Ανάπτυξη με παλιό μοντέλο

Γράφει ο Γιώργος Παππούς, δημοσιογράφος, συνεργάτης του Ε.Ε.Α. 

 

“Μια εικόνα, χίλιες λέξεις”, λέει το γνωστό ρητό, που ταιριάζει γάντι με τα όσα αποκαλύπτει η “φωτογραφία” των νέων επιχειρήσεων, όπως αυτή αποτυπώνεται στο Μητρώο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών. 

Ξεκινώντας από τα θετικά, δεν μπορεί κανείς παρά να επισημάνει ότι με τη συμπλήρωση του 7μήνου, οι εγγραφές νέων επιχειρήσεων δεν είναι μόνο περισσότερες από πέρσι αλλά και πολύ περισσότερες από τις διαγραφές κι αυτό πιστοποιεί τη γενικότερη αίσθηση ότι κάτι έχει αρχίσει να κινείται. Συγκεκριμένα, στο διάστημα Ιανουαρίου- Ιουλίου εγγράφηκαν στο Ε.Ε.Α. 4.505 νέες επιχειρήσεις, έναντι 3.959 στο περσινό αντίστοιχο χρονικό διάστημα, δηλαδή 546 παραπάνω. Από την άλλη μεριά, οι διαγραφές στο 7μηνο περιορίστηκαν στις 2.355 έναντι 3.085 πέρσι, δηλαδή ήταν 730 λιγότερες από το 2017. 

Και κάπου εδώ, μπαίνοντας στην ποιοτική ανάλυση των στοιχείων, ξεκινάνε οι προβληματισμοί. Όπως προκύπτει από την “ακτινογραφία” των νέων επιχειρήσεων, στη συντριπτική τους πλειοψηφία αφορούν σε παραδοσιακούς- αν μπορεί να τους χαρακτηρίσει κανείς έτσι- κλάδους ήτοι στην εστίαση και στο λιανεμπόριο. Συγκεκριμένα, επί του συνόλου των 4.505 νέων εγγραφών, οι 736 αφορούν σε υπηρεσίες παροχής εστίασης και οι 583 στο λιανεμπόριο. 

Είναι κακό αυτό; Προφανώς όχι, ωστόσο επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι η περιβόητη αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου είναι ακόμα πολύ μακριά. Άλλωστε, όπως αποτυπώθηκε και στο Προσχέδιο του Προϋπολογισμού, η προσδοκία/εκτίμηση για ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης και φέτος (2,1% αντί 2%) και το 2019 (2,5% αντί 2,4%), δεν βασίζεται σε αύξηση των επενδύσεων- οι οποίες σημειωτέον θα έχουν σχεδόν μηδενική αύξηση φέτος- αλλά κυρίως στην αύξηση της κατανάλωσης. 

Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι όσο εύκολα στήνονται δραστηριότητες στους δύο παραπάνω κλάδους, τόσο εύκολα ξεστήνονται. Από το σύνολο των 2.355 διαγραφών, οι 546 αφορούν σε λιανεμπορικές επιχειρήσεις και οι 470 σε υπηρεσίες εστίασης, δηλαδή 1 στις 2 δραστηριότητες που κατεβάζουν ρολά, είναι στους δύο συγκεκριμένους κλάδους. Κι αυτό μαρτυρά έλλειψη επιχειρηματικής στρατηγικής, απουσία επενδυτικής “καθοδήγησης” και μάλλον απροθυμία ανίχνευσης καινοτόμων δραστηριοτήτων, χωρίς φυσικά να παραγνωρίζει κανείς τις γνωστές δυσκολίες χρηματοδότησης/ρευστότητας. 

Όσον αφορά, δε, στον τύπο των νέων επιχειρήσεων, επιβεβαιώνεται ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις παραμένει ο κανόνας κι αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν από τα συναρμόδια υπουργεία κατά το σχεδιασμό της φορολογικής, ασφαλιστικής και αναπτυξιακής πολιτικής. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιουλίου, το 59,89% των νέων επιχειρήσεων ήταν ατομικές, το 16,25% ήταν ΙΚΕ- που αρχίζουν να καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο χώρο- και το 14,13% ομόρρυθμες.