Μάθηση στο χώρο εργασίας: Κερδίζει τους πάντες!

Από τη Τζίνα Ebner

Δείτε όλα τα blog για το θέμα

Η Θεματική Συντονίστρια EPALE, Τζίνα Ebner, αναλύει σχετικά με το γιατί μπορεί να υπάρχουν ορισμένες παρανοήσεις μεταξύ της μη τυπικής τομέα της εκπαίδευσης ενηλίκων και του ιδιωτικού τομέα.

 

Πριν από μερικά χρόνια παρακολούθησα ένα συνέδριο στη Γερμανία, όπου ένας εκπρόσωπος μιας μεγάλης εταιρείας αυτοκινήτων είχε προσκληθεί να μιλήσει. Εξήγησε τους προσέγγιση στη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού και κατάρτισης, το οποίο ήταν πολύ εντυπωσιακή. Στην Q & A session, κάποιος ρώτησε αν είδε το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας μεταξύ της εν λόγω εταιρείας με τα κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων. Η απάντησή του ήταν πολύ ευγενική, αλλά επίσης σαφής: αυτό που ήθελε η εταιρεία και αυτό που πρόσφεραν τα κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων ήταν πολύ διαφορετικά.

Αυτό είναι, βέβαια, δεν ισχύει για πολλά κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων, ιδίως εκείνων που εργάζονται στη συνεχιζόμενη επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση (ΣΕΕΚ). Έχουν μια παράδοση στην παροχή άσκησης σε εταιρεία με βάση τις αναλύσεις αναγκών και tailor-made προσφορές. Σε ό, τι μπορώ να πω, υπάρχουν επίσης αρκετές πρακτικές για την κοινωνία των πολιτών και τις ΜΚΟ. Έτσι, ποιο είναι το πρόβλημα μεταξύ της μη τυπικής εκπαίδευσης και των επιχειρήσεων των ενηλίκων;

Για ορισμένους μη τυπικούς φορείς παροχής εκπαίδευσης ενηλίκων, η συνεργασία με τις εταιρείες δεν θα μπορούσε να είναι μέρος της εκπαιδευτικής αποστολής τους. Μερικοί παρανοήσεις επιμένουν επίσης. Αυτό είναι μια αναφορά στην κατάσταση των γερμανόφωνων χωρών, αλλά θα με ενδιέφερε να ακούσω για την εμπειρία σε άλλες χώρες στα σχόλια. Τα κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων συχνά εκλαμβάνοται ως προσφορά μακραμέ και μαθήματα κεραμικής, ίσως ιταλικά για τους ηλικιωμένους και η γιόγκα για τους μεσήλικες γυναίκες. Το γεγονός ότι υπάρχουν αυτές οι προκαταλήψεις δεν λέει τίποτα για την ποιότητα του προσωπικού, των εκπαιδευτών και των καθηγητών ή τα μαθήματα. Στην πραγματικότητα, πολλές από τις γλώσσες των εκπαιδευτών που ήξερα, όταν δούλευα, χρησιμοποιούνται διδάσκονται στα κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων, καθώς και εταιρείες (συνάδελφος κάποτε μου είπε: η εταιρεία την πρακτική άσκηση την κάνει για το πορτοφόλι, οι άλλοι για την ψυχή τους).

Τείνω να πιστεύω ότι η ασυμβατότητα αυτή βασίζεται περισσότερο στην πολιτιστική διαφορά και όχι πραγματικά ή άλλους λόγους. Έτσι, γιατί να ενοχλεί; Θα υποστηρίζουν ότι φέρνει οφέλη για τις επιχειρήσεις και μη-τυπικής μάθησης ενηλίκων.

Είχαμε μια εμπνευσμένη συζήτηση κατά τη διάρκεια της εβδομάδας Δια Βίου Μάθησης στις Βρυξέλλες. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο Cité des métiers, ένα κέντρο καθοδήγησης στις Βρυξέλλες, διερευνήθηκε ώς κέντρων καθοδήγησης που  μπορεί να λειτουργήσει με τους εργοδότες για την ευαισθητοποίηση σχετικά με την ανάγκη για μάθηση στο χώρο εργασίας. «Οι εργοδότες πρέπει να καταλάβουν ότι όταν δεν επενδύουν στη μάθηση στο χώρο εργασίας μπορεί να βάλουν πραγματικά τους υπαλλήλους τους σε κίνδυνο – για παράδειγμα, αν δεν καταλαβαίνουν τις οδηγίες στη δουλειά», είπε ο Jolien Klein Wassink, σύμβουλος στο πρόγραμμα Leren en Werken στην Ολλανδία , η οποία προωθεί τη μάθηση στο χώρο εργασίας και παρέχει καθοδήγηση σταδιοδρομίας.

Το μέλος μας, της Ελβετικής Ομοσπονδίας για την εκπαίδευση ενηλίκων, έχει μια σειρά από εξαιρετικά παραδείγματα συνεργασίας με τις επιχειρήσεις, από την κατάρτιση των ΜΜΕ σε μια πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία που ονομάζεται GO: αναβάθμισης των προσόντων για τη δουλειά. Με βάση την κατά προτεραιότητα χρηματοδότηση από το ομοσπονδιακό συμβούλιο το 2017, η πρωτοβουλία αυτή έχει ως στόχο να προωθήσει την εκμάθηση των βασικών δεξιοτήτων στις επιχειρήσεις. Μάθαμε οτι περιεχόμενο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, κατανόηση οδηγιών στην εργασία, τη δημιουργία σχεδίου εργασίας και άλλα. Το πρόγραμμα αφορά σε ένα ευρύ φάσμα βασικών δεξιοτήτων, από την προφορική και γραπτή επικοινωνία στην καθημερινή, στα μαθηματικά και δεξιότητες ΤΠΕ. Είναι σημαντικό, το περιεχόμενο βασίζεται σε πραγματικές καταστάσεις που οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν στο χώρο εργασίας.

Αυτές οι εξασκήσεις είναι μια σημαντική βάση για την καταπολέμηση του λειτουργικού αναλφαβητισμού – πολλοί άνθρωποι που τους αφορά στην πραγματικότητα η εργασία και μάθηση στο χώρο εργασίας είναι αποβαίνει ένας από τους βασικούς τρόπους για την  προβολή τους. Με άλλα λόγια, ο καθένας κερδίζει.

Έτσι, ό, τι είναι απαραίτητο για την ενδεχόμενη συνεργασία με τις εταιρείες;

• Προσαρμογή της γλώσσας . Θα δώσω ένα παράδειγμα από την προσωπική μου εμπειρία. Πριν από πολλά χρόνια είχα μια συνέντευξη για δουλειά για μια μεγάλη εταιρεία που έψαχνε για έναν προγραμματιστή ΥΕ. Για το μεγαλύτερο μέρος πήγε καλά, αλλά στο τέλος, έκανα ένα κρίσιμο λάθος – άρχισα να μιλάω για την αξία της μάθησης. Ο διευθυντής ανθρώπινου δυναμικού με κοίταξε ελαφρώς σοκαρισμένοι και είπε ότι γι ‘αυτήν, η κατώτατη γραμμή ήταν να έχουμε μια απόδοση της επένδυσης. Αυτό μου είπε, ότι πρέπει να κρατήσω ιδεαλιστική προσδοκίες μου υπό έλεγχο, όταν πρόκειται να συνεργαστώ με τις εταιρείες που χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους.
• Η ευελιξία είναι το κλειδί . Καμία εταιρεία δεν πρόκειται να δεχτεί μια γενική πορεία την ίδια ώρα κάθε εβδομάδα. Τα πάντα πρέπει να είναι εξατομικευμένη και με βάση την ανάλυση των αναγκών, ανάλυσης απαιτήσεων και την αξιολόγηση. Η μη τυπική εκπαίδευση ενηλίκων έχει αρκετή εμπειρία με αυτό, αλλά μάλλον σε ένα διαφορετικό πλαίσιο.

Τζίνα Ebner  είναι ο Γενικός Γραμματέας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Εκπαίδευση Ενηλίκων (EAEA), αλλά και θεματική Συντονιστή EPALE για μαθητή υποστήριξης.

 

Πηγή: https://epale.ec.europa.eu/en/blog/workplace-learning-everybody-wins

B