Πολλές φορές έχουμε ακούσει ότι η μετατροπή των ΔΕΚΟ σε ιδιωτικού δικαίου επιχειρήσεις (Α.Ε.) θα έλυνε το θέμα της γραφειοκρατίας και της ταλαιπωρίας του κοινού κατά την εξυπηρέτησή του.

 

Πάνε πολλά χρόνια από τότε που αυτές έγιναν ΑΕ, αλλά ορισμένες απλώς κληρονόμησαν τις παθογένειες των προηγούμενων καταστάσεων και η ταλαιπωρία συνεχίζεται.

 

Κακό παράδειγμα στην προκειμένη περίπτωση αποτελεί η ΔΕΗ. Παρά το «σπάσιμο» της εταιρείας, η εξυπηρέτηση του κοινού σε καμιά περίπτωση δεν έχει βελτιωθεί. Αντίθετα έχει αυξηθεί σε συνδυασμό με την κρίση που έφερε πολλές μικρές επιχειρήσεις και νοικοκυριά στο φάσμα της διακοπής ρευματοδότησης και τρέχουν να διακανονίσουν τις οφειλές.

 

Επισπευτήκαμε το υποκατάστημα της ΔΕΗ Παγκρατίου και το παρατηρήσαμε από την έναρξη μέχρι λήξης εξυπηρέτησης κοινού. Υπολογίσαμε ότι περί τους 100 καταναλωτές εξυπηρετεί κάθε μέρα ενώ η οι ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες. Μετά τους πρώτους 10-15 ταλαιπωρία αρχίζει. Οι τελευταίοι που έλαβαν αριθμό «προτεραιότητας», γύρω στις 9:00 τα πρωί,  εξυπηρετήθηκαν γύρω στις 3:00μμ! Ταλαιπωρία μέχρι και 6 ώρες!

 

Την επομένη σειρά είχαν τα κεντρικά γραφεία υπηρέτησης κοινού της ΔΕΗ Αθήνας στην οδό Αριστείδου. Η κατάσταση ήταν χειρότερη! Απελπισία κυριαρχούσε στα πρόσωπα των καταναλωτών. Κι όμως οι επιστάτες της κίνησης μας πληροφόρησαν ότι ήταν από τις καλύτερε μέρες δεδομένου ότι άλλες φορές γίνεται το αδιαχώρητο στην μεγάλη στοά!

 

 

Όπως μάθαμε το κέντρο εξυπηρετεί καθημερινά από 600 ως 1000 – 1.100 καταναλωτές (τις μέρες αιχμής) ανάλογα με την εποχή.

 

Το κόστος της εταιρείας και το κόστος της κοινωνίας

 

Είναι ωραίο να ακούμε ότι μια εταιρεία κοινής ωφέλειας περιορίζει το κόστος λειτουργίας και εξυπηρέτησης κοινού. Ωστόσο, ο ενθουσιασμός εξαφανίζεται όταν καταλαβαίνουμε ότι το κόστος απλά μεταφέρεται από το προσωπικό της εταιρείας στο κοινό.

 

Όταν ο μέσος χρόνος εξυπηρέτησης στα γραφεία της ΔΕΗ στην Αριστείδου, κυμαίνεται από 2 μέχρι 4 και περισσότερες ώρες, ευλόγως ο πολίτης θα κάνει τους αρνητικούς υπολογισμούς. Με πρόχειρους υπολογισμούς, μόνο για τα γραφεία της Αριστείδου, θα έχουμε από 1000 μέχρι 4.000 χαμένες εργατοώρες! Αυτές αποτιμώνται σε χαμένα ημερομίσθια για την οικονομία και την κοινωνία από 125 μέχρι και 500 για κάθε μέρα.

 

 

Τι έχει γίνει; Η εταιρεία για να μη καταβάλει μερικά ημερομίσθια προσλαμβάνοντας δικούς της εργαζόμενους, μεταφέρει το κόστος αυτό, σε πολλαπλάσιο ύψος, στους καταναλωτές. Το συνολικό ισοζύγιο βέβαια είναι καταστροφικό για την οικονομία και την κοινωνία.

 

Άραγε σκέφτεται η εταιρεία πόσο κοστίζει τις μικρές επιχειρήσεις να στέκονται οι ιδιοκτήτες τους μέχρι και 4 ώρες χαμένες στις ουρές για να εξυπηρετηθούν; Ή μήπως είναι ωραίο να μετακυλούν το κόστος σε αυτούς και στους καταναλωτές για να γλυτώσουν μερικούς μισθούς;

 

Οι γνώστες των καταστάσεων μας πληροφόρησαν ότι μεγάλο μέρος της γραφειοκρατίας (πχ μεταβολές ονομάτων πελατών, επιστροφές εγγυήσεων κ.α.) μπορεί να εξαλειφθεί με τη διεύρυνση της ηλεκτρονικής εξυπηρέτησης. Τότε και η εταιρεία θα έχει πραγματική και όχι πλασματική μείωση κόστους και οι καταναλωτές θα είναι ικανοποιημένη.

 

 

 

Στέργιος Βασιλείου