Γ. Χατζηθεοδοσίου στην “ΑΞΙΑ”: Τι πραγματικά χρειάζονται οι ΜμΕ;

Άρθρο του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, Προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και Επίτιμου Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιά, στην εφημερίδα “ΑΞΙΑ” (14/09/2024).

---

Οι ελπίδες που είχαμε για μέτρα που θα συνέβαλαν στη βιωσιμότητα των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων της χώρας τελικά δεν ευοδώθηκαν. Οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες από τη Θεσσαλονίκη έδειξαν ότι μετά από περίπου τρία χρόνια θα μπορούμε να μιλάμε με περισσότερη βεβαιότητα για μία ουσιαστική βελτίωση συνολικά της οικονομίας μας.

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι αν διαθέτουν οι ΜμΕ τις δυνάμεις για να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας. Αναφέρομαι κυρίως στην ακρίβεια, στο υψηλό ενεργειακό κόστος, στην έλλειψη ρευστότητας. Σε παράγοντες δηλαδή που προκαλούν εδώ και καιρό ασφυκτικές πιέσεις σε νοικοκυριά αλλά και σε επιχειρήσεις.

Μετά από μία μακρά περίοδο οικονομικής κρίσης, πανδημίας, ενεργειακής κρίσης και διαρκούς ανόδου του πληθωρισμού, οι αντοχές πολιτών και επιχειρήσεων είναι περιορισμένες. Υπάρχει άμεση ανάγκη για μείωση των επιβαρύνσεων και για εφαρμογές πολιτικών που θα στοχεύουν στην ενίσχυση των εισοδημάτων των καταναλωτών και στην τόνωση του επιχειρείν.

Μπορεί η κυβέρνηση να έχει τις καλύτερες των προθέσεων στο θέμα της επίλυσης των προβλημάτων και της στήριξης της κοινωνίας, όμως οι επιχειρήσεις -και ειδικά οι μικρομεσαίες- δεν έχουν την πολυτέλεια της αναμονής.

Έχουμε διαπιστώσει μέχρι τώρα ότι τα μέτρα που είχαν ληφθεί στο πρόσφατο παρελθόν δεν απέδωσαν στο βαθμό που ήθελε η κυβέρνηση. Η θέση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών είναι ότι πρέπει να εξεταστούν άλλα, πιο τολμηρά, με στόχο το άμεσο αποτέλεσμα. Κυρίως στο κομμάτι της αντιμετώπισης της ακρίβειας που αποτελεί και τον μεγαλύτερο «πονοκέφαλο» της κοινωνίας καθώς «ροκανίζει» συστηματικά το διαθέσιμο εισόδημα και μειώνει την κατανάλωση.

Βαρύτητα πρέπει να δοθεί και στο μείζον πρόβλημα της έλλειψης ρευστότητας. Η δυσχερής θέση των ΜμΕ λόγω του αποκλεισμού τους από διάφορα χρηματοδοτικά προγράμματα, σε συνδυασμό με την ενίσχυση των μεγαλύτερων επιχειρήσεων, οδηγεί σε περισσότερες ανισότητες. Η αγορά έχει απόλυτη ανάγκη από «ζεστό» χρήμα και από τη στήριξη που οφείλει να παρέχει στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ο τραπεζικός τομέας. Απαραίτητη είναι και η απονομή φορολογικής δικαιοσύνης. Ο καθένας να φορολογείται σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες.

Κυρίως όμως πρέπει να εκπονηθεί ένας μακροπρόθεσμος αναπτυξιακός σχεδιασμός που θα βασισθεί πάνω στις ρεαλιστικές δυνατότητες των ΜμΕ, οι οποίες παραμένουν η «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας.

Όσο παρατηρείται καθυστέρηση στην εφαρμογή των κατάλληλων πολιτικών, τόσο θα απομακρύνεται η πιθανότητα επιβίωσης των μικρών, πολύ μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων της χώρας. Και αυτό είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσει πρόβλημα για τη χάραξη της αναπτυξιακής πορείας που επιθυμούμε όλοι.