tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Το κουβάρι μπορεί να ξετυλίγεται ελαφρά, όμως οι κόμποι ήταν και παραμένουν πάρα πολλοί …

Του Παναγιώτη Παντελή – Φοροτεχνικού, Οικονομικού Επόπτη ΕΕΑ σε συνεργασία με τον Ηλία Χατζηγεωργίου – Φοροτεχνικός, Αντιπρόεδρος Επιτροπής Λογιστών ΕΕΑ.


Ο Μάιος πλησιάζει στο τέλος του, αλλά η άνθηση των εγκυκλίων και των οδηγιών καλά κρατεί. Μάλιστα αναμένεται ένα τρίτο κύμα από αυτές, στα πλαίσια της κοινής συνέντευξης τύπου που δόθηκε προχθές από τους τρεις Υπουργούς. Σε κάθε περίπτωση με την τρίτη φάση θα ασχοληθούμε σε μελλοντικά μας άρθρα και όταν τα λεγόμενα της συνέντευξης τύπου μεταφερθούν σε νόμους και εγκυκλίους. Στο σημερινό μας άρθρο θα αφιερωθούμε στα τρέχοντα θέματα που κινούνται γύρω από τα μέτρα των ειδικών καταστάσεων που ζούμε.

Ας αρχίσουμε με τις εγκυκλίους Α.1105/2020 , Α.1106/2020 , Α.1107/2020 και Α.1108/2020 με τις οποίες αποφασίστηκε η αναστολή πληρωμής των οφειλών που λήγουν το διάστημα 01/05/2020 – 31/05/2020, στα πλαίσια αυτών που ίσχυσαν και για τις οφειλές μηνών Μαρτίου και Απριλίου. Με τις εν λόγω εγκυκλίους λοιπόν, μεταφέρθηκε η προθεσμία πληρωμής των εν λόγω βεβαιωμένων οφειλών ή αυτών που θα βεβαιωθούν και θα έχουν προθεσμία πληρωμής σε αυτό το διάστημα για τις 30/09/2020. Μάλιστα στο προς ψήφιση νομοσχέδιο που θα γίνει η κύρωση της από 13/04/2020 Π.Ν.Π και της από 01/05/2020 Π.Ν.Π αναφέρεται η δυνατότητα έκπτωσης 25%, αν αυτά πληρωθούν χωρίς να ασκηθεί το δικαίωμα αναστολής της πληρωμής, με εξαίρεση το ΦΠΑ και τους παρακρατούμενους φόρους που δεν έχουν μπει σε καθεστώς ρύθμισης.

Βέβαια για τους παρακρατούμενους φόρους δε χρειάζεται αναφορά στην εξαίρεση, αφού εξαιρούνται μόνοι τους από την διαδικασία. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί απλούστατα όταν η τελευταία μέρα του μήνα είναι μη εργάσιμη ημέρα, όπως είναι η 31/05/2020 που είναι μέρα Κυριακή, η καταληκτική ημερομηνία πληρωμής τους μεταφέρεται στην 1η εργάσιμη ημέρα. Βάσει αυτού λοιπόν, οι παρακρατούμενοι φόροι μηνών Μαρτίου (ΦΜΥ, ΦΕΕ κλπ) έχουν προθεσμία πληρωμής αυτόματα την 1 Ιουνίου και όχι την 31 Μαΐου που δεν είναι εργάσιμη. Οι προαναφερόμενοι εγκύκλιοι αναφέρουν ξεκάθαρα την έκφραση «παρατείνονται μέχρι και την 30/09/2020 οι προθεσμίες καταβολής των βεβαιωμένων στις Δ.Ο.Υ. οφειλών, που λήγουν ή έληξαν από 01/05/2020 έως και 31/05/2020», άρα σύμφωνα με αυτό δεν υπάρχει αναστολή πληρωμής για τους παρακρατούμενους φόρους μηνός Μαρτίου, γιατί έτυχε η 31/05/2020 να είναι Κυριακή. Το ζήτημα προφανώς και θα πρέπει να ξεκαθαριστεί και να τακτοποιηθεί, για αυτό και το αναφέρουμε άλλωστε, γιατί προφανώς και ο νομοθέτης ξέχασε αυτή την μικρή λεπτομέρεια.

Εκτός αυτού, όσον αφορά το θέμα των αναστολών υπάρχουν πάρα πολλά παράπονα από επιχειρήσεις που είναι δικαιούχοι της αναστολής για τον μήνα Απρίλιο και δεν έχουν δει ακόμα να απεικονίζεται αυτό μέσα στο taxis. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι, όπως η εγκύκλιος τα αναφέρει, «καταστήματα λιανικής πώλησης τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της ανανέωσης προπληρωμένων τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και της επισκευής και αντικατάστασης τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού χρηστών», τα γνωστά και ως μαγαζιά κινητής τηλεφωνίας, όπου παρά τα λεγόμενα της εγκυκλίου Α.1083/13.4.2020 , δεν έχουν δει να αλλάζει η προθεσμία πληρωμής της 30/04/2020 σε 31/08/2020. Συνέπεια αυτού είναι να μην μπορούν να πάρουν φορολογική ενημερότητα με ότι αυτό συνεπάγεται. Για παράδειγμα να αναφέρουμε ότι ένα από τα έγγραφα που ζητάει η τράπεζα που τρέχει την αίτηση του ΤΕΠΙΧ δανείου, είναι η φορολογική ενημερότητα η οποία φυσικά δεν μπορεί να εκδοθεί. Το θέμα πρέπει να λυθεί άμεσα γιατί πλησιάζει και η λήξη του Μάιου, μαζί με τις προθεσμίες πληρωμής των δόσεων.

Επιπρόσθετα, εκτός του μετώπου των αναστολών πληρωμών, οι επιχειρήσεις που δεν έχουν λάβει την ειδική αποζημίωση των 800 ευρώ και των 600 ευρώ, εξακολουθούν να μην έχουν λάβει κάποια απάντηση σύμφωνα με τα όσα αναφέραμε στο προηγούμενο μας άρθρο «Πόσες άραγε εγκυκλίους θα βγάλουν ακόμα;;;». Την ίδια αγωνία φαίνεται να περνούν και με την επιστρεπτέα προκαταβολή, όπου πολλές επιχειρήσεις δεν έχουν δει να πιστώνονται τα χρήματα που αιτήθηκαν έως τις 19/05/2020. Το θέμα είναι ότι για αμφότερες τις επιχειρήσεις αυτά τα χρήματα πολλές φορές είναι μείζονος σημασίας, αφού πολλές από αυτές εδώ και δύο μήνες δεν έχουν εισπράξει ούτε ένα ευρώ ή έχουν εισπράξει ελάχιστα σε σχέση με αυτά που χρειάζονται για να καλύψουν τις πάγιες ανάγκες τους.

Από την άλλη μεριά, στο «μέτωπο» των εγκυκλίων του Υπουργείου εργασίας, εκδόθηκε η εγκύκλιος 19221/379/2020 που κατά κάποιο τρόπο ξεκαθαρίζει μερικά θέματα – ερωτήσεις που είχαν προκύψει για τις επιχειρήσεις που επαναλειτουργούν μέσα στο μήνα Μάιο. Σύμφωνα με την εν λόγω εγκύκλιο αν η επιχείρηση που άνοιξε με κρατική οδηγία, δεν εξασκήσει το δικαίωμα να βγάλει σε αναστολή μέρος του προσωπικού με αυτή την ιδιότητα (της πληττόμενης επιχείρησης), το διάστημα που άνοιξε έως τις 31/05/2020, δεν εφαρμόζονται για αυτήν οι ρήτρες των 45 ημερών και μπορεί αν το επιθυμεί να προβεί σε καταγγελία σύμβασης εργασίας, σύμφωνα με τα όσα ορίζει η εργατική νομοθεσία.

Αν όμως από την άλλη συνεχίσει την αναστολή σε έστω και έναν εργαζόμενο μετά το άνοιγμα της επιχείρησης, τότε δεν μπορεί να προβεί σε καταγγελία σύμβασης για κανέναν εργαζόμενο της επιχείρησης έως τις 31/05/2020 και παράλληλα ενεργοποιείται η ρήτρα των 45 ημερών για μετά τη λήξη της αναστολής περί παραμονής ίδιου αριθμού εργαζομένων με ίδιο είδος συμβάσεων, με εξαίρεση από τη ρήτρα των εργαζομένων που έφυγαν οικειοθελώς με παραίτηση ή έφυγαν λόγω λήξης συμβάσεως.

Επιπλέον, ξεκαθαρίστηκε για τις συμβάσεις που έληξαν μέσα στη διάρκεια της αναστολής ότι θα πρέπει να συνεχιστούν για όσο διάστημα δεν εργάστηκε ο εργαζόμενος λόγω της προσωρινής αναστολής εργασίας. Για παράδειγμα, αν κάποιος εργαζόμενος βγήκε σε αναστολή στις 15 Μαρτίου και η σύμβαση του έληξε στις 20 Απριλίου, θα πρέπει μετά τη λήξη της αναστολής να εργαστεί για 35 ημέρες.

Όμως επίσης ξεκαθαρίστηκε ότι η υποχρέωση συνέχισης της σύμβασης εργασίας για τον συμφωνηθέντα χρόνο που υπολείπεται, όταν η επιχείρηση επαναλειτουργήσει, δεν υφίσταται όταν συντρέχει αντικειμενική αδυναμία εκπλήρωσής της. Όπως σε περίπτωση επιχειρήσεων που από τη φύση λειτουργίας τους είναι εποχικές, όπως για παράδειγμα είναι τα θέατρα χειμερινής περιόδου, χιονοδρομικά κέντρα, φροντιστήρια ή κέντρα ξένων γλωσσών που η λειτουργία τους διαρκεί όσο και το σχολικό έτος και άλλες τέτοιες επιχειρήσεις. Επιπροσθέτως, η ίδια εγκύκλιος αναφέρει ότι το ίδιο ισχύει και όταν η σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου είχε συναφθεί για την εξυπηρέτηση αναγκών που δεν υφίστανται πλέον μετά τη λήξη της αναστολής ή της παράτασης της αναστολής τής σύμβασης εργασίας του εργαζόμενου.

Κλείνοντας θα πρέπει να τονίσουμε κάτι για ένα άλλο μέτωπο που κινείται σε ένα παράλληλο σύμπαν, χωρίς ιούς, μέτρα και άπειρες εργατοώρες που χρειάζονται για αυτά, αυτό των φορολογικών δηλώσεων. Θα πρέπει οι αρμόδιοι να φύγουν από αυτό το παράλληλο σύμπαν και να δώσουν από τώρα γενναία παράταση στην προθεσμία υποβολής. Είναι αδύνατον να μπορέσουν να γίνουν όλα μαζί.

Πηγή: www.e-forologia.gr