ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΥΣ

ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ «ΜΟΛΥΝΘΗΚΑΝ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Ο Υπουργός Ανάπτυξης ανακοίνωσε ότι ρίχνει κοντά 500 εκ. στο ΕΣΠΑ. Δηλαδή περιμένει τους Έλληνες που θα τρέξουν να επενδύσουν, να δώσουν θέσεις εργασίας.

Έχω έναν απλό προβληματισμό.

Έως σήμερα τους εργοδότες τους έκαναν (κατά κύριο λόγο) μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που ο κάθε ένας απασχολούσε 1-2-5-10-50 ανθρώπους. Δεν ξέρω αν έκαναν καλά την δουλειά τους αλλά σίγουρα έδιναν κάθε μέρα εκατομμύρια μεροκάματα. Αυτά τα μεροκάματα κινούσαν την οικονομία, ήταν θέσεις εργασίας.

Αυτοί οι εργοδότες, στην πλειοψηφία τους άνθρωποι ηλικίας 30-50 ετών, εκτός των άλλων κουβαλάνε μια τεράστια εμπειρία επάνω τους. Εμπειρία σαν εργοδότης. Όμως δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από την λαίλαπα της κρίσης.

Σήμερα η πλειοψηφία των μικρομεσαίων αυτών είναι στον Τειρεσία, δεν έχουν ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα, χρωστάνε στις τράπεζες, χρωστάνε τις ασφαλιστικές τους εισφορές.

Με απλά λόγια αδυνατούν να ξεκινήσουν νέα προσπάθεια επιχείρησης. Θα μπλοκαριστούν από παντού.

Άρα οι ίδιοι αδυνατούν να «παίξουν» στο παιχνίδι της «ανάπτυξης».

Οπότε η απορία μου είναι ποιοι θα αναλάβουν το δύσκολο έργο του «εργοδότη» στην φάση αυτή;

Τεράστιος αριθμός εργαζομένων δεν επιθυμεί ή δεν μπορεί να αναλάβει το ρίσκο του επιχειρηματία.

Οι «καθαροί» μικρομεσαίοι επιχειρηματίες (άρα μάλλον συντηρητικοί τα περασμένα χρόνια) είναι πολύ πιθανό να μην επιθυμούν να ρισκάρουν τα επόμενα χρόνια. Αφού την γλίτωσαν μέσα στην θύελλα γιατί να ρισκάρουν τώρα; Κάποιοι σίγουρα θα επιχειρήσουν αλλά πολλοί θα διστάσουν.

Οι νέοι επιχειρηματίες είναι άπειροι και θα χρειαστούν χρόνια για να αποκτήσουν την απαραίτητη εμπειρία. Η απασχόληση που θα προσφέρουν στα πρώτα χρόνια θα είναι πολύ περιορισμένη. Και θα αντιμετωπίσουν και το πρόβλημα της νεαρής τους ηλικίας σε σχέση με τους εργαζομένους τους που θα έχουν μεγαλύτερη ηλικία, ασύνηθες στην ελληνική κοινωνία (έχουμε πλέον πολλούς ανέργους μέσης ηλικίας και άνω). Θα μάθουν αλλά θα περάσουν χρόνια.

Το συμπέρασμα μου είναι ότι υπάρχει μέγιστη ανάγκη να δοθεί δεύτερη και τρίτη ευκαιρία στους χιλιάδες μικρομεσαίους που «μολύνθηκαν» από την οικονομική κρίση. Πρέπει να τους δοθεί η ευκαιρία να επιχειρήσουν αμέσως, να είναι και αυτοί μέσα στους Έλληνες που θα σπρώξουν την χώρα να πάρει μπροστά. Να παραδεχτεί το Κράτος ότι ένας που οφείλει στο Δημόσιο ή είναι στον Τειρεσία πιθανόν βρέθηκε στην θέση αυτή λόγω κρίσης και δεν είναι γεννημένος λαμόγιο. Να βρεθεί ο τρόπος που θα μπορέσει να επιχειρήσει, να δώσει θέσεις εργασίας και σιγά σιγά να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του.

Οι ξένοι «μεγαλοεπενδυτές» δεν είναι αρκετοί, χρειαζόμαστε χιλιάδες μικρομεσαίους Έλληνες που θα απασχολήσουν 1-2-5-10 ανθρώπους στις δουλειές τους. Σε νέες δουλειές που θα κοιτάνε προς τα έξω, προς την καινοτομία αλλά και προς την εσωτερική αγορά.

Αν αυτό δεν το πάρει χαμπάρι η Πολιτεία κάθε προσπάθεια ανάπτυξης θα κολλήσει σε ένα και απλό πρόβλημα: δεν θα υπάρξουν διαθέσιμοι Έλληνες να κάνουν τους επιχειρηματίες να βάλουν μπορστά τη μηχανή.

ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Η κουβέντα είναι μεγάλη. Αν όμως θέλει η Πολιτεία να δώσει δεύτερη ευκαιρία τότε πρέπει να προχωρήσει ενδεικτικά στα ακόλουθα:

1. Πρόσκληση στους επιχειρηματίες που ατύχησαν, «μολύνθηκαν» από την κρίση, για ενδιαφέρον νέων επενδύσεων
2. Συμφωνία «ασυλίας», χωρίς παραγραφή των χρεών τους προς το Δημόσιο, τα Ταμεία, τις Τράπεζες. Ενδεχόμενο κούρεμα των χρεών προς τις Τράπεζες.
3. Συμφωνία για αποπληρωμή των χρεών με βάση τις επιδόσεις του μέλλοντος. Μερίδιο 10%-30% των μελλοντικών κερδών (ανάλογα την επιχείρηση) θα πηγαίνει προς αποπληρωμή των χρεών.
4. Σκληρό πλαίσιο εργασίας των επιχειρηματιών που θα προσέλθουν στην συμφωνία ώστε να εξασφαλιστεί ότι δεν θα εκμεταλλευτούν την δεύτερη ευκαιρία λαμόγια που θα έρθουν για να φάνε.
5. Υποχρεωτική υποστήριξη-έλεγχος προόδου των επιχειρηματιών από εμπειρογνώμονες μέσω των Επιμελητηρίων.
6. Δέσμευση περιουσιακών στοιχείων των ενδιαφερομένων (αν ήδη δεν έχουν δεσμευθεί) και επίσης των περιουσιακών στοιχείων συγγενών πρώτου βαθμού που αποκτήθηκαν την τελευταία δεκαετία με συνεισφορά του επιχειρηματία που ζητά την δεύτερη ευκαιρία (πχ γονική παροχή).
7. στόχοι νέων θέσεων εργασίας. Για κίνητρο αύξησης των θέσεων το ταχύτερο δυνατό θα δοθεί μπονους μειώσεις των χρεών του επιχειρηματία προς το Δημόσιο, αν επιτευχθούν οι στόχοι.

 

Με εκτίμηση

Φλωράς Γιώργος

Επιχειρηματίας

Μέλος του ΔΣ του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών