tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Φοροδοξίες: Γνωρίζετε ότι…

  • Δεν επιβάλλεται τέλος χαρτοσήμου σε άτυπες συμβάσεις χρηματικής διευκόλυνσης ή δανείου μεταξύ ιδιωτών, με την προϋπόθεση ότι δεν έχουν συνταχθεί ή εκδοθεί σχετικά έγγραφα. Συγκεκριμένα, με τις πρόσφατες ΔΕΔ 1683/2019 και ΔΕΔ 1809/2019, η φορολογική διοίκηση έκανε δεκτό ότι, προκειμένου να συντρέχει υποχρέωση χαρτοσήμανσης τέτοιων συμβάσεων, θα πρέπει είτε αυτές να έχουν καταρτισθεί εγγράφως με τη μορφή ιδιωτικού συμφωνητικού οποιουδήποτε τύπου είτε να έχει εκδοθεί έγγραφη απόδειξη εξόφλησης για την επιστροφή του χρηματικού ποσού από τον οφειλέτη.
  • Δεν οφείλεται φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου (ΦΣΚ) με συντελεστή 1,1% στη διαφορά έκδοσης μετοχών υπέρ το άρτιον, με πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ. Με την απόφαση αυτή δόθηκε οριστικό τέλος σε ένα ζήτημα όπου μέχρι σήμερα διαπιστωνόταν διάσταση απόψεων μεταξύ των δικαστικών αποφάσεων και της φορολογικής διοίκησης, η οποία από το 2014 άρχισε να αμφισβητεί την απαλλαγή της διαφοράς υπέρ το άρτιον από τον ΦΣΚ. Σημειωτέον ότι η εκδοθείσα εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομικών (ΠΟΛ 1238/2018) προς υλοποίηση της παραπάνω απόφασης ανακαλεί ρητώς την προγενέστερη (αντίθετη) θέση της διοίκησης που επέβαλε ΦΣΚ στο υπέρ το άρτιον.
  • Η διαφορά που προκύπτει από την έκδοση μετοχών σε τιμή ανώτερη του αρτίου («υπέρ το άρτιον») επιτρέπεται από την 1.1.2019 να συμψηφισθεί με την απόσβεση ζημιών της εταιρείας. Η ρύθμιση αυτή «λύνει τα χέρια» σε πολλές επιχειρήσεις, οι οποίες θα μπορούν να προχωρήσουν στον παραπάνω συμψηφισμό, εξυγιαίνοντας αυτομάτως τον ισολογισμό τους. Αντίθετα, με το προηγούμενο καθεστώς ήταν υποχρεωμένες να αυξήσουν το κεφάλαιό τους καταβάλλοντας τον εκάστοτε προβλεπόμενο φόρο, προκειμένου στη συνέχεια να αποσβέσουν τις ζημίες τους. Να σημειώσουμε ότι οι διατάξεις περί μεταφοράς φορολογικών ζημιών (άρθρο 27 ν. 4172/2013) για συμψηφισμό με κέρδη επόμενων ετών δεν επηρεάζονται.
  • Στον «αέρα» βρίσκονται οι διαγραφές χρεών νομικών προσώπων καθώς και φυσικών προσώπων που αποκτούν εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, για τις συμφωνίες εξωδικαστικού συμβιβασμού (πλην του ν. 4469/2017) που συνάπτονται μετά την 1η Ιανουαρίου 2019. Αυτό γιατί, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, δεν θεωρείται δωρεά και απαλλάσσεται του φόρου εισοδήματος η ωφέλεια των παραπάνω προσώπων που προκύπτει από διαγραφές χρεών στο πλαίσιο συμφωνιών εξωδικαστικού συμβιβασμού που έχουν συναφθεί μέχρι και τις 31.12.2018.
  • Δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται η απαλλαγή από την παρακράτηση φόρου στα κέρδη που διανέμονται από θυγατρική στη μητρική της εταιρεία, σε περίπτωση δόλιας ή καταχρηστικής πρακτικής σύμφωνα με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μάλιστα, επειδή η μη εφαρμογή της απαλλαγής πηγάζει από γενική αρχή του δικαίου της Ενωσης, αυτό ισχύει ακόμη και σε περίπτωση απουσίας σχετικών διατάξεων του εθνικού δικαίου ή διεθνών συμβάσεων που να θέτουν αντίστοιχο αντικαταχρηστικό κανόνα.
  • H ύπαρξη εταιρειών-οχημάτων που δεν δικαιολογούνται από οικονομική σκοπιά μπορεί να θεωρηθεί ένδειξη καταχρηστικής πρακτικής, ενώ το κράτος-μέλος δεν υποχρεούται να προσδιορίσει τις οντότητες που θεωρεί ότι είναι οι δικαιούχοι των μερισμάτων, για να μην αναγνωρίσει σε μια εταιρεία την ιδιότητα του δικαιούχου των μερισμάτων αυτών ή προκειμένου να αποδείξει την κατάχρηση δικαιώματος (Δικαστήριο Ευρωπαϊκής Ενωσης, C- 116-17/2016).

ΠΗΓΗ: Grant Thornton

Β