμε τα βιβλία της εφορίας με πλαστά και εικονικά έσοδα.

 

Χρήστος Κλειώσης Δικηγόρος Πρόεδρος Ένωσης Φορολογουμένων Ελλάδας

 

 

 

 

Θρασύβουλος Μίαρης Αντιπρόεδρος  Ένωσης Φορολογουμένων Ελλάδας

 

 

 

 

ΣΒ