tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Καθιέρωση νέων ημερών υποχρεωτικής αργίας – Τρόπος πληρωμής της εργασίας τις ημέρες αυτές

Γράφει ο Στάθης Δημ. Σταματελόπουλος, Νομικός Συνεργάτης Ε.Ε.Α.


Μία σημαντική ρύθμιση αναφορικά με την καθιέρωση και νέων ημερών υποχρεωτικής αργίας για τους εργαζομένους και ειδικότερα για όλες τις επιχειρήσεις, τις εκμεταλλεύσεις, αλλά και κάθε άλλη εργασία γενικά προβλέπεται με την διάταξη του άρθρου 60 του Ν.4808/2021 (ΦΕΚ Α 101/19-6-2021 ).

Ειδικότερα με την ως άνω διάταξη καθορίζονται ως ημέρες υποχρεωτικής αργίας, για όλες τις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες γενικά, οι οποίες αργούν κατά τις Κυριακές και τις ημέρες αργίας, οι ακόλουθες:

α) Η 1η Ιανουαρίου.

β) Η εορτή των Θεοφανείων (6η Ιανουαρίου).

γ) Η 25η Μαρτίου.

δ) Η Δευτέρα του Πάσχα.

ε) Η 1η Μαΐου.

στ) Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15η Αυγούστου).

ζ) Η 28η Οκτωβρίου.

η) Η εορτή της Γεννήσεως του Χριστού (25η Δεκεμβρίου).

θ) Η 26η Δεκεμβρίου.

Παράλληλα προβλέπεται ότι, με αποφάσεις του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, που εκδίδονται μετά από γνωμοδότηση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας (Α.Σ.Ε.) και δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορούν να ορίζονται και άλλες εορτές, μέχρι πέντε (5) κατ’ έτος, ως ημέρες υποχρεωτικής, ή προαιρετικής αργίας ανά την Επικράτεια. Εφόσον πρόκειται για τοπικές αργίες, η αρμοδιότητα ανήκει στους περιφερειάρχες. Με την ίδια διαδικασία, δύναται να καταργούνται, ή να αλλάζουν οι προβλεπόμενες αργίες.

Όπως γίνεται αντιληπτό, με την ως άνω διάταξη καθιερώνονται ως νέες ημέρες υποχρεωτικής αργίας, η 1η Ιανουαρίου και η ημέρα των Θεοφανείων (6η Ιανουαρίου).

Όμως η σχετική πρόβλεψη για τον τρόπο της αυξημένης πληρωμής της εργασίας, για τις μέχρι σήμερα θεσμοθετημένες ημέρες υποχρεωτικής αργίας – (ήτοι 75% προσαύξηση επί των νομίμων αποδοχών) -, περιλαμβάνεται στις διατάξεις του άρθρου 2 του Ν.Δ. 3755/1957 (ΦΕΚ Α’ 182), στο οποίο, δεν περιλαμβάνονται και οι νέες ημέρες υποχρεωτικής αργίας, ήτοι αυτή της 1ης Ιανουαρίου και της 6ης Ιανουαρίου (ημέρας των Θεοφανείων) και για τον λόγο αυτό υπάρχει νομοθετικό κενό, που θα πρέπει να καλυφθεί με νέα νομοθετική πρόβλεψη.

Τον σκοπό αυτό επιχειρεί να επιτύχει νέα ρύθμιση του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, που περιλαμβάνεται στο νέο πολυνομσχέδιο, που κατατέθηκε στο Κοινοβούλιο, προς συζήτηση και ψήφιση και στο οποίο περιλαμβάνεται διάταξη που ορίζει τα εξής:

Συγκεκριμένα στο άρθρο 91του πολυνομοσχεδίου περιλαμβάνεται διάταξη αναφορικά με την αμοιβή για την απασχόληση, κατά τις ημέρες υποχρεωτικής αργίας, και προβλέπεται αντίστοιχη τροποποίηση των διατάξεων του Ν.Δ. 3755/1957 ως εξής :

Στην παρ. 2 του άρθρου 2 του Ν.Δ. 3755/1957 (ΦΕΚ Α’ 182), α) στο τέλος του πρώτου εδαφίου η φράση «και ζ) η της 26ης Δεκεμβρίου» αντικαθίσταται ως εξής «, ζ) η της 26ης Δεκεμβρίου, η) η της 1ης Ιανουαρίου και θ) η της εορτής των Θεοφανίων (6η Ιανουαρίου)», β) η διατύπωση αποδίδεται στη δημοτική γλώσσα και γίνονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως ακολούθως:

«2. Ως εξαιρέσιμες γιορτές κατά τις οποίες παρέχεται η ανωτέρω προσαύξηση νοούνται α) η της 25ης Μαρτίου, β) η της Δευτέρας του Πάσχα, γ) η της 1ης Μαΐου, δ) η της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15η Αυγούστου), ε) η της 28ης Οκτωβρίου, στ) η της Γεννήσεως του Χριστού (25 Δεκεμβρίου), ζ) η της 26ης Δεκεμβρίου, η) η της 1ης Ιανουαρίου και θ) η της εορτής των Θεοφανίων (6η Ιανουαρίου). Από αυτές, κατά την 1η Μαΐου και την 28η Οκτωβρίου, η απασχόληση των μισθωτών απόκειται αποκλειστικώς στη διακριτική εξουσία του εργοδότη.».

Σύμφωνα δε με την σχετική αιτιολογική έκθεση του πολυνομοσχεδίου αναφορικά με το άρθρο 91 αυτού, ορίζεται ότι, με το άρθρο 60 του νόμου 4808/2021 (ΦΕΚ Α’101) θεσμοθετήθηκαν, ως επιπλέον ημέρες υποχρεωτικής αργίας, η 1η Ιανουαρίου και η εορτή των Θεοφανείων (6η Ιανουαρίου). Με βάση όμως το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο η αμοιβή που δικαιούνται οι εργαζόμενοι για την απασχόληση κατά τις επίσημες αργίες (75% προσαύξηση επί των νομίμων αποδοχών), ρυθμίζεται μεταξύ των άλλων με το Ν.Δ. 3755/1957, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.

Δεδομένου όμως ότι, στις διατάξεις του εν λόγω Νομοθετικού Διατάγματος  δεν περιλαμβάνονται και οι δύο επιπλέον ημέρες υποχρεωτικής αργίας, ήτοι η 1η Ιανουαρίου και η ημέρα των Θεοφανείων, ήτοι η 6η Ιανουαρίου, η προτεινόμενη διάταξη έρχεται να καλύψει το νομικό κενό, συμπληρώνοντας αντίστοιχα τις διατάξεις αυτές.

Σε κάθε περίπτωση, η σχετική νομοθετική πρόβλεψη λειτουργεί προς όφελος των εργαζομένων, καθώς, πέραν της θεσμοθέτησης και νέων ημερών υποχρεωτικής αργίας, προβλέπεται και η νομοθετική κατοχύρωση της αυξημένης αμοιβής της εργασίας όσων εργαζομένων, κατ’ εξαίρεση, θα παρέχουν την εργασία τους, κατά τις ημέρες αυτών των αργιών.