Το Ε.Ε.Α. δίνει το λόγο σε μικρομεσαίους και επαγγελματίες – Χρήστος Λούσης, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εμπόρων & Βιοτεχνών Υαλοπινάκων

Με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες να βιώνουν μία εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για το παρόν και το μέλλον τους, το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών, στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών του, δίνει το λόγο σε εκπροσώπους επαγγελματιών κλάδων και Προέδρους Σωματείων για να εκφράσουν τις αγωνίες και να καταθέσουν τις προτάσεις τους.

Μιλώντας στο eea.gr ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εμπόρων & Βιοτεχνών Υαλοπινάκων (ΠΟΕΒΥ) κ. Χρήστος Λούσης και Υπεύθυνος Συμβουλευτικής Υποστήριξης Επιχειρήσεων του ΒΕΑ αναλύει τα μέτρα που εκτιμά ότι πρέπει να ληφθούν για τη στήριξη εμπόρων, επιχειρηματιών, βιοτεχνών και παραγωγών.

Αναλυτικά:

• Ποια εκτιμάτε ότι είναι η ζημία που έχει υποστεί ο κλάδος σας λόγω της πανδημίας;

Λόγω της πανδημίας, μεσοσταθμικά η ζημία την οποία έχει υποστεί ο κλάδος μας είναι πάνω από 40%.

• Πόσο αποτελεσματικά είναι τα μέτρα που έχουν ληφθεί;

Δυστυχώς, τα προηγούμενα χρόνια, οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν και η υπερφορολόγηση, έκανε τους επιχειρηματίες να μην δηλώνουν ουσιαστική κερδοφορία,  με συνέπεια τα μέτρα τα οποία έχουν ληφθεί, παρ’ όλο που είναι μέτρια προς καλά, δεν κατάφεραν να ανακουφίσουν ουσιαστικά τους περισσότερους επαγγελματίες, λόγω της προηγούμενης συνθήκης που επικρατούσε.

Σωστό μέτρο είναι η αναστολή και η επιδότησή της, σωστό μέτρο είναι η πληρωμή των εισφορών, αλλά στο θέμα της επιστρεπτέας προκαταβολής δεν ήταν τόσο λειτουργικό, όπως προανέφερα λόγω των προηγούμενων εταιρικών χρήσεων.

• Ποια επιπλέον μέτρα θεωρείτε ότι πρέπει να ληφθούν για να καταφέρουν να επιβιώσουν οι επιχειρήσεις;

Σε κάθε περίπτωση αρμοδιότεροι όλων είναι οι έμποροι, οι επιχειρηματίες, οι βιοτέχνες και οι παραγωγοί της χώρας μας, οι οποίοι στηρίζουν την πραγματική οικονομία και γνωρίζουν επακριβώς πως θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε την ανάπτυξη και την πορεία του κράτους.

Συνοπτικά θα ήθελα να αναφέρω:

O εμπορικός και βιοτεχνικός χώρος απαιτεί μεγάλα κονδύλια τόσο για κάλυψη του κόστους προσωπικού, όσο και για προμήθεια α’ υλών, τα οποία όλα διακινούνται μέσω των τραπεζικών ιδρυμάτων. Η δυναμική των επιχειρήσεων εξασθενεί από την έλλειψη ρευστότητας, με αποτέλεσμα τη χρεωκοπία πολλών εμπορικών, βιοτεχνικών και τεχνικών κλάδων.

Υπάρχει λύση και μπορεί να βρεθεί για να ανασυνταχθεί ο παραγωγικός ιστός, με στόχο τη δυναμική επανεκκίνηση της βιοτεχνίας – βιομηχανίας – εμπορίας, ώστε να μειωθούν οι εισαγωγές και να ενισχυθεί η αθρόα εξαγωγή καινοτόμων προϊόντων.  Η αξιοποίηση του μεγάλου όγκου διαθέσιμου μεταχειρισμένου μηχανολογικού εξοπλισμού, θα μπορούσε να καταστεί επωφελής για την ελληνική οικονομία, μέσω της κατάλληλης παραμετροποίησης και μετασκευής του, με την κατάλληλη συνεργασία με μηχανικούς και τράπεζες.

Κρίσιμη είναι και η ενίσχυση της εθνικής παραγωγικής βάσης μέσω της διασύνδεσης του τουρισμού με την τοπική / εθνική παραγωγή. Χρειάζεται να υποστηριχθεί  ο τουριστικός κλάδος της χώρας με σκοπό τη μόχλευση της παραγωγικής δραστηριότητας σε άλλους κλάδους, μέσω της δημιουργίας & υπογραφής τοπικών / εθνικών συμφώνων παραγωγής & προμήθειας προϊόντων / υπηρεσιών (με κλάδους τροφίμων, εξοπλισμού, ιματισμού, κατασκευών κλπ). Η εμπορία, η βιοτεχνία / μεταποίηση όπως και οι τεχνικοί κλάδοι της χώρας, υποστηρίζουν / επηρεάζουν καθολικά τον πρωτογενή τομέα.

1. Ακατάσχετος τραπεζικός λογαριασμός

Χρειάζεται ένα ηλεκτροσόκ η οικονομία, το οποίο θα προκύψει με την ενεργοποίηση όλων των ακατάσχετων τραπεζικών λογαριασμών.

Με την ενεργοποίηση του λογαριασμού και την εξάλειψη του φόβου των κατασχέσεων ο επιχειρηματίας θα μπορεί να χρησιμοποιήσει σε κάθε περίπτωση όλο το διαθέσιμο, διαχειρίσιμο ποσό που απαιτεί η λειτουργία μιας επιχείρησης και ειδικότερα μέσω των τραπεζικών συστημάτων αυξάνοντας την εμπιστοσύνη των αγοραστών και πελατών του ως αξιόπιστου μέλους του επιχειρηματικού κόσμου.

Η αποδέσμευση όλων των τραπεζικών λογαριασμών, συνιστά ένα μέτρο που θα μπορούσε να προσφέρει μεγάλη κινητικότητα χρημάτων, τα οποία σήμερα είναι αφανή, λειτουργώντας ως ισχυρό χρηματοδοτικό εργαλείο για τα έσοδα του κράτους, ως εξής: Για κάθε εισροή χρηματικού ποσού σε επιχειρήσεις που χρωστούν στα δημόσια ταμεία, το 5% – 7% αυτόματα θα μεταφέρεται στα δημόσια ταμεία προς εξόφληση δημόσιων οφειλών.

2. Οφειλές προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία

• Διαγραφή προστίμων και τόκων οφειλών που δημιουργήθηκαν από το 2008 και ύστερα με παράλληλη απομείωσή τους αντίστοιχη με το ποσοστό μείωσης του ΑΕΠ το αντίστοιχο διάστημα.
• Πάγωμα οφειλών για ένα εξάμηνο
• Με την πάροδο του εξάμηνου και για 48 μήνες, έναρξη αποπληρωμής των παλαιών οφειλών με παρακράτηση του 5% των τραπεζικών συναλλαγών και απόδοσή τους στο Δημόσιο, υπό την προϋπόθεση ότι ο επιχειρηματίας είναι συνεπής με τις νέες υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο. Εφόσον δεν είναι συνεπής για διάστημα άνω των 3 μηνών, αυτόματα το ποσό της παρακράτησης αυξάνεται από 5% σε 10%, με τη δυνατότητα το ποσοστό αυτό να επανέρθει στο 5% εφόσον ο επιχειρηματίας για ένα έτος ανταποκρίνεται με συνέπεια στις νέες υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο. Με την πάροδο των 48 μηνών και για το υπολειπόμενο οφειλόμενο ποσό, θα ακολουθεί νέα διαπραγμάτευση με την επιχείρηση αναδιαμόρφωσης του ποσοστού που θα παρακρατείται για την εξόφλησή του. Ο παραπάνω τρόπος αποπληρωμής θα δώσει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις και στην αγορά να αναπνεύσουν, θα ενισχυθεί η ρευστότητά τους ενώ παράλληλα θα αυξηθούν οι εισροές των δημόσιων ταμείων. Παράλληλα οι 48 μήνες είναι μία περίοδος που μπορεί να αναδείξει ποιες επιχειρήσεις είναι βιώσιμες και παραγωγικές και ποιες όχι.

3. Χρέος ελεύθερου επαγγελματία / νοικοκυριού

Ο επαγγελματίας έμπορος, βιοτέχνης, τεχνικός είναι παράλληλα και οικογενειάρχης. Εδώ απαιτούνται γενναίες αποφάσεις με σκοπό τη λύση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών αλλά και την ψυχική υγεία των τελευταίων εναπομείναντων με τεχνικές καταρτίσεις επιχειρηματιών για την ευρύτερη ανάπτυξη της οικονομίας.

• Επαναδιαπραγμάτευση δανείων ακινήτων με τα τραπεζικά ιδρύματα και προσαρμογή της βάσης υπολογισμού του τόκου σε καθαρό επιτόκιο όχι πάνω από 2,5%.
• Διαγραφή μέρους Προστίμων & προσαυξήσεων
• Απαγόρευση πώλησης δανείου σε fund εάν προηγουμένως η τράπεζα δεν έχει ενημερώσει γραπτώς το δανειολήπτη, προτείνοντάς του να πληρώσει αυτός ποσό που αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 100% του ποσού που προσφέρει το fund (ανάλογα με τη δανειοδότική του ικανότητα). Η τράπεζα θα δύναται να προβαίνει σε πώληση του δανείου σε funds μόνον κατόπιν εγγραφής συναίνεσης με το δανειολήπτη, στην οποία δηλώνει ότι αδυνατεί ο ίδιος να το αποπληρώσει.

Απαιτείται επανακαθορισμός της αξίας των δανείων στις σημερινές αξίες του ακινήτου και η απαίτηση να σταματά στο ακίνητο για το οποίο χορηγήθηκε το δάνειο και όχι εις ολόκληρη την περιουσία του επιχειρηματία.

4. Ταξινόμηση και ξεκαθάρισμα των υγιών επιχειρήσεων και αυτών που έχουν προοπτική ανάπτυξης και εξυγίανσης

Οι «Βαριά Άρρωστες», πτωχευμένες ή υπό πτώχευση επιχειρήσεις, δεν μπορούν να απορροφήσουν προγράμματα χρηματοδοτήσεων.

Χρειάζεται να διαμορφωθεί ένα περιβάλλον πιο φιλικό προς τις επιχειρήσεις για μία δεύτερη ευκαιρία ώστε:

• Αφενός οι εταιρίες που λόγω ευκαιριακής και άδολης αφερεγγυότητας, βρίσκονται σε αδυναμία εξυπηρέτησης των υποχρεώσεων τους και να μην οδηγούνται στην πτώχευση.
• Αφετέρου, όταν πλέον δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής, να κλείνουν με ευκολία οι επιχειρήσεις που δεν χρεοκοπούν με δόλο και να μπορούν οι επιχειρηματίες να επιστρέφουν σύντομα στην οικονομική δράση.

Βασική αρχή της Δεύτερης Ευκαιρίας πρέπει να είναι, η ολοκληρωτική παροχή της σε αυτούς που εντίμως πτωχεύουν και η πλήρης άρση των εμποδίων ενός μικρομεσαίου επιχειρηματία να δοκιμάσει και πάλι την τύχη του στον επιχειρηματικό στίβο.

Κατά την Παγκόσμια Τράπεζα, η Ελλάδα έχει από τις πλέον πολύπλοκες και αργές πτωχευτικές διαδικασίες που συμβάλλουν καθοριστικά στην καταστροφή επιχειρηματικής αξίας : στην Ελλάδα το 2014 είχαμε 335 πτωχεύσεις. Το Λουξεμβούργο με λιγότερο από 1 εκ. κατοίκους είχε 1.000, το Βέλγιο με αντίστοιχο πληθυσμό με την Ελλάδα είχε 10.000!  Αυτό δείχνει ότι το Πτωχευτικό Δίκαιο στη χώρα μας δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, όταν πολύ περισσότερο βρισκόμαστε σε κρίση και ένα 30% των επιχειρήσεων υπάγεται στην κατηγορία αυτή!

5. Επιδότηση επιτοκίων δανεισμού

Για επιχειρήσεις με δράσεις εξαγωγικού χαρακτήρα, κατά 50%, με παράλληλη δέσμευση του δανειολήπτη για την αύξηση των θέσεων εργασίας. Ειδικότερα :

• Για δάνειο 20.000€ – 40.000€ προαιρετικά μία νέα θέση εργασίας με επιδότηση 55% του κόστους τη θέσης εργασίας.
• Για δάνειο 40.000€ – 100.000€ υποχρεωτικά μία νέα θέση εργασίας μη επιδοτούμενη και κάθε επιπλέον θέση επιδοτούμενη κατά 50%.

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ) θεωρεί ότι ορισμένες ελληνικές εταιρίες αποτελούν «καλά στοιχήματα» και ευελπιστεί ότι θα αρχίσει να χορηγεί δάνεια στην Ελλάδα εντός των προσεχών μηνών. Έχει ανακοινωθεί ότι θα θέσει σε εφαρμογή πενταετές πρόγραμμα δανείων και επενδύσεων στην Ελλάδα. Τα επιμελητήρια, πρέπει να συνεργαστούν με την Τράπεζα ώστε να αρχίσει να χορηγεί δάνεια σε τομείς που δεν επιδέχονται αμφισβητήσεων, όπως η χρηματοδότηση του εμπορίου και των υπηρεσιών.

Να ενισχυθεί η αξιοποίηση νέων χρηματοδοτικών εργαλείων και μόχλευση ιδιωτών επενδυτών από crowdfunding και επιχειρηματικούς αγγέλους μέχρι εταιρίες λαϊκής βάσης – καθώς και άλλες πηγές.

6. Ενίσχυση ελληνικής προστιθέμενης αξίας : προώθηση του Σήματος Ελληνικού Προϊόντος

Απαιτείται να μπει τάξη σε ένα άναρχο τοπίο όπου κινήματα και φορείς με δεκάδες σήματα, άτυπα και ανεπίσημα, τα οποία επιχειρούν να προβάλλουν την ελληνικότητα του προϊόντος στον τελικό καταναλωτή (μερικές φορές με παραπλανητικό και αθέμιτο τρόπο).

Το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθηνών, υποστηρίζοντας το Σήμα Ελληνικού Προϊόντος, ανέλαβε μία μεγάλη πρωτοβουλία, σε συνεργασία με τα άλλα Βιοτεχνικά Επιμελητήρια και τους σχετικούς επαγγελματικούς Συνδέσμους που αδυνατούν οργανωτικά και οικονομικά να υποστηρίξουν μόνοι τους μία αντίστοιχη προσπάθεια, για την προετοιμασία απόκτησης του Σήματος σε πολύ σημαντικούς κλάδους για την ελληνική βιοτεχνία και το εμπόριο.

7. Ασπίδα προστασίας του επιχειρηματία και έσοδα με τις αποπληρωμές των χρεών του επιχειρηματικού κόσμου στο κράτος.

Με τη δημιουργία 12.000€ αφορολόγητου με όλων των ειδών τις αποδείξεις φτάνει να έχει παρακρατηθεί και αποδοθεί ο ανάλογος Φ.Π.Α.

Η διεύρυνση – ένταξη όλων των κατηγοριών δαπανών που δηλώνονται / δικαιολογούνται, θα έχει ως συνέπεια την άμεση αύξηση των εσόδων από τον Φ.Π.Α. Θέσπιση αφορολόγητου στα πρώτα 12.000€ και μετά 20% επί των καθαρών κερδών με 50% προκαταβολή και όχι 100%.

Για τις κερδοφόρες επιχειρήσεις, ό,τι ποσό επενδύεται αποδεδειγμένα σε παραγωγική / μεταποιητική και εμπορική δραστηριότητα και αύξηση θέσεων εργασίας, πρέπει να είναι αφορολόγητο και επιδοτούμενο από το κράτος με ποσοστό 3-5% επί της επένδυσης. Οι επενδυτικές δαπάνες πρέπει να είναι Αφορολόγητες, με δυνατότητα χρηματοδότησής τους κατά 50% με επιτόκιο 3,5% για τις μεταποιητικές / παραγωγικές δραστηριότητες και 6% για τις αμιγώς εμπορικές δραστηριότητες. Εφόσον τα παραπάνω μέτρα, αποδειχθούν αποδοτικά και αυξήσουν τα δημόσια έσοδα, μετά τα 2 χρόνια : μείωση του ΦΠΑ στο 19% με στόχο, στα επόμενα 2 χρόνια περαιτέρω μείωση στο 15%.

1. Για τον κλάδο του τουρισμού, μείωση του ΦΠΑ στο 11% με στόχο, στα επόμενα 2 χρόνια περαιτέρω μείωση στο 8%.
2. Μείωση φόρου εισοδήματος στο 15%.

 

8. Δημιουργία ενός σύγχρονου Πτωχευτικού Δικαίου εναρμονισμένου με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Απαιτείται ένα πλαίσιο που να προσφέρει γρήγορες και αποτελεσματικές διαδικασίες εξυγίανσης που να διασώζουν επιχειρηματική αξία και θέσεις εργασίας και να επιτρέπει στην περίπτωση έντιμης επιχειρηματικής αποτυχίας μια γρήγορη επανένταξη στην παραγωγική οικονομία περιουσιακών στοιχείων και φυσικών προσώπων.

Απαιτούνται παρεμβάσεις όπως :

• Απομάκρυνση σημαντικών φορολογικών εμποδίων. Θα πρέπει όταν διαγράφεται μια απαίτηση από προμηθευτή, να του επιστρέφεται ο ΦΠΑ και ο φόρος εισοδήματος που αναλογεί, οι ζημιές από τις διαγραφές να συμψηφίζονται με μελλοντικά κέρδη για τουλάχιστον 10 χρόνια και ο οφειλέτης να μη φορολογείται για το διαγραφόμενο ποσό.
• Συμμετοχή του κράτους με διαγραφές κεφαλαίου σε όλες τις διαδικασίες πτώχευσης όπως και στις περιπτώσεις του «εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων».
• Εξορθολογισμός της αλληλέγγυας ευθύνης. Το κράτος θα πρέπει να θεωρεί διοικητές επιχειρήσεων αλληλέγγυα υπόχρεους μόνο όταν αποδεικνύεται δόλος και να μην αναζητά αδιάκριτα ποινικές ευθύνες. – Κατοχύρωση πραγματικής «δεύτερης ευκαιρίας» στην άδολη πτώχευση. Θα πρέπει στη χώρα μας να θεσπιστεί πραγματική δεύτερη ευκαιρία όσο δεν υπάρχει αποδεδειγμένος δόλος με αυτόματη απαλλαγή από χρέη, να αφορά και χρέη προς το δημόσιο καθώς και διοικητές επιχειρήσεων και να μην θέτει σοβαρούς περιορισμούς άσκησης οικονομικής δραστηριότητας στο μέλλον.

 

• Ποια είναι η συνεργασία σας με το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών;

Θα σας έλεγα ότι το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών εκφράζει χιλιάδες επιχειρηματίες, που είναι η πραγματική ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας.

Νιώθω όμως ότι όλες οι προσπάθειες οι οποίες καταβάλλονται από το Επιμελητήριο, είναι προς την σωστή κατεύθυνση, κατά το 99%, εφόσον εκφράζει τον επιχειρηματικό κόσμο. Δυστυχώς όμως, βρίσκει κλειστά ώτα, με συνέπεια ο ρόλος ο οποίος θα μπορούσε να διαδραματίσει, να ακυρώνεται από τις επιλογές και τις αποφάσεις που λαμβάνει η πολιτική εξουσία.

Εν κατακλείδι όμως, από το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών, δεν υπάρχει κανένα παράπονο, αντ’ αυτού θεωρώ, ότι είναι ένας ισχυρός σύμμαχος, ένας σοβαρός εκπρόσωπος των κλάδων και των επαγγελμάτων.

• Πώς βλέπετε την επόμενη μέρα, μετά την πανδημία;

Εάν δεν υιοθετήσουμε στα μέγιστα τα προαναφερόμενα, αν δεν ενεργοποιήσουμε συθέμελα τον παραγωγικό ιστό της χώρας, να αλλάξουμε το ισοζύγιο εισαγωγών και εξαγωγών,  να αποκτήσουμε διατροφική επάρκεια και να μειώσουμε ουσιαστικά την ενεργειακή φτώχεια,  δεν υπάρχει καμία περίπτωση ανάκαμψης.

Βέβαια, το σχέδιο το οποίο διαβλέπω, μέσω των τραπεζικών οργανισμών με την υποστήριξη καθολικά του κράτους, είναι η εκποίηση των ακινήτων, στην μικρότερη εξευτελιστική τιμή της αγοράς, με σκοπό οι Βόρειοι γείτονές μας, να περάσουν τα γεράματά τους πλουσιότεροι και με ήλιο.