Αφορμή της σημερινής μας ανταλλαγής απόψεων αποτελεί η πρόσκληση της Διαρκούς Επιτροπής της Βουλής Παραγωγής και Εμπορίου στο ΕΕΑ, ώστε να καταθέσει τις απόψεις του για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης «Εταιρικοί μετασχηματισμοί και εναρμόνιση του νομοθετικού πλαισίου με τις διατάξεις της Οδηγίας 2014/55/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Απριλίου 2014 για την έκδοση ηλεκτρονικών τιμολογίων στο πλαίσιο δημοσίων συμβάσεων».
Εκπροσωπώντας το ΕΕΑ, δηλαδή δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, χωρίς να υποβαθμίζω τα σημαντικά θέματα συγχωνεύσεων, μετατροπών ή διασπάσεων των νομικών προσώπων, θα ήθελα να σχολιάσω τα τελευταία άρθρα 148-154 του σχεδίου νόμου που αναφέρονται στο ηλεκτρονικό τιμολόγιο.
Το ΕΕΑ, το μεγαλύτερο Επιμελητήριο της χώρας και εκφραστής δεκάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων στον νομό Αττικής, δεν μπορεί να είναι αντίθετο στην τεχνολογική εξέλιξη, στη μείωση της γραφειοκρατίας, αλλά και στην πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής.
Τον σκοπό αυτό έρχεται να καλύψει η Ευρωπαϊκή Οδηγία 55/2014.
Και στη χώρα μας γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει φοροδιαφυγή και παρεμπόριο και ποια είναι τα αποτελέσματά τους, όχι μόνο τα τελευταία χρόνια, αλλά και διαχρονικά.
Το ηλεκτρονικό τιμολόγιο εμπορευμάτων και υπηρεσιών έρχεται να συμπληρώσει τα υπόλοιπα παραστατικά, τα οποία θα συνεχίσουν να εκδίδονται όπως και στο παρελθόν (π.χ. παραστατικά διακίνησης, κ.λπ.). Άλλωστε, στο άρθρο 14 του Ν. 4308/2014 για τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα υπάρχει η πρόβλεψη ότι το τιμολόγιο μπορεί να εκδίδεται σε ηλεκτρονική ή έντυπη μορφή:
«1. Το τιμολόγιο μπορεί να εκδίδεται σε ηλεκτρονική ή σε έντυπη μορφή.
2. Ηλεκτρονικό τιμολόγιο, συμπεριλαμβανομένου του στοιχείου λιανικής πώλησης, είναι οποιοδήποτε τιμολόγιο περιέχει τις πληροφορίες που απαιτούνται από τον παρόντα νόμο και το οποίο έχει εκδοθεί και ληφθεί σε ηλεκτρονική μορφή.
3. Η χρήση ηλεκτρονικού τιμολογίου υπόκειται στην αποδοχή του, με έντυπο ή ηλεκτρονικό τρόπο, εκ μέρους του λήπτη των αγαθών ή υπηρεσιών που υπόκεινται σε τιμολόγηση.
4. Στην περίπτωση που πλήθος ηλεκτρονικών τιμολογίων αποστέλλονται ή τίθενται συγκεντρωτικά στη διάθεση του ίδιου προσώπου που αποκτά αγαθά ή λαμβάνει υπηρεσίες, οι επαναλαμβανόμενες ενδείξεις στα διάφορα τιμολόγια είναι δυνατόν να παρατίθενται μία μόνο φορά, όταν είναι δυνατή η πρόσβαση στο σύνολο των πληροφοριών κάθε τιμολογίου.»
Το ΕΕΑ λοιπόν επικροτεί τη χρήση του ηλεκτρονικού τιμολογίου, τη σύνδεση των ταμειακών μηχανών με το σύστημα TAXIS, αλλά και την ηλεκτρονική τήρηση των βιβλίων.
Πρέπει όμως στο σημείο αυτό να θέσω κάποια ερωτήματα, αφού πρώτα αναφέρω την εμπειρία από ένα κράτος που ήδη από το 2014 καθιέρωσε την υποχρεωτικότητα του ηλεκτρονικού τιμολογίου στις συναλλαγές με το Δημόσιο και από 1/1/2019 και στις συναλλαγές ανάμεσα σε ιδιώτες.
Πρόκειται για την Ιταλία, σίγουρα με διαφορετικά οικονομικά μεγέθη, σε κρίση, αλλά και με ίδια νοοτροπία σε σχέση με εμάς.
Στο γειτονικό λοιπόν κράτος είναι υποχρεωτική από τις αρχές του χρόνου η ηλεκτρονική τιμολόγηση. Μάλιστα, υπολογίστηκε ότι το κόστος διαχείρισης από την ηλεκτρονική τιμολόγηση για μια μικρομεσαία επιχείρηση με 3.000 τιμολόγια, μπορεί να μειωθεί από 7 έως 11,5 ευρώ ανά τιμολόγιο. Μιλάμε άρα για μια μείωση των 21.000 έως 36.000 ευρώ ετησίως, αφού θα έχουμε μείωση στην κατανάλωση χαρτιού και μελανιών, ευκολότερη διαχείριση των παραστατικών σε περίπτωση φορολογικού ελέγχου, καθώς και εξοικονόμηση εργατοωρών που ξοδεύονται στην αναζήτηση τιμολογίων κι όχι μόνο. Σίγουρα τα μεγέθη στην ελληνική μικρομεσαία επιχείρηση θα είναι πολύ μικρότερα.
Εδώ θα πρέπει να σταθούμε στην υποδομή της Ιταλίας για την έκδοση του ηλεκτρονικού τιμολογίου:
Όλη η υποδομή, το λογισμικό και κάθε τι αναγκαίο, είναι στη διάθεση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από το αντίστοιχο ιταλικό TAXIS και υπάρχει σύστημα ανταλλαγής που τα διαχειρίζεται. Με απλά λόγια, η επιχείρηση εκδίδει το ηλεκτρονικό τιμολόγιο, το στέλνει στο αντίστοιχο TAXIS και αυτό αφού το καταγράφει, το στέλνει στον παραλήπτη. Πρώτο όφελος αποτελεί για την επιχείρηση αποτελεί το κόστος για τη σύνταξη των ΜΥΦ.
Και έρχεται η σειρά των ερωτημάτων που πρέπει να θέσω:
- Υπάρχει η πρόβλεψη και η υποδομή από πλευράς της ΓΓΠΣ να στηρίξει μια τέτοια εφαρμογή;
- Η αντίστοιχη πλατφόρμα θα μπορεί να είναι λειτουργική ή οι επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες του κλάδου θα μπλέξουν στον κυκεώνα του e-γραφειοκρατία;
- Το μητρώο της ΑΑΔΕ θα μπορεί να είναι συνδεδεμένο, ώστε να διορθώνονται τυχόν λάθη που αφορούν τα υποχρεωτικά στοιχεία του ηλεκτρονικού τιμολογίου;
- Τι θα γίνει με τους επαγγελματίες του κλάδου οι οποίοι μπορούν να εξουσιοδοτηθούν και να εκδίδουν ηλεκτρονικά τιμολόγια για λογαριασμό των πελατών τους; Θα έχουν την ευθύνη όσων αναγράφονται στο τιμολόγιο; Θα χρειάζονται συνεχείς εξουσιοδοτήσεις, όπως σήμερα συμβαίνει παρά τη γνωστοποίηση και την υπογραφή τους στις φορολογικές δηλώσεις;
- Τι θα γίνει σε περίπτωση λάθους τιμολόγησης;
- Ποιοι θα είναι οι χρόνοι για την αποδοχή του τιμολογίου από τον παραλήπτη και από ποια ημερομηνία; Αυτή της αποστολής από τον εκδότη ή αυτή της επεξεργασίας από το TAXIS και της αποστολής στον παραλήπτη; Κι εάν περάσει το χρονικό διάστημα της μη αποδοχής, ποια θα είναι τα έννομα συμφέροντα που θα προκύπτουν;
- Σε περίπτωση μη αποδοχής πως θα μπορεί να γίνει η διόρθωση με πιστωτικό τιμολόγιο;
Αυτά είναι κάποια από τα σημαντικά στοιχεία που θα πρέπει να λυθούν πριν προχωρήσουμε στην, έστω και πιλοτική, εφαρμογή του ηλεκτρονικού τιμολογίου.
Πηγή: www.e-forologia.gr
