Καθιερώνεται “Κώδικας Δεοντολογίας Τραπεζών”

Mε απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος εκδίδεται Κώδικας Δεοντολογίας Τραπεζών για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων ιδιωτικών οφειλών, ο οποίος τίθεται σε εφαρμογή το αργότερο την 31.12.2014.

Ο Κώδικας Δεοντολογίας Τραπεζών θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων διατάξεις σχετικά με τις διαδικασίες αξιολόγησης κινδύνου, τις διαδικασίες αξιολόγησης της δυνατότητας αποπληρωμής, δεσμευτικούς κανόνες συμπεριφοράς των τραπεζών με σαφή χρονοδιαγράμματα, όρους επικοινωνίας μεταξύ πιστωτικών ιδρυμάτων και δανειστών, και σε αυτές θα αξιοποιούνται οι ορισμοί του «συνεργάσιμου δανειολήπτη» και των «εύλογων δαπανών διαβίωσης», των οποίων θα γίνεται χρήση κατά τη λήψη αποφάσεων των τραπεζών σχετικά με παροχή λύσεων/αναδιαρθρώσεων δανείων που βρίσκονται σε καθυστέρηση πληρωμής. 

Επίσης, κρίνεται αναγκαία η προσαρμογή λειτουργίας του εμπορικού κλάδου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων,  με βάση το επικαιροποιημένο Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής. 

Βάσει του σχεδίου νόμου, όλα τα χορηγηθέντα δάνεια προς οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), συνδέσμους, ενώσεις και νομικά πρόσωπα αυτών ρητά διευκρινίζεται ότι δεν εντάσσονται πλέον στον κλάδο εμπορικών δραστηριοτήτων.

Δίδεται, εξάλλου, δίδεται η δυνατότητα στο δεσμευμένο τομέα του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων να χορηγεί δάνεια στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συνδέσμους και ενώσεις ΟΤΑ, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου αυτών, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και δημόσιους φορείς, όπως αυτοί νοούνται στη διάταξη του άρθρου 1 του ν. 3389/2005 «Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα». Ως δεσμευμένος τομέας νοείται το υπόλοιπο των δραστηριοτήτων του όλου Ταμείου μετά τη σύσταση του κλάδου των εμπορικών δραστηριοτήτων, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 1 του νόμου 3965/2011.

Τέλος, αναγνωρίζεται η ιδιωτική σύμβαση ως νόμιμος τίτλος μεταβίβασης, χωρίς επιπλέον δαπάνες, για τις ειδικές περιπτώσεις μεταβιβάσεων στοιχείων ενεργητικού και παθητικού υποκαταστημάτων στην Ελλάδα, τα οποία ανήκουν σε πιστωτικά ιδρύματα που εδρεύουν σε άλλες χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην της Ελλάδας, κατʼ αντιστοιχία της ρύθμισης του άρθρου 63Δ του ν. 3601/2007