tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Συνέντευξη: Άρης Μπασδάνης, Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μαγνησίας

Ο πρόεδρος του επιμελητηρίου Μαγνησίας κ. Άρης Μπασδάνης περιγράφει με πολύ γλαφυρό τρόπο την οικονομική κατάσταση που επικρατεί στις επιχειρήσεις του Βόλου

Άρης Μπασδάνης: 1.100 επιχειρήσεις έκλεισαν στο νομό Μαγνησίας

Ο πρόεδρος του επιμελητηρίου Μαγνησίας κ. Άρης Μπασδάνης περιγράφει με πολύ γλαφυρό τρόπο την οικονομική κατάσταση που επικρατεί στις επιχειρήσεις του Βόλου και της ευρύτερης περιοχής του νομού Μαγνησίας. Ο ίδιος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και επισημαίνει πως αν δεν κινηθεί γρήγορα η πολιτεία , τότε ασφαλώς θα μιλάμε για ολοκαύτωμα.
Ολόκληρη η  συνέντευξη του κ. Άρη Μπασδάνη στον Βαγγέλη Γιακουμή

 
  • κ, πρόεδρε θα ήθελα να μου περιγράψετε την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο σας μετά και τα αυξημένα φορολογικά μέτρα της κυβέρνησης.
Άρης Μπασδάνης: Οι επιχειρήσεις της Μαγνησίας, όπως και όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις, δυστυχώς δεν αντέχουν άλλες φοροεπιδρομές. 
Η δραματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είχε ως αποτέλεσμα τη διακοπή της δραστηριότητας για πάνω από χίλιες εκατό επιχειρήσεις εντός του 2015, παρουσιάζοντας περαιτέρω συρρίκνωση του αριθμού επιχειρήσεων, με αρνητικό ισοζύγιο σχεδόν τετρακοσίων επιχειρήσεων.
Οι υποσχέσεις για ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, για ακόμη μία φορά, μετατρέπονται σε συνεχείς φορολογικές επιβαρύνσεις που σε καμία περίπτωση δεν προάγουν την ανάπτυξη της ελληνικής επιχειρηματικότητας.
Η πλειονότητα των επιχειρήσεων και ιδιαίτερα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με την κατακόρυφη πτώση του τζίρου τους, την αδυναμία πρόσβασης στη χρηματοδότηση, το αυξημένο κόστος λειτουργίας τους, ενώ παράλληλα έχουν «βυθιστεί» στα χρέη εξαιτίας της αδυναμίας τους να ανταποκριθούν στην υπέρογκη φορολογία και το υψηλό ασφαλιστικό κόστος.
Μάλιστα δεν σπανίζουν οι περιπτώσεις επιχειρήσεων που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την προμήθεια κομβικών για τη λειτουργία τους παγίων, εξαιτίας των capital controls, αλλά και περιπτώσεις επιχειρηματιών που δεν μπορούν να βγουν στη σύνταξη ή δεν μπορούν να διακόψουν τη δραστηριότητα τους εξαιτίας σωρευμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Δυστυχώς όμως τα παραδείγματα δεν περιορίζονται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις αλλά επεκτείνονται και στις μεγαλύτερες όπως η Coca Cola, η οποία μετέφερε την παραγωγική της δραστηριότητα από ην περιοχή μας αλλά και η ΙΜΑΣ Α.Ε η οποία διέκοψε τη παραγωγική δραστηριότητα της.
Κατά συνέπεια τα γεγονότα από μόνα τους συνηγορούν, στο ότι η έως σήμερα πολιτική κρίνεται καταστροφική για την επιχειρηματικότητα και αν δεν υπάρξει ένα σχέδιο στήριξης της επιχειρηματικότητας, η οποία αποτελεί τη μοναδική λύση για την έξοδο από την κρίση, τότε θα μιλάμε για ένα «ολοκαύτωμα» της ελληνικής επιχειρηματικότητας.
 
  • Τι θα πρέπει να γίνει κατά την γνώμη σας και πως οι συνάδελφοι σας  θα πρέπει να κινηθούν από εδώ και πέρα για να μπορέσουν έστω και υπό αυτές τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά να επιβιώσουν επαγγελματικά;
Άρης Μπασδάνης: Δυστυχώς, σε ένα αβέβαιο επιχειρηματικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από ανασφάλεια για το τι θα αναμένεις την επόμενη ημέρα, δεν υπάρχουν πολλά που να μπορείς να κάνεις παρά μόνο να συνεχίσεις όσο στο επιτρέπουν οι δυνάμεις σου να μάχεσαι καθημερινά για την επιβίωση της επιχείρησης σου. 
Το βασικό στοιχείο που θα πρέπει οι επιχειρηματίες να προσέξουν είναι ότι ελλείψει δυνατής εσωτερικής αγοράς, θα πρέπει να αναπροσαρμόσουν τους στόχους τους και τη λειτουργία τους και επενδύοντας σε όρους εξωστρέφειας και καινοτομίας να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα τους στοχεύοντας να πάρουν ένα μερίδιο από την παγκόσμια αγορά.
Βέβαια οποιαδήποτε τέτοια προσπάθεια απαιτεί ανάλογες επενδύσεις και εμπεριέχει ένα σημαντικό βαθμό ρίσκου. Ελλείψει τραπεζικής δανειοδότησης, το μοναδικό εργαλείο που διαθέτουν οι υφιστάμενες, νέες και υπό σύσταση επιχειρήσεις είναι, στο βαθμό που τους επιτρέπεται, η αξιοποίηση των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ 2014-2020 που παρά τη δραματική αργοπορία του φαίνεται ότι άρχισε να λειτουργεί.
Αγκάθι βέβαια για πολλές επενδυτικές προσπάθειες που δεν «καλύπτονται» από το ΕΣΠΑ είναι η μη ύπαρξη έως και σήμερα του Αναπτυξιακού Νόμου, ο οποίος παρότι έχει ανακοινωθεί αρκετές φορές εντούτοις ακόμη δεν έχει ενεργοποιηθεί.
Στο παραπάνω πλαίσιο, οι επιχειρήσεις δεν θα πρέπει να μείνουν στάσιμες και να αναμένουν τη θανατική τους καταδίκη, αλλά θα πρέπει να κινηθούν δυναμικά και με την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων ή αναμενόμενων μέτρων και προγραμμάτων να ενισχύσουν την ανταγωνιστική τους θέση ώστε να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον.
 
  • Η ανεργία είναι το μείζον θέμα κ. Πρόεδρε, οι εκτιμήσεις μάλιστα για το νέο έτος είναι δυσοίωνες. Τι θα πρέπει κατά τη γνώμη σας να γίνει ώστε να τονωθεί η αγορά και να ενισχυθεί η εργασία στον ιδιωτικό τομέα;
Άρης Μπασδάνης: Η ανεργία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την επιχειρηματικότητα, οπότε όσο η υπάρχει συρρίκνωση της ελληνικής επιχειρηματικότητας τόσο θα αυξάνονται τα ποσοστά ανεργίας. 
Αν η κυβέρνηση δεν κατανοήσει αυτό τον απλό κανόνα και δεν στηρίξει την επιχειρηματικότητα, δεν θα μπορέσει σε καμία περίπτωση να την περιορίσει και να αποτρέψει μελλοντικές κοινωνικές αναταραχές. Η εφαρμογή μέτρων όπως τα προγράμματα κοινωφελούς απασχόλησης ή των προγραμμάτων στήριξης της απασχόλησης (π.χ. ΤοΠΣΑ, ΤΟΠΕΚΟ), παρά την παροδική ανάσα που δίνουν σε άνεργους και δείκτες ανεργίας, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως ένα εργαλείο που λύνει το πρόβλημα.
Ο μοναδικός τρόπος επίλυσης του προβλήματος, είναι η πρόταση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου στήριξης της επιχειρηματικότητας, που σε συνεργασία με συμπληρωματικά μέτρα στήριξης της απασχόλησης θα δημιουργήσει τις βάσεις για την οριστική επίλυση του. Βασικά στοιχεία του σχεδίου, θα πρέπει να είναι η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας μέσω τις μείωσης της φορολογίας, μέσω της μείωσης των εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών, αλλά και μέσω της ενεργοποίησης κινήτρων για τη στήριξη της απασχόλησης και της ελεύθερης κινητικότητας στην αγορά εργασίας.
Επιπρόσθετα, σημαντική σημασία θα πρέπει να δοθεί στη στήριξη της νεανικής επιχειρηματικότητας, καθότι η νέα γενιά θα πρέπει να αποτελέσει το βασικό μοχλό καινοτομίας στην επιχειρηματική ζωή του τόπου μας. Είναι κρίμα οι νέοι μας, με τις σημαντικές γνώσεις και τη διάθεση για εργασία, να αναγκάζονται να καταφύγουν στο εξωτερικό ώστε να αναζητήσουν το δικαίωμα στην εργασία αλλά και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
 
  • Ο τεράστιος τομέας των επενδύσεων είναι απών . Το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης μπορεί να βοηθήσει ώστε να αναπτυχθεί και να υπάρξουν επενδύσεις δηλαδή νέες δουλειές, ή προκαλεί εμπόδια που δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη;
Άρης Μπασδάνης: Έως σήμερα η κυβέρνηση δεν έχει αποφασίσει ξεκάθαρα ποια πολιτική πρέπει να εφαρμόσει. 
Από μονομερείς ενέργειες, νομισματοκοπεία και κόκκινες γραμμές, περάσαμε στη πιστή εφαρμογή των όρων που θέτουν οι ξένοι δανειστές. Όρων που δεν δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ουσιαστική προσέλκυση των επενδύσεων αλλά λειτουργούν επί της ουσίας ως τροχοπέδη προς αυτή την κατεύθυνση.
Κανένας σοβαρός επενδυτής δεν θα ενδιαφερθεί να επενδύσει σε ένα ασταθές, αβέβαιο και μη φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον όπως αυτό έχει διαμορφωθεί σήμερα. Άρα η κυβέρνηση θα πρέπει να πράξει το τελείως αντίθετο απ’ ότι κάνει έως σήμερα.
Αρχικά, θα πρέπει να προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα σταθερό οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον που δεν θα δημιουργεί οποιαδήποτε αμφιβολία για το αύριο, όπως άλλωστε συμβαίνει και στις αναπτυγμένες οικονομίες του εξωτερικού όπου υφίσταται ανάλογη νομοθετική πρόβλεψη.
Παράλληλα, θα πρέπει να δώσει κίνητρα στους επενδυτές για τη δραστηριοποίηση τους εντός της ελληνικής επικράτειας μέσω φόρο- ελαφρύνσεων, χαμηλών λειτουργικών δαπανών και επιδοτούμενων χρηματοδοτικών εργαλείων (χαμηλότοκων δανείων, επιδοτήσεων κλπ). Εργαλείων που στην πλειοψηφία τους παραμένουν ανενεργά στη παρούσα φάση (π.χ. Αναπτυξιακός, χαμηλότοκα δάνεια με επιδότηση επιτοκίου κ.λπ.).
Τέλος, θα πρέπει να καταφύγει στην ουσιαστική εκμετάλλευση και όχι στο ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας, με τέτοιο τρόπο, που θα λειτουργεί ευεργετικά για την ελληνική οικονομία και θα συμβάλει στην ανάπτυξη ενός ισχυρού επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Χωρίς οικονομική, πολιτική και κοινωνική σταθερότητα δεν μπορεί να διασφαλιστεί η ανάπτυξη του τόπου.