Σπ. Σταυρούλιας: “Πραγματική βοήθεια μπορεί να δοθεί μόνο με επιδότηση των επιχειρήσεων και όχι με δανεισμό”

Γράφει ο Σπύρος Σταυρούλιας, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και πρόεδρος της Επιτροπής Λογιστών του Ε.Ε.Α.

---

Ευτυχώς για όλους αποδεικνύεται στην πράξη ότι η οικονομική πολιτική φαίνεται ότι διορθώνεται ή συμπληρώνεται και από κάτω προς τα πάνω.

Με την έννοια αυτή, η κυβέρνηση ταχύτατα «διάβασε» τις ενστάσεις των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων επί των  νέων υγειονομικών μέτρων  επιστροφής και πρόσφερε  σε αυτές, διευκολύνσεις που θα φανούν πολύτιμες. Η παράταση της αναστολής εργασίας για τις πληττόμενες επιχειρήσεις, η μείωση των ενοικίων κατά 40% και οι διορθώσεις στο τομέα των πολιτιστικών αγαθών και εργαζόμενων σε αυτά,  είναι μέτρα που δείχνουν ότι υπάρχει προφανής διάθεση  να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα με προληπτικό τρόπο.

Στη σύγχρονη οικονομία δεν έχει σημασία το σχήμα της ανάκαμψης, αρκεί το διάγραμμα που θα δημιουργηθεί να μην είναι καθοδικό. Με λίγα λόγια, η επιστροφή στην ανάκαμψη θα έρθει, όταν οι άνθρωποι και οι κοινωνίες, πειστούν ότι δεν υπάρχουν χειρότερα μπροστά μας, ότι τα χειρότερα έχουν μείνει πίσω.

Σε αυτό το κλίμα η ταχύτατη αντίδραση των χωρών στις οικονομίες τους συμβάλει αποφασιστικά.

Αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος της προληπτικής δράσης. Αν οι κυβερνήσεις περιμένουν να δράσουν όταν εμφανιστούν μελλοντικά λόγοι για να το κάνουν, αυτόματα εκείνες δημιουργούν αυτούς τους λόγους, τους οποίους ζητάνε να αποφύγουν.

Με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό, η χορήγηση έντοκων δανείων σε επιχειρήσεις που ήδη δυσκολεύονται, διογκώνουν μελλοντικά  ανυπολόγιστα ένα πρόβλημα, που  ήδη δύσκολα λύνεται σήμερα.

Διότι το ζήτημα του τόκου ίσως  τελικά να είναι η πραγματική πανδημία που δεν έχει γιατρειά και εμβόλιο και έχει βάλει σε  με ιδιότυπη οικονομική καραντίνα εκατομμύρια ανθρώπους και επιχειρήσεις.

Άρα πραγματική βοήθεια μπορεί να δοθεί μόνο με επιδότηση των επιχειρήσεων και όχι με δανεισμό. Ποσά επιδότησης ύψους των 4.000 ευρώ και άνω, θα μπορούσαν να στηρίξουν οποιαδήποτε επιχείρηση να επιστρέψει στην κανονικότητα.

Οι ευαίσθητοι χώροι της εστίασης και του τουρισμού –που έτσι κι αλλιώς συμπορεύονται- μαζί με το λιανεμπόριο, είναι οι μεγάλοι ασθενείς αυτής της περιπέτειας. Ως σαν μια μεγάλη άσκηση επιφυλακής μέσα στην οποία εμφανίστηκαν αρκετές αδυναμίες, οι τρεις αυτοί κλάδοι θα πρέπει να υποστηριχθούν αλλά και να αναδιοργανωθούν.

Πρέπει να βρεθούν ισχυρά αντισώματα.

Ο κλάδος του τουρισμού χρειάζεται επειγόντως  να βοηθηθεί, ειδικά αν  τελικά διατηρηθεί ο περιορισμός των ταξιδιών  εξωτερικού και παραμείνουν κλειστά τα εθνικά σύνορα.

Θα είναι μια άσκηση ετοιμότητας, η οποία θα λειτουργεί κάθε φορά που το τουριστικό προϊόν μας θα πρέπει να υποστηριχθεί από εμάς τους ίδιους.

Πρέπει να υπάρξουν πειστικές απαντήσεις στο ερώτημα μιας πιθανής επιστροφής σε καθεστώς καραντίνας, τέτοιες που να μας δίνουν την δύναμη να τραβήξουμε μπροστά θέτοντας μια ολοκληρωμένη απάντηση σε οποιοδήποτε σενάριο  που θα πέφτει κάθε φορά στο τραπέζι.

Η διάθεση μας, επηρεάζει την καταναλωτική μας συμπεριφορά και εκείνη με την σειρά της την οικονομία. Τόσο απλά.