Το Ε.Ε.Α. δίνει το λόγο σε μικρομεσαίους και επαγγελματίες – Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος, Αντιπρόεδρος Ο.Ε.Φ.Ε., μέλος Δ.Σ. Ε.Ε.Α.

Με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες να βιώνουν μία εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για το παρόν και το μέλλον τους, το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών, στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών του, δίνει το λόγο σε εκπροσώπους επαγγελματιών κλάδων και Προέδρους Σωματείων για να εκφράσουν τις αγωνίες και να καταθέσουν τις προτάσεις τους.

Σε άρθρο του στο eea.gr ο κ. Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος, Μαθηματικός – Φροντιστής, Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδος (Ο.Ε.Φ.Ε.), Μέλος του Δ.Σ. του Ε.Ε.Α. και Πρόεδρος της Επιτροπής Ιδιωτικής Εκπαίδευσης του Ε.Ε.Α. αναφέρει:

---

Οι Έλληνες Φροντιστές, εδώ και πάνω από ένα χρόνο, βιώνουν, μαζί με ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία, μια πρωτόγνωρη υγειονομική, και κατ΄ επέκταση κοινωνική και οικονομική κρίση, η οποία δημιουργήθηκε από τη ξαφνική εμφάνιση της πανδημίας. Μια κρίση, η οποία κυριολεκτικά άλλαξε τη ζωή μας και μας υποχρέωσε να αναθεωρήσουμε πολλά από όσα θεωρούσαμε δεδομένα.

Από την πρώτη στιγμή, το νόμιμο Ελληνικό Φροντιστήριο, δείχνοντας αξιοθαύμαστη προσαρμοστικότητα, στάθηκε στο πλευρό των χιλιάδων μαθητών του και των οικογενειών τους. Έθεσε ως προτεραιότητα τη διασφάλιση της υγείας των παιδιών, των καθηγητών και του διοικητικού προσωπικού, τηρώντας στο ακέραιο τις οδηγίες των ειδικών και τις κρατικές εντολές.

Παράλληλα, οι ιδιοκτήτες των Φροντιστηρίων, με την αρωγή όλων των συνεργατών τους, προσπάθησαν να συνεχίσουν να προσφέρουν τις υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικές υπηρεσίες τους. Δεν ήταν εύκολο. Τη στιγμή που το μέλλον φάνταζε αβέβαιο, καθώς με κρατική εντολή οι επιχειρήσεις τους έκλειναν, έπρεπε να διαθέσουν πόρους για να εκσυγχρονίσουν τις δομές τους, ώστε να ανταποκριθούν στις νέες, για τους περισσότερους, απαιτήσεις της εξ΄ αποστάσεως διδασκαλίας. Το νόμιμο Ελληνικό Φροντιστήριο ήταν από τη πρώτη στιγμή, αυτό που στήριξε τους μαθητές, τους βοήθησε να παραμείνουν στην εκπαιδευτική διαδικασία, προσπαθώντας ταυτόχρονα να διαχειριστεί και την ψυχολογική επιβάρυνσή τους από τη ξαφνική αλλαγή της καθημερινότητάς τους. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι το Φροντιστήριο κράτησε την Εκπαίδευση ζωντανή στη χώρα μας, ειδικά την περίοδο του πρώτου lockdown, όταν η τηλεκπαίδευση δεν ήταν υποχρεωτική στα σχολεία μας και είναι κοινός τόπος ότι δεν λειτούργησε, σε πολύ μεγάλο ποσοστό.

Η συνεχιζόμενη όμως υγειονομική κρίση δημιούργησε, όπως ήταν αναμενόμενο μια ολοένα αυξανόμενη οικονομική ύφεση. Η οποία δεν μπορεί παρά να αφορά και στα Φροντιστήρια ως νόμιμες επιχειρήσεις. Επιχειρήσεις που εισφέρουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως στα δημόσια και ασφαλιστικά ταμεία. Οι Έλληνες Φροντιστές, στη μεγάλη τους πλειοψηφία χρειάστηκε να επενδύσουν σε μια χρονική συγκυρία που είδαν τα έσοδά τους να μειώνονται. Ας μη ξεχνάμε ότι το Φροντιστήριο απευθύνεται στη μέση Ελληνική οικογένεια. Πολλοί είναι οι γονείς που είδαν τα έσοδά τους να μειώνονται δραματικά καθώς έμπαιναν σε καθεστώς αναστολής στην εργασία τους ή, ακόμη χειρότερα, έχαναν τις δουλειές τους ή έκλειναν τα μαγαζιά τους.

Πολλές επιχειρήσεις στο χώρο των Φροντιστηρίων βιώνουν σημαντικά προβλήματα και ήδη βρίσκονται σε δυσχερή θέση. Η Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδας προσπαθεί, από την αρχή της κρίσης, να σταθεί δίπλα στον Έλληνα Φροντιστή. Με συνεχείς παρεμβάσεις της διεκδίκησε και πέτυχε πολλά. Σημαντικά μέτρα στήριξης από την Πολιτεία υπήρξαν και σίγουρα βοήθησαν. Εκείνο που ευχόμαστε, είναι η επόμενη μέρα να μας βρει όλους όρθιους. Για να γίνει αυτό χρειάζονται πολύ περισσότερα.

Οι Έλληνες Φροντιστές ζητούν να επιδοτηθούν για τον απαραίτητο εξοπλισμό που χρειάστηκαν ώστε να βελτιώσουν τις υποδομές τους και να στηρίξουν, με επιτυχία που τυγχάνει καθολικής αναγνώρισης, το εγχείρημα της εξ΄ αποστάσεως διδασκαλίας.

Η Πολιτεία, και σωστά, δίνει προτεραιότητα στον εμβολιασμό των καθηγητών στα σχολεία. Θεωρούμε ότι η ίδια ανάγκη υπάρχει και για τους καθηγητές που διδάσκουν στα Φροντιστήρια. Ζητάμε να υπάρξει πρόβλεψη και για τον δικό μας εμβολιασμό, ώστε να μπορέσουμε σύντομα και με ασφάλεια να επιστρέψουμε στη δική μας κανονικότητα, στις φυσικές μας αίθουσες. Κάτι που είναι και η μεγάλη επιθυμία των μαθητών μας.

Πάγιο αίτημα της Ομοσπονδίας μας είναι η καθιέρωση του voucher, ενός κουπονιού εκπαίδευσης, το οποίο θα ανακουφίσει οικογένειες που θέλουν να στηρίξουν την εκπαιδευτική ενίσχυση των παιδιών τους αλλά βρίσκονται ή ήρθαν σε δύσκολη, οικονομικά, θέση.

Η κοινωνία μας αλλάζει. Ο κλάδος μας είναι ίσως ο μοναδικός που χρειάζεται κάθε δυο χρόνια να επικαιροποιεί τις άδειες λειτουργίας στις δομές μας, με σειρά από γραφειοκρατικές διαδικασίες. Η πανδημία υποχρέωσε το κράτος σε σειρά ψηφιακών μεταρρυθμίσεων. Μεταρρυθμίσεις που, ευτυχώς, ήρθαν για να μείνουν και να βελτιώσουν σημαντικά την επαφή του πολίτη με το δημόσιο τομέα. Το διαδίκτυο και οι εφαρμογές της πληροφορικής μπήκαν στις ζωές μας και πράγματα που χθες μας φαίνονταν πολύπλοκα είναι σήμερα οικεία. Ζητάμε παρεμβάσεις που θα βελτιώσουν και θα εκσυγχρονίσουν τους όρους αδειοδότησής μας και παράλληλα πραγματική προστασία του κλάδου μας από την παραοικονομία των δομών χωρίς άδεια λειτουργίας και την πραγματική “παραπαιδεία” των “μαύρων” ιδιαίτερων μαθημάτων.

Θα ήταν άδικο να μην αναφερθούμε στη στήριξη που παρέχει στους Φροντιστές, κυρίως της Αττικής, το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Αθήνας. Είναι πολύτιμη η βοήθειά του στην ενημέρωση του κλάδου μας και στην πολύπλευρη στήριξη των αιτημάτων και των διεκδικήσεών μας. Ο Σύλλογος της Αττικής και η Ομοσπονδία μας πραγματοποίησαν το τελευταίο έτος, πλήθος ενημερωτικών διαδικτυακών εκδηλώσεων που απευθύνονταν στους συναδέλφους αλλά και πολλά σεμινάρια Επαγγελματικού Προσανατολισμού ή ψυχολογικής υποστήριξης για τις χιλιάδες των μαθητών μας. Όλα με την συνδρομή του Ε.Ε.Α., το οποίο μας παρείχε όλη την τεχνολογική υποδομή και οποιαδήποτε βοήθεια χρειάστηκε.

Το νόμιμο Ελληνικό Φροντιστήριο, με τα εκατό και πλέον χρόνια ζωής, θα συνεχίσει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα εκπαιδευτικά δρώμενα της χώρας μας. Αποδεικνύει, στη χειρότερη συγκυρία, ότι τιμάει την εμπιστοσύνη με την οποία το περιβάλλει η Ελληνική οικογένεια. Εκσυγχρονίζεται και προετοιμάζεται ώστε να είναι έτοιμο στη νέα πραγματικότητα που θα δημιουργηθεί όταν, με το καλό, ξεπεράσουμε αυτό που ζούμε τον τελευταίο χρόνο.