Brexit όπως λέμε έξω από εδώ

Του Βαγγέλη Γιακουμή.

Όταν κάποτε είπαν στον  Τσόρτσιλ τον Άγγλο πανέξυπνο πρωθυπουργό ότι λόγο της έντονης κακοκαιρίας διακόπηκε η σύνδεση της Αγγλίας  μέσω της Μάγχης με την υπόλοιπη Ευρώπη ,  εκείνος απάντησε με το φλεγματικό χιούμορ που τον διέκρινε: "Κάνετε λάθος.  Δεν διακόπηκε η Ευρώπη από την Αγγλία αλλά , η Αγγλία από την Ευρώπη"

Έτσι και τώρα. Ή κάπως έτσι πρέπει να σκέφτεται ο Φάρατζ που υπερασπίζεται την έξοδο της μεγάλης Βρετανίας από την Ε.Ε. Ότι δηλαδή οι νοσταλγοί της απομόνωσης πιστεύουν ότι κάνουν χάρη που ανήκουν στην ευρωπαϊκή οικογένεια και τώρα ήρθε η ώρα να αποχωρήσουν.

Αυτή την ώρα στο νησί , έτσι αποκαλούν οι Άγγλοι την πατρίδα τους δείχνοντας κατά ένα τρόπο και την ανεξαρτησία τους από τους άλλους ευρωπαίους όπως άλλωστε φαίνεται και πολύ καθαρά έξω από τα γήπεδα του euro με τους χούλιγκανς που τα σπάνε, παίζονται τεράστια χρήματα εκατομμύρια , δισεκατομμύρια στα στοιχήματα για το ποια θα είναι η έκβαση της ψηφοφορίας. Η χώρα που κατ´ εξοχήν τζογάρει, στοιχηματίζει στις γειτονιές του Λίβερπουλ ή του Μάντσεστερ οι άνθρωποί τους και οι κάτοικοί τους ανάλογα με το τι βιώνουν. Άλλη ψήφο θα δώσουν οι υποανάπτυκτες συνοικίες του Λονδίνου και άλλη ψήφο θα ρίξουν οι γιάπηδες του Σίτι δίπλα στον Τάμεση πίνοντας μπίρα των πέντε λιρών  δηλαδή περίπου 7,5 ευρώ, περιμένοντας το αποτέλεσμα της κάλπης.

Επομένως και εδώ διαφορετικές είναι οι προσδοκίες των ψηφοφόρων που καλούνται να αποφασίσουν για το μέλλον του νησιού τους. Το θέμα είναι ποιοί από τις δυο αυτές κατηγορίες θα επικρατήσουν στις εκλογές, γιατί η επόμενη ημέρα στη μεγάλη Βρετανία θα είναι ανάλογη και για εκείνους που φιλοξενούνται όχι μόνο για τους υπηκόους της . Επιχειρήσεις, επενδυτές, βιομηχανίες ,  οικονομικοί πρόσφυγες , φοιτητές , εργάτες , επιστήμονες. Οι πάντες θα επηρεαστούν όλοι  όσοι ζούνε στην Αγγλία και εξαρτάται απ' το κράτος η ζωή και η υπόσταση τους.