Οι δείκτες άρχισαν να… ευημερούν! Είχαμε καιρό να δούμε τέτοια πληθώρα «ευτυχισμένων» δεικτών, από τότε που η κρίση κτύπησε όχι απλώς την οικονομία αλλά τα εργαζόμενα στρώματα, τους μικρομεσαίους, τους συνταξιούχους, τους νέους…

 

Τώρα ξαφνικά ανακαλύπτουμε ότι πετάμε σε ένα σύννεφο ανάπτυξης το οποίο όπου να ‘ναι προσγειώνεται για εμάς.

 

Η πείρα μας από τέτοιες πολιτικές πρακτικές είναι πικρή. Κάθε που οι κυβερνήσεις ανακοίνωναν ευημερούντες δείκτες, κάποια μέτρα ετοίμαζαν για τους.. ευημερούντες ανθρώπους της οικονομίας. Αυτό το «περίεργο» που δεν γινόταν, ήταν επιτέλους οι δείκτες να προσγειωθούν και να αποτελέσουν πραγματικό περιεχόμενο της δραστηριότητάς μας. Λοξώς και στιγμιαία νοιώθαμε την ανάπτυξη για να ακολουθήσουν μέτρα περιορισμού της… σπατάλης!

 

Ο Πρωθυπουργός κ. Α. Τσίπρας, πατώντας πάνω σε δείκτες που είναι θετικοί για το μέλλον, και συνδυάζοντάς τους με την έξοδο από τα μνημόνια που την ονόμασε «καθαρή», περίπου μας είπε ότι πρέπει να αισθανόμαστε από τώρα ευτυχισμένοι γιατί έρχεται ανάπτυξη που την ονόμασε «δίκαια».

 

Σύμφωνα με το Ολιστικό Σχέδιο Ανάπτυξης, θα έχουμε αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,1% κατά μέσο όρο την περίοδο μεταξύ του 2020 και του 2022, δεδομένου ότι η ιδιωτική κατανάλωση (+1,2% κατά μέσο όρο) υποστηρίζεται βιώσιμα από την αύξηση των θέσεων εργασίας (0,4% σε ετήσια βάση) και οι επενδύσεις συνεχίζουν να αυξάνονται (+7,6% κατά μέσο όρο), αν και με βραδύτερο ρυθμό.

 

Επισημαίνεται όμως ότι οι κύριοι στόχοι θα είναι η μακροοικονομική και δημοσιονομική σταθερότητα και η ανθεκτικότητα στις εξωτερικές κρίσεις, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη την ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα. Το πρώτο είναι ο στόχος το δεύτερο η ευχή!

 

Πολύ γενικολογία και αντιφατικά πράγματα αυτά. Και μόνο όταν μιλάνε για σταθερότητα με μέτρα που έχουν ήδη προ- νομοθετήσει και κτυπάνε τα εργαζόμενα στρώματα, τους μικρομεσαίους και τους συνταξιούχους, κρατάμε μικρό καλάθι.

 

Αν σκεφτούμε  τη μείωση των συντάξεων και την μείωση του αφορολόγητου καταλαβαίνουμε αμέσως τη… «σταθερότητα» που θα έχουμε! Αν βάλουμε και το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022, που θα αφαιμάξει την οικονομία, αν δούμε το δυσθεώρητο ιδιωτικό χρέος, τους πλειστηριασμούς και τα κόκκινα δάνεια, μάλλον θα πληρώσουμε ακριβά αυτή τη «σταθερότητα».

 

Αντί η κυβέρνηση να λύσει πρακτικά προβλήματα ανάπτυξης και διόρθωσης ενός εντελώς στρεβλού φορολογικού, ασφαλιστικού και αναπτυξιακού πεδίου, αναλώνεται σε διαφήμιση δεικτών. Δεικτών που και σε άλλες εποχές, είδαμε ότι αφορούσε μια συγκεκριμένη τάξη επιχειρήσεων που στέκονται πάνω από την οικονομία, οι οποίες μάλλον και στην κρίση είχαν ευημερούντες δείκτες.

 

Το θέμα είναι οι δείκτες να γίνουν πραγματική οικονομία με συγκεκριμένα μέτρα και όχι να ευημερούν αυτοί και οι κουβαλητές της οικονομίας και της φορολογίας να είναι τα υποζύγια τους.

 

 

ΑΣΒ