tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Έρευνα: Είναι το υδρογόνο το καύσιμο του μέλλοντος;

Οι γεωπολιτικές εξελίξεις καθιστούν την ανάγκη για ενεργειακή μετάβαση επιτακτική και επιταχύνουν τις διαδικασίες

Δέσποινα Τζουλάκη, Ερνέστο Ζάγκλης

Διανύουμε μία περίοδο όπου η πράσινη μετάβαση είναι επιτακτική για την ανατροπή της κλιματικής αλλαγής και την προώθηση της ενεργειακής αυτονομίας, αλλά και μοχλός απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η ανάγκη για ενεργειακή αυτονομία στην ευρωπαϊκή ήπειρο έγινε ιδιαίτερα αντιληπτή τους προηγούμενους μήνες με την κατακόρυφη αύξηση των τιμών χονδρεμπορικής φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας, γεγονός που αμβλύνθηκε ακόμα περισσότερο με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το Φεβρουάριο.

Για να γίνει περισσότερο κατανοητό το πρόβλημα, αρκεί να ειπωθεί πως η ΕΕ εισάγει το 90% του φυσικού αερίου που καταναλώνει και το 45% περίπου αυτών των εισαγωγών που χρησιμοποιείται για τη θέρμανση κατοικιών και την ηλεκτρική ενέργεια στις βιομηχανίες, σε διάφορα επίπεδα στα κράτη μέλη, προέρχεται από τη Ρωσία. Παρά το γεγονός ότι η Ρωσία συνεχίζει να παρέχει προμήθειες φυσικού αερίου, έστω και σε χαμηλότερους όγκους από ότι συνήθως, υπάρχει ανησυχία ότι θα μπορούσε να «κλείσει τις βάνες» ανά πάσα στιγμή, ως αντίποινα για την ΕΕ για τις κυρώσεις σχετικά με την εισβολή στην Ουκρανία.

Σε αυτό το πλαίσιο, το υδρογόνο (Η2) θα μπορούσε να αποτελέσει μία από τις βιώσιμες λύσεις όχι μόνο αντικαθιστώντας σταδιακά το φυσικό αέριο, αλλά παίζοντας επίσης σημαντικό ρόλο στη μετάβαση για καθαρή ενέργεια και μηδενικές εκπομπές, συμβάλλοντας και στην επίτευξη των στόχων του Fit for 55, δηλαδή στη μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55%, σε σύγκριση με τις εκπομπές του 1990, έως το 2030. Μάλιστα, στις αρχές του Μαρτίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε το σχέδιο REPowerEU1, για να απεξαρτηθεί η Ευρώπη από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα πολύ πριν από το 2030. Το σχέδιο βασίζεται στους εξής δύο πυλώνες:

  1. τη διαφοροποίηση του εφοδιασμού με φυσικό αέριο, με την αύξηση των εισαγωγών ΥΦΑ και των εισαγωγών μέσω αγωγών από προμηθευτές εκτός Ρωσίας, και με την αύξηση του όγκου παραγωγής και εισαγωγών βιομεθανίου και ανανεώσιμου υδρογόνου και
  2. την ταχύτερη μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων στις κατοικίες, τα κτίρια και τη βιομηχανία, καθώς και στο σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας, με την ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης, την αύξηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και του εξηλεκτρισμού, και την αντιμετώπιση των σημείων συμφόρησης στις υποδομές.

Δείτε όλη την έρευνα

 

Πηγή: grant-thornton.gr/

Β