Όταν τα τεχνικά προβλήματα των εφαρμογών ξεπερνούν την ανθρώπινη φαντασία…

Του Παναγιώτη Παντελή – Φοροτεχνικός, Οικονομικός Επόπτης Ε.Ε.Α σε συνεργασία με τον Ηλία Χατζηγεωργίου – Φοροτεχνικός, Αντιπρόεδρος Επιτροπής Λογιστών Ε.Ε.Α.

---

Μπορεί να έχουν περάσει σχεδόν τρεις μήνες από την αρχή των ειδικών καταστάσεων που ζούμε, αλλά δυστυχώς το ζήτημα της διαχείρισης των ειδικών μέτρων δεν μπορεί να φύγει από την επικαιρότητα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι έχουμε φτάσει στις 5 Ιουνίου και ακόμα στην εβδομαδιαία αρθρογραφία μας δεν έχουμε κάνει καμία σχεδόν αναφορά στο θέμα των φορολογικών δηλώσεων.

Υποτίθεται ότι είμαστε 26 ημέρες πριν από την καταληκτική ημερομηνία, αλλά το θέμα δυστυχώς παραμένει αναγκαστικά ανεπίκαιρο. Λέμε δυστυχώς, γιατί σαφέστατα δεν είναι επιλογή των φοροτεχνικών όλο αυτό, αλλά έμμεση επιλογή κάποιον άλλων αρμοδίων που ορίζουν τις διαδικασίες. Επίσης, την έκφραση «αναγκαστικά» όλοι οι συνάδελφοι μπορείτε εύκολα να καταλάβετε τον λόγο που την χρησιμοποιούμε.

Προφανώς και η παράταση της προθεσμίας θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητη και μάλιστα πρέπει να αποφασιστεί άμεσα, γιατί όσο θα πλησιάζουμε στην 30^η Ιουνίου, τόσο θα πληθαίνουν τα τηλέφωνα και τα email από φορολογούμενους που θα ρωτούν και θα αγωνιούν για την δήλωση τους. Μαζί με την παράταση όμως, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί τι είναι αυτό που ονομάζεται από τους αρμοδίους ως «γενναία μείωση της προκαταβολής φόρου» γιατί όσο παραμένει στο κενό, τόσο θα πληθαίνουν οι επαγγελματίες που θα επιλέγουν να μην ολοκληρωθεί η δήλωση, περιμένοντας την αναπροσαρμογή του ποσού, προκειμένου να αποφύγουν την βεβαίωση της προκαταβολής φόρου κατά 100%.

Βέβαια, από την μέχρι τώρα πορεία των πραγμάτων μπορούμε να συμπεράνουμε ότι είναι πολύ πιθανό να ψαχνόμαστε την τελευταία στιγμή, όπως άλλωστε έχουμε συνηθίσει, αφού αυτό έχει γίνει κάτι παραπάνω από καθημερινότητα μας. Βέβαια, το ψάξιμο δεν αρκεί πολλές φορές, αφού ουκ ολίγες φορές καταλήγουμε σε τοίχο ή ακόμη χειρότερα στο κενό..

Και αφού αναφέραμε τον τοίχο, ας εξιστορήσουμε μία υπόθεση που έχει καταλήξει μέχρι στιγμής εκεί και καλείται να την αντιμετωπίσει ένας συνάδελφός μας, ο οποίος μας την αφηγήθηκε. Επιχείρηση η οποία δραστηριοποιείται στον χώρο των εκθέσεων αντιμετωπίζει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, το οποίο δεν είναι εξαίρεση, αλλά από συζητήσεις με συναδέλφους καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν και άλλα τέτοια πολλά παραδείγματα.

Η επιχείρηση πρακτικά ήταν από τις πρώτες που έπρεπε να κλείσει με κρατική εντολή, αφού οι εκθέσεις ήταν από τις πρώτες που σταμάτησαν την λειτουργία τους στην αρχή της υγειονομικής κρίσης. Μάλιστα, εξακολουθούν να παραμένουν κλειστές, αφού δεν έχουν λάβει εντολή επαναλειτουργίας και ο λόγος είναι προφανέστατος.

Το πρόβλημα εντοπίζεται στο περιβόητο ζήτημα του κωδικού δραστηριότητας. Η επιχείρηση όταν έκανε έναρξη ως κύριο ΚΑΔ δήλωσε έναν ΚΑΔ ο οποίος ήταν η τότε δραστηριότητα της. Ο ΚΑΔ των εκθέσεων αναφέρονταν στους δευτερεύοντες. Η επιχείρηση σταδιακά άρχισε να δραστηριοποιείται στο επάγγελμα της σχεδίασης και κατασκευής εκθεσιακών περιπτέρων.

Οι ΚΑΔ παρέμεναν οι ίδιοι στην εικόνα της επιχείρησης στην εφορία, άλλωστε ποτέ μέχρι στιγμής δεν μας είχε απασχολήσει ποιος ΚΑΔ δηλώνεται ως κύριος και ποιος ως δευτερεύων. Φορολογικά δεν έχει καμία διαφορά, άρα λογικό είναι να μην μπήκε κανείς στην διαδικασία να τους αλλάξει. Ο εμφανιζόμενος ως κύριος ΚΑΔ χαρακτηρίζεται από τις αποφάσεις ως ΚΑΔ πληττόμενης επιχείρησης.

Το ίδιο ισχύει και στην δήλωση φορολογίας εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018. Στην υποβολή δεν επιλέχθηκε ο ΚΑΔ με τα υψηλότερα έσοδα, που είναι αυτός των εκθέσεων, αλλά ο κύριος ΚΑΔ της επιχείρησης. Μέχρι εδώ κανένα ουσιαστικό φορολογικό λάθος, αφού και οι δύο κωδικοί είναι παροχής υπηρεσίας, άρα δεν αλλάζει η φύση της απεικόνισης των λογιστικών αποτελεσμάτων της επιχείρησης.

Δεδομένου ότι ο κύριος ΚΑΔ της επιχείρησης άνηκε στους ΚΑΔ των πληττόμενων επιχειρήσεων, η επιχείρηση κατάφερε να βγάλει το προσωπικό σε αναστολή εργασίας από τα τέλη Μαρτίου και μετά. Παρόλα αυτά όμως, είχε ήδη σταλεί αίτημα στην αρμόδια Δ.Ο.Υ στις 23 Μαρτίου για αναδρομική αλλαγή των ΚΑΔ. Αυτό το αίτημα δεν απαντήθηκε ποτέ στην επιχείρηση.

Στην συνέχεια, αφού πύκνωσαν τα παρόμοια προβλήματα, εκδόθηκε η εγκύκλιος Ε2048/2020, σε συνέχεια της 13/4/2020 Π.Ν.Π, η οποία έδινε οδηγίες προς τις επιχειρήσεις, πως θα αιτηθούν να αλλάξουν τους ΚΑΔ αναδρομικά, ώστε να τακτοποιήσουν το πρόβλημα.

Σύμφωνα με τις οδηγίες της εγκύκλιου, στις 21/4/2020 εστάλη email προς την αρμόδια Δ.Ο.Υ που η επιχείρηση αιτούνταν την εν λόγω μεταβολή ΚΑΔ. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η 21 Απριλίου ήταν η πρώτη εργάσιμη ημέρα μετά την αργία του Πάσχα και ότι η προαναφερόμενη εγκύκλιος δημοσιεύθηκε στις 15/4/2020 ημέρα Μεγάλη Τετάρτη. Η αρμόδια Δ.Ο.Υ εξακολουθούσε να μην απαντά, έτσι στις 23/4/2020 εστάλη ξανά το εν λόγω email. Την επόμενη ημέρα 24/4/2020, τελευταία ημέρα που έπρεπε να περαστεί η εν λόγω μεταβολή, σύμφωνα με την εγκύκλιο, εξακολουθούσε να μην υπάρχει κάποια απάντηση από την αρμόδια Δ.Ο.Υ.

Στο τηλέφωνο δεν απαντούσε κανείς, ενώ προφανώς και οι πόρτες ήταν κλειστές για το κοινό σύμφωνα με τις οδηγίες. Μετά από πολλές προσπάθειες μπόρεσε να επικοινωνήσει με κάποιον υπάλληλο της Δ.Ο.Υ στον οποίον και εξήγησε το πρόβλημα. Η απάντηση που έλαβε ήταν ότι δεν μπορούν να παρακαμφθούν οι διαδικασίες και πως το αίτημα θα προωθηθεί με την σειρά του. Επίσης, του ειπώθηκε να μην ανησυχεί, γιατί αν το λέει η εγκύκλιος δεν θα μπει πρόστιμο. Απάντηση σχετικά λογική θα την χαρακτηρίζαμε, αφού και οι υπάλληλοι των Δ.Ο.Υ λειτουργούσαν ομολογουμένως με ειδικές συνθήκες πρωτόγνωρες σε αυτούς με οδηγίες που λάμβαναν και αυτοί και πολλές φορές κατόπιν εορτής. Επίσης, δεν είναι αρμόδιοι να γνωρίζουν όλα αυτά που ακολουθούν.

Το θέμα δεν ήταν το πρόστιμο. Προφανώς και το πρόβλημα δεν ήταν τα εκατό ευρώ που προβλέπονται για την εκπρόθεσμη μεταβολή. Το πρόβλημα υποψιάζονταν ο συνάδελφος ότι θα είναι πολύ βαθύτερο και δυστυχώς επιβεβαιώθηκε… Η μεταβολή έγινε στις 27/4/2020 με ημερομηνία 19/3/2020 και όντως δεν μπήκε πρόστιμο. Όλα καλά μέχρι εδώ… Έλα όμως που η ΕΡΓΑΝΗ πήρε τα δεδομένα που υπήρχαν στις 24/4/2020 στην εικόνα του taxis. Την εν λόγω μεταβολή, έστω και αν η επιχείρηση την αιτήθηκε εμπρόθεσμα, η ΕΡΓΑΝΗ δεν την έμαθε ποτέ.

Συνέπεια αυτού; Τεράστια… Η επιχείρηση δεν μπόρεσε ποτέ να αλλάξει την εικόνα της στην δήλωση αναστολής εργαζομένων του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ. Για την ΕΡΓΑΝΗ ήταν και παραμένει πληττόμενη επιχείρηση. Ως πληττόμενη επιχείρηση, στην λήξη της ημερομηνίας αναστολής των 45 ημερών, μπορούσε να συνεχίσει για τον μήνα Μάιο την αναστολή στο 60% των εργαζομένων της, σύμφωνα με τα όσα ορίζει η εγκύκλιος 17788/346/8.5.2020. Επίσης, δεν έχει δικαίωμα να συνεχίσει την αναστολή για τον Ιούνιο, παρόλο που η επιχείρηση παραμένει πραγματικά κλειστή με κρατική εντολή.

Με λίγα λόγια, η επιχείρηση για «τεχνικούς λόγους» θα πρέπει να καλύψει μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές για τους μισούς εργαζόμενους για 20 ημέρες του Μαΐου, αφού η αρχική αναστολή λήγει στις 10/5. Το ίδιο θα πρέπει να κάνει για όσες μέρες η επιχείρηση παραμένει πρακτικά κλειστή με κρατική εντολή από την 1η Ιουνίου και μετά. Μέχρι στιγμής το κόστος είναι ήδη τεράστιο…

Επιπλέον, επειδή ο λάθος ΚΑΔ ήταν ΚΑΔ επιστημονικού κλάδου που δεν είχε δικαίωμα για την ειδική αποζημίωση των 800 ευρώ, η επιχείρηση τα έχασε και αυτά, επειδή προφανώς η ΑΑΔΕ «σάρωσε» τα στοιχεία που εμφανίζονταν στις 24/4/2020. Το έλαβε και σαν απάντηση σε email άλλωστε.

Σε αυτό μπορούμε να προσθέσουμε και το γεγονός ότι τυπικά η επιχείρηση και οι εργαζόμενοι της δεν μπορούν να έχουν μείωση κατά 40% των μισθωμάτων που ορίζονται, για τους μήνες Μάρτιο και Ιούνιο. Μπορούμε επιπλέον να συμπληρώσουμε ότι η επιχείρηση κινδυνεύει να μείνει εκτός και των όποιον μέτρων εξαγγελθούν για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο και ενδεχομένως και για αργότερα.

Η παθούσα επιχείρηση μέχρι και την Τετάρτη 3 Ιουνίου προσπαθούσε να μπει στην δήλωση των κλειστών επιχειρήσεων για όλο τον μήνα Μάιο. Η επιλογή προφανώς και δεν άνοιξε ποτέ, παρά μόνο αυτή των πληττόμενων επιχειρήσεων που αναγράφει φυσικά τον λάθος ΚΑΔ, με όλα τα προαναφερόμενα προβλήματα.

Όλο αυτό πως μπορεί κάποιος να το εξηγήσει στον επιχειρηματία και αυτός με την σειρά του στους συνεργάτες του – εργαζόμενους της επιχείρησης του; Πως μπορεί να κάνει δεκτό ο ανθρώπινος νους ένα τέτοιο κόστος; Που μπορεί να ρίξει τις ευθύνες και πώς να βρει το δίκιο του;

Η τελευταία ερώτηση μπορεί να απαντηθεί σχετικά ευκολότερα, αφού η ευθύνη για όλο αυτό τον κακό χαμό ανήκει στους αρμοδίους που έστησαν όλες τις διαδικασίες. Το δύσκολο όμως είναι να βρεθούν ποιοι είναι αυτοί… Από την πρώτη στιγμή είχαμε τονίσει ότι είναι αδύνατον να λειτουργήσει η ιστορία με τους ΚΑΔ. Τα υπουργεία και τα συστήματα τους, ουδέποτε επικοινωνούσαν σωστά. Οι αρμόδιοι λοιπόν πρέπει να βρουν άμεσα λύση και στα άλλα δύο ερωτήματα για να μην καταλήξει ο επιχειρηματίας μετά τον τοίχο στο κενό…

Πηγή: www.e-forologia.gr