Μένουν τα μεγάλα αγκάθια με την τρόικα

 

Η χθεσινή σύσκεψη υπό τον Α. Σαμαρά με το οικονομικό επιτελείο και τον υπουργό Εσωτερικών. Όλα τα αγκάθια που άφησε πίσω της η τρόικα φεύγοντας μένουν και πονούν. Μέσα σε όλα τα άλλα αυτό που τρομάζει τώρα την κυβέρνηση είναι και το δημοσιονομικό κενό 1 δισ. που προέκυψε και πρέπει να καλυφθεί.

 

Τα επιπλέον χρήματα που πρέπει να καλυφθούν φέρνουν σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση καθώς δυσκολεύουν τη μείωση του χαρατσιού μέσω ΔΕΗ. Δεν έχει κλείσει μήνας απ' την υπόσχεση ότι θα παραμείνει το χαράτσι στη ΔΕΗ αλλά θα είναι σαφώς μικρότερο για τους περισσότερους και πλέον το οικονομικό επιτελείο βλέπει ότι η εξίσωση … δεν βγαίνει.

Ουσιαστικά η μείωση του χαρατσιού μέσω ΔΕΗ είναι αυτή τη στιγμή στον αέρα.

Παράλληλα η μείωση των εσόδων δεν επιτρέπει άλλη μια μείωση φόρου. Όλα δείχνουν αυτή τη στιγμή πως δεν είναι δυνατό να μην εφαρμοστή ο φόρος 2/1.000% στο τζίρο τοων επιχειρήσεων υπέρ του ΟΑΕΕ.

 

Τα έσοδα δεν είναι όμως το μόνο πρόβλημα. Στα έξοδα του κράτους πάνω, πάνω η τρόικα βάζει τις δαπάνες του Δημοσίου με πρώτη τη μισθοδοσία και έτσι μπαίνει ξανά το ζήτημα των απολύσεων.

Και εδώ η απάντηση δεν είναι έτοιμη.

Οι νέες διαρροές μιλούν για 5.000 υπαλλήλους προς απόλυση. Εκεί έχει φτάσει ο αριθμός ( όπως διαρρέεται) των υπαλλήλων που θα δουν την έξοδο. Λέγεται πως αυτός ο αριθμός περιλαμβάνει επίορκους και υπαλλήλους σε μακροχρόνια άδεια λόγω προβλημάτων υγείας.

Ωστόσο η τρόικα δεν έχει πάρει πίσω την απαίτηση για την απομάκρυνση μέσω διαθεσιμότητας των 25.000 υπαλλήλων. Η απαίτηση αυτή φέρνει νέο γύρω διαθεσιμότητας ως τον Ιούνιο, ενώ ο δεύτερος γύρος θα ακολουθήσει από Σεπτέμβριο.

Δεδομένο θεωρείται από πολλούς ότι από τους 25.000 υπαλλήλους που θα βγουν σε διαθεσιμότητα ένα μεγάλο μέρος δεν θα βρει νέα θέση στο Δημόσιο.

 

Παράλληλα η τρόικα επανέρχεται με το θέμα του κατώτατου μισθού. Πρέπει εντός του επόμενου μήνα να καθοριστεί ο τρόπος υπολογισμού του και όλα δείχνουν ότι η τρόικα απαιτεί να μην υπάρχει σταθερός κατώτατος μισθός, αλλά αυτός να διαμορφώνεται από τις εξελίξεις ανάλογα με την πορεία της οικονομίας, ενώ αυτή τη φορά θα θέσει, όπως λέγεται, και το θέμα της πλήρους κατάργησης των τριετιών στο όνομα της ανταγωνιστικότητας