«Οι μεγάλοι νομίμως απαλλάσσονται και οι μικροί νομίμως φορολογούνται», είχε πει παλιός πολιτικός, όταν του παραπονέθηκαν ότι το φορολογικό σύστημα είναι αντιλαϊκό και άδικο για τους φτωχούς και τους μη έχοντες!

 

Αυτό ακριβώς επιβεβαίωσε και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την απόφαση – ψήφισμα για αλλαγή της εταιρικής φορολογίας. Η αλλαγή προτείνεται μετά τη διαπίστωση τεράστιας νόμιμης και παράνομης φοροαποφυγής από τις μεγάλες εταιρείες της ΕΕ.

 

Το Ε.Κ. διαπίστωσε πανηγυρικά ότι: «Οι μεγάλες εταιρείες φτάνουν να μην πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους επί των κερδών τους, ενώ μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και απλοί πολίτες πληρώνουν όλους τους φόρους που τους αναλογούν»!

 

Δεν έχουμε χροίαν άλλων μαρτύρων για να στηρίξουμε αυτό που οι μικρομεσαίοι, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι φωνάζουν επί δεκαετίες, αλλά ποτέ κανένας δεν τους ακούει!

 

Πέρα από την ουσία του δικαίου της απόφασης του Ε.Κ., αυτή ήρθε σαν κεραυνός στα κεφάλια των υμνητών της συνεχούς μείωσης της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων, ως δήθεν κοινωνική δικαιοσύνη που επέρχεται μέσω ανάπτυξης από τη χαμηλή φορολογία. Στην ουσία αυτή τη θεωρία, το Ε.Κ. τη θεωρεί καλυμμένη φοροδιαφυγή.

 

Επίσης η απόφαση ψέγει τα κράτη που, για να αποσπάσουν επενδύσεις και κεφάλαια από άλλα κράτη, χαμηλώνουν μέχρι ουσιαστικού μηδενισμού την πραγματική φορολογία των μεγάλων επενδύσεων μέσω διαφόρων τεχνασμάτων και ονομασιών, συμβάλλοντας σε έναν εξοντωτικό φορολογικό ανταγωνισμό, από τον οποίο μόνο οι λαοί και τα κράτη βγαίνουν τελικώς ζημιωμένοι. Από την πλευρά δε των επενδυτών, επικρατεί στην ουσία άκρατη κερδοσκοπία και αλαζονική συμπεριφορά προς κράτη που θέλουν να ελέγξουν την ασυδοσία τους.

 

Οι πολιτικοί συμφωνούν με τους μικρομεσαίους αλλά…

 

Μέχρι σήμερα δεν υπήρξε υπουργός οικονομικών ή πρωθυπουργός της χώρας που να μη συμφώνησε ότι οι έχοντες δεν πληρώνουν και οι μη έχοντες είναι πάντα τα υποζύγια της φορολογίας. Ωστόσο, πάντα, τα ακριβώς αντίθετα πράττουν! 

 

Ακόμη και η τελευταία έκθεση για τη φορολογία (έκθεση επιτροπής Γιαννίτση) διαπίστωσε ότι, στα χρόνια της κρίσης, η φορολογία των εχόντων αυξήθηκε κατά 9% και των φτωχών και μη εχόντων κατά 330%!

 

Για το θέμα της φοροαποφυγης των μεγάλων εταιρειών έγινε ένας παράλληλος διάλογος μεταξύ του προέδρου του ΕΕΑ κ. Γιάννη Χατζηθεοδοσίου και του αν. Υπουργού Οικονομικών κ .Τρ. Αλεξιάδη στην ημερίδα για α συνεργατικά δίκτυα στις 24 Νοεμβρίου 2015 κατά την οποία και πάλι διαφάνηκε στα λόγια η συμφωνία για το ποιος σηκώνει τα βάρη. Γνωστό αυτό. Από πρακτική εφαρμογή όμως πως πάμε;

 

 

 

 

 

Αποκαλυπτικά στοιχεία.

 

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε το ψήφισμα την Τετάρτη, 25 Νοεμβρίου 2015.

 

Οι παρατηρήσεις που έγιναν κατά τη συζήτηση της απόφασης στο Ε.Κ. είναι αποκαλυπτικές. Καλό θα ήταν να σταχυολογήσουμε μερικές από αυτές.

 

-Οι ευρωβουλευτές ζητούν από τα κράτη μέλη της ΕΕ, μεταξύ άλλων, να καταστήσουν υποχρεωτική την υποβολή αναφορών από τις πολυεθνικές εταιρίες των οικονομικών τους στοιχείων (κερδών και φόρων) ανά χώρα και να θεσπίσουν κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιριών.

 

-Ζητούν επίσης να υπάρξει ενίσχυση της διαφάνειας και λογοδοσίας για τις φορολογικές αποφάσεις των κρατών μελών της ΕΕ που αφορούν αυτές τις επιχειρήσεις.

 

-Οι ευρωβουλευτές υποστηρίζουν ότι αποδεικνύεται επιβλαβής ο σημερινός εταιρικός φορολογικός ανταγωνισμός που ευνοεί την ανάπτυξη πρακτικών επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού και φοροδιαφυγής ( υπερβολικά μειωμένοι συντελεστές φορολογίας για απόαπαση επενδύσεων).

 

 -Οι μεγάλες εταιρείες φτάνουν να μην πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους επί των κερδών τους, ενώ μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και απλοί πολίτες πληρώνουν όλους τους φόρους που τους αναλογούν.

 

– καθιέρωση υποχρεωτικής υποβολής από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις όλων των οικονομικών τους στοιχείων ανά χώρα, συμπεριλαμβανομένων των πραγματοποιηθέντων κερδών, των φόρων, καθώς και των εισπραχθέντων επιδοτήσεων.

 

-καθιέρωση σαφούς ορισμού της "οικονομικής ουσίας" και άλλων παραγόντων που προσδιορίζουν τους φόρους που πρέπει να πληρώσουν οι επιχειρήσεις.

 

– να υπάρξει συμφωνία σχετικά με το τι επιτρέπεται στα πλαίσια των φορολογικών αποφάσεων και των προηγμένων "συμφωνιών μεταβιβαστικής τιμολόγησης" (ο τρόπος με τον οποίο αποτιμώνται οι συναλλαγές στο εσωτερικό της ίδιας εταιρείας).

 

– να δοθεί ένα τέλος στα προτιμησιακά καθεστώτα, στις αναντιστοιχίες μεταξύ των εθνικών φορολογικών συστημάτων και στη συρρίκνωση της φορολογικής βάσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

 

– καθιέρωση υποχρεωτικής πανευρωπαϊκής κοινής ενοποιημένης βάσης φορολογίας εταιριών (ΚΕΒΦΕ).

 

-Ο επιθετικός φορολογικός σχεδιασμός από ορισμένες χώρες της ΕΕ, έχει αυξήσει τη φορολογική τους βάση σε βάρος των ευρωπαίων εταίρων και έχει αρνητικές συνέπειες για ολόκληρη την κοινωνία.

 

-Οι πολυεθνικές πρέπει να πληρώνουν φόρους εκεί που έχουν τα κέρδη τους

 

Πηγή: taxheaven.gr