Γ. Χατζηθεοδοσίου στο Documento: Μία ισχυρή αντιπολίτευση είναι καθοριστικός παράγοντας προόδου της χώρας

Άρθρο του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, Προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και Επίτιμου Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιά, στην εφημερίδα “Documento” (30/06/2024).

---

Οι πρόσφατες ευρωεκλογές μπορεί να μην σχετίζονται με κάποια αλλαγή των κοινοβουλευτικών συσχετισμών, όμως στέλνουν ξεκάθαρα πολιτικά μηνύματα.

Το πρώτο είναι ότι οι πολίτες εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους απέναντι στις κυβερνητικές πολιτικές, είτε απέχοντας της εκλογικής διαδικασίας, είτε κάποιοι στηρίζοντας άλλα κόμματα. Περίπου 1 εκατομμύριο λιγότεροι ψηφοφόροι καταγράφονται ως απώλεια του κυβερνώντος κόμματος, συγκριτικά με το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών το καλοκαίρι του 2023.

Η σειρά δεν άλλαξε στη συνέχεια, με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να σχηματίζουν την πρώτη τριάδα, σίγουρα όμως όχι με τα ποσοστά που θα ήθελαν οι ηγεσίες τους. Και αυτό είναι κάτι σχετικά περίεργο, καθώς συνήθως την όποια κυβερνητική φθορά την καρπώνονται τα αμέσως επόμενα κόμματα μετά το πρώτο. Αυτό δεν έγινε και είναι λόγος ανησυχίας για τα δύο κόμματα που τοποθετούνται στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Μπορεί λοιπόν η Νέα Δημοκρατία να έχασε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων, όμως η «ψαλίδα» με το δεύτερο και το τρίτο κόμμα δεν έκλεισε τόσο πολύ.

Αν δούμε τις επιδόσεις και άλλων πολιτικών σχημάτων καταλήγουμε στο ασφαλές συμπέρασμα ότι οι πολίτες επί της ουσίας γύρισαν την πλάτη σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.

Το αποτέλεσμα είναι τα τρία πρώτα κόμματα να έχουν εισέλθει σε μία φάση εσωστρέφειας ενώ σε αυτά της αντιπολίτευσης έχουν ξεκινήσει και συζητήσεις για ραγδαίες αλλαγές ή και πιθανές συνέργειες στο άμεσο μέλλον.

Το πρώτο που θα πρέπει να εξετάσουν οι επιτελείς σε Κουμουνδούρου και Χαριλάου Τρικούπη είναι το γιατί δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν τις απώλειες της Νέας Δημοκρατίας και να ενισχύσουν τα δικά τους ποσοστά. Ήταν η εκλογική κόπωση των πολιτών ο βασικός λόγος που επέλεξαν την αποχή; Μήπως το προεκλογικό τους αφήγημα δεν έπεισε τους ψηφοφόρους, τουλάχιστον όσο προσδοκούσαν σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ; Το ζήτημα μίας πιθανής δεξιάς στροφής δεν συνέβη τελικά στην Ελλάδα καθώς αντίθετα απ΄ότι είδαμε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες το πολιτικό κομμάτι δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας δεν ενισχύθηκε σε τόσο σημαντικό βαθμό. Άρα η Κεντροαριστερά παραμένει ο άλλος μεγάλος πόλος και μένει να δούμε τις εξελίξεις στο εσωτερικό της.

Αυτή την στιγμή κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το μέλλον. Ούτε να προεξοφλήσει αλλαγές ή συνεργασίες. Η πολιτική έχει μία ιδιαίτερη δυναμική και αυτό που σήμερα μοιάζει ανέφικτο, μπορεί το επόμενο διάστημα να έχει εφαρμοστεί.

Το βέβαιο όμως είναι ένα. Η χώρα έχει ανάγκη από μία ισχυρή αντιπολίτευση. Από μία πολιτική δύναμη που θα μπορεί να ελέγχει την κυβερνητική εξουσία, να καταθέτει δικές της προτάσεις, να συνθέτει και να εμπνέει. Η σημερινή κυβέρνηση έχει ορίζοντα τριετίας -εκτός αν αιφνιδιάσει ο Πρωθυπουργός με μία πιο σύντομη προσφυγή στις κάλπες. Σε αυτά τα τρία χρόνια χρειάζεται να διαμορφωθεί μία άλλη άποψη που θα δίνει μία διαφορετική προοπτική στους πολίτες. Γιατί έτσι θα γίνει καλύτερη για τη χώρα και η κυβέρνηση. Αυτό εξάλλου είναι και το μεγάλο πλεονέκτημα της Δημοκρατίας. Να μην υπάρχουν αδιέξοδα και να δίνεται η δυνατότητα και άλλων επιλογών.

Αυτό έχει ανάγκη και η οικονομία μας. Ως παράγοντας της αγοράς και εκπρόσωπος της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, θεωρώ ότι δεν είναι καλό να υπάρχει μία τόσο έντονη αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος και μία τόσο φανερή απουσία μίας άλλης εναλλακτικής πρότασης. Η πρόοδος έρχεται μέσα από συνθέσεις. Ιδεών, προτάσεων, δράσεων. Χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις και αφορισμούς. Είναι διαφορετικό να κατεβάσει η όποια κυβέρνηση μία νομοθετική πρόταση για την οποία δεν θα υπάρχει ουσιαστικός αντίλογος, από το να προτείνει κάτι που θα μπορεί η όποια αντιπολίτευση να ασκήσει πιέσεις για να πετύχει ακόμα και σημειακές βελτιώσεις.

Τα στελέχη της Κεντροαριστεράς αυτή την στιγμή έχουν μία ιστορική ευθύνη. Να προτάξουν το καλό της χώρας και όχι να επιδοθούν σε έναν αγώνα για την κατάληψη ορισμένων θέσεων. Αυτό δεν λέει τίποτα στην κοινωνία ενώ παραμονεύει ο κίνδυνος να την απομακρύνουν ακόμα περισσότερο από την πολιτική.

Ο κόσμος έχει ανάγκη από ξεκάθαρες θέσεις που να είναι κοστολογημένες και κυρίως να μπορούν να εφαρμοστούν. Η κυβέρνηση έχει το δικό της αφήγημα που κάποιους τους πείθει και κάποιους άλλους όχι. Για να προχωρήσουμε όμως συντεταγμένα μπροστά, απαιτούνται και άλλες προτάσεις υπεύθυνης πολιτικής.

Δική μου ευχή, όπως θεωρώ και όλων όσοι παρατηρούμε από σχετική απόσταση τα όσα συμβαίνουν στη πολιτικό σκηνικό το τελευταίο διάστημα, είναι να δούμε μία διαφορετική εικόνα και μία αντιπολίτευση που θα έχει πράγματα να πει στους ψηφοφόρους και κυρίως να κάνει, μέσα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της και με στόχο τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος, την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων και τη χάραξη μίας αναπτυξιακής πολιτικής.