Άποψη

 

Οι εκλογές στα επιμελητήρια, τον Νοέμβρη και Δεκέμβρη του 2017, αποτέλεσαν ένα κομβικό σημείο για τον επιμελητηριακό θεσμό. Δεν είναι μόνο ότι τα Διοικητικά Συμβούλια των επιμελητηρίων  ανανεώθηκαν σε μεγάλο βαθμό. Το κύριο είναι ότι οι νέες Διοικήσεις βρίσκονται στο μεταίχμιο της εξόδου από την ύφεση προς την ανάπτυξη. Μεγάλες οι ευθύνες αλλά και τεράστια η πρόκληση για να ανταποκριθούν σε νέους ρόλους οι νέες Διοικήσεις.

 

Όλοι ξέρουμε την περιρρέουσα αντίληψη για τα επιμελητήρια ως «αναγκαστικά κέντρα έκδοσης πιστοποιητικών» με μπόλικη γραφειοκρατία, και αυτό είναι αλήθεια, αρκετή ταλαιπωρία και τεράστιο αριθμό χαμένων εργατοωρών! Και αν κάποια επιμελητήρια, κατάφεραν με πολύ κόπο, να ξέφυγαν κατά ένα μέρος από αυτό τον άχαρο ρόλο, όπως το ΕΕΑ, αυτό δεν αρκεί για όλο το θεσμό.

 

Τα επιμελητήρια, της μετά κρίσης εποχής, καλούνται να αφήσουν για πάντα τον κλασικό γραφειοκρατικό τους ρόλο και να περάσουν στην αναπτυξιακή λογική για τις υπηρεσίες που θα προσφέρουν. Αν δεν κάνουν αυτό το άλμα, είναι πολύ πιθανό να καταλήξουν σε βαρίδια της ανάπτυξης με ότι αυτό συνεπάγεται για την βιωσιμότητα τους.

 

Υπάρχουν πρότυπα ευρωπαϊκών επιμελητηρίων με εντελώς αναπτυξιακή και επιχειρησιακή κουλτούρα. Μια μελέτη της λειτουργίας τους ή και επιτόπου επίσκεψη, θα αποκάλυπτε σωρεία καλών πρακτικών. Η αξιοποίησή τους από το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Αθήνας έδειξε ότι μπορούμε!

 

Δεν θα σχολιάσουμε εδώ τα αυτονόητα, ότι η Πολιτεία πρέπει επιτέλους να αλλάξει στάση και να μη βλέπει τα επιμελητήρια σαν ενοχλητικά ή το χειρότερο σαν αντιπάλους της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, επειδή έχουν άποψη. Οφείλει να τα δει σαν αναντικατάστατους αναπτυξιακούς οργανισμούς οι οποίοι μπορούν να αναλάβουν ρόλους που κανένας άλλος μηχανισμός ή οργανισμός δεν μπορεί να επωμισθεί.

 

Για να μή χάσουμε και αυτή την ευκαιρία ανάπτυξης, η χώρα μας πρέπει να "παράγει" κάθε χρόνο χιλιάδες νέες, καινοτόμες, νεοφυείς επιχειρήσεις νέας τεχνολογίας που θα ανανεώσουν ριζικά το επιχειρηματικό δυναμικό της χώρας. Ποιός θα αναλάβει  τέτοιο έργο αν όχι τα επιμελητήρια;

 

Εκτός των νέων, διευρυμένων αρμοδιοτήτων όμως, είναι καιρός, σε συνδυασμό με την εισαγωγή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης να εισαχθεί και η «επιμελητηριακή ηλεκτρονική διακυβέρνηση» που σημαίνει ότι αποχαιρετάμε τη γραφειοκρατία και εφεξής όλος ο θεσμός αλλάζει αντικείμενο, στρεφόμενο σε ποιοτικές υπηρεσίες προς τις επιχειρήσεις με πολλαπλασιαστικά οφέλη για την χώρα, την οικονομία και την κοινωνία.

 

Περνώντας στο «ηλεκτρονικό επιμελητήριο», επιχειρήσεις και οργανισμοί θα έχουν απαλλαγεί από την κατασπατάληση χρόνου για άπειρα διαδικαστικά ζητήματα και όλος ο χρόνος θα είναι χρόνος παραγωγικός, χρόνος επιχειρηματικός, χρόνος αναπτυξιακός. Μια επιμελητηριακή πυραμίδα από την ΚΕΕΕ, τα περιφερειακά επιμελητήρια και τα επιμελητήρια των περιφερειακών ενοτήτων  μπορεί να είναι ο ενιαίος και αδιαίρετος κορμός ανάπτυξης της νέας επιχειρηματικότητας.

 

Είναι καιρός πια, ο ατέρμονος διάλογος για την επιμελητηριακή νομοθεσία να κλείσει θετικά με μια ποιοτική αναβάθμιση του ρόλου των επιμελητηρίων και με απόδοση ευρύτατων αρμοδιοτήτων στην διαμόρφωση και διαχείριση πολιτικών για την επιχειρηματικότητα στην παραγωγή,  στο εμπόριο και στις  υπηρεσίες.

 

Πώς θα γίνουν όμως όλα αυτά; Όλοι ξέρουν αυτό που δεν γινόταν ως τώρα και τώρα πρέπει να το γίνει: Ειλικρινής διάλογος όλων των φορέων και της Πολιτείας με τα μάτια στραμμένα στο μέλλον.

 

ΑΣΒ