- 01/11/2018
Το ΔΝΤ δυναμιτίζει τις διαβουλεύσεις για τις συντάξεις
Το Ταμείό επιμένει στις περικοπές των συντάξεων αλλά και του αφορολογήτου για να υλοποιηθούν φοροελαφρύνσεις
Γράφει ο Γιώργος Παππούς, δημοσιογράφος, συνεργάτης του Ε.Ε.Α.
Αν μη τι άλλο κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει το ΔΝΤ για ασυνέπεια, αφού όσο κι έξω να έχει πέσει κατά καιρούς στις προβλέψεις του για την ελληνική οικονομίά, δεν βάζει νερό στο κρασί του κυρίώς για τα μέτρα που το ίδιο πίέσε να ψηφιστούν.
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι οι περικοπές των συντάξεων και η μείώση του αφορολογήτου, που ψηφίστηκαν στις αρχές του καλοκαιριού του 2017, ως προϋπόθεση για να συμμετάσχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και ως δικλείδα ασφαλείας για την επίτευξη πλεονάσματος 3,5%. Τελικά, το Ταμείό δεν μπήκε ποτέ στο πρόγραμμα, ενώ και οι εκτιμήσεις του για χαμηλότερα πλεονάσματα δεν επιβεβαιώνονται προς το παρόν. Παρά ταύτα, το ΔΝΤ επιμένει στην εφαρμογή των δύό αυτών μέτρων.
Αν και έχει μεταβάλει το σκεπτικό του- στην αρχή είχε χαρακτηρίσει τις περικοπές των συντάξεων διαρθρωτικό μέτρο για τη στήριξη του Ασφαλιστικού- το Ταμείο επιμένει στην αναγκαιότητα των περικοπών των συντάξεων, όπως φάνηκε στην ενημέρωση Τύπου της Πέμπτης. Ποιά είναι η λογική του; Με τις μειώσεις κύριων κι επικουρικών συντάξεων δημιουργείται σε μόνιμη βάση ένας δημοσιονομικός χώρος περί τα 2,1 δισ ευρώ κι αυτό το υπερπλεόνασμα μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιηθεί για δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών αλλά και για στοχευμένες ενισχύσεις σε άλλες "ευαίσθητες" κοινωνικές ομάδες.
Ανάλογο είναι το σκεπτικό και για τη μείωση του αφορολογήτου, καθώς το Ταμείο επιμένει ότι διευρύνοντας τη φορολογική βάση, μπορεί να πληρώνουν περισσότεροι λιγότερα, κατ' αρχάς με μείώση του χαμηλού συντελεστή κι εν συνεχεία με αναλογική μείωση των υπόλοιπων φορολογικών συντελεστών.
Αφήνοντας κανείς στην άκρη το σκεπτικό του Ταμείου και το αν έχει ή δεν έχει δίκιο, η ουσία είναι ότι οι θέσεις του- αν και δεν συμμετέχει ενεργά στο ελληνικό πρόγραμμα- ακούγονται και στις χώρες που ζήτησαν για ασφάλεια τη συμμετοχή του στα προγράμματα διάσωσης της Ελλάδας και στις αγορές. Στην πρώτη περίπτωση, είναι προφανής ο κίνδυνος να δημιουργηθούν προβλήματα στις συζητήσεις που θα γίνουν στο Eurogroup και στη δεύτερη να χαρακτηριστούν οι κινήσεις της κυβέρνησης ως ξήλωμα των μεταρρυθμίσεων, για τις οποίές η Ελλάδα έχει δεσμευθεί.
Σε περίπου 20 ημέρες θα φανεί αν το Ταμείό μπορεί να κάνει τη ζημιά…