Οδοιπορικό του ΕΕΑ στα παλαιοπωλεία της Αθήνας

Παλαιοπωλεία. Ο τίτλος δίνει και το περιεχόμενο ενός επαγγέλματος, ενός κλάδου. Όσο και αν φαίνεται παράξενο, τα παλαιοπωλεία είναι ένας παλιός κλάδος και αφορά είδη που θεωρητικά πέρασε η εποχή τους και αναζητούν δεύτερο χρήστη ή κάποιον «παράξενο» συλλέκτη που μαγεύεται από το «παλιό» ή αναζητά αξίες που οι άλλοι δεν μπορούν να αναγνωρίσουν.

 

Προπομπός των παλαιοπωλείων είναι οι λεγόμενοι «παλιατζήδες». Δεν ταυτίζονται αλλά σχετίζονται. Ο παλιατζής μαζεύει ό,τι άχρηστο μπορεί να του αποφέρει κάποιο εισόδημα ακόμη και με την καταστροφή του. Ο παλαιοπώλης περισυλλέγει και διασώζει ό,τι παλιό μπορεί να είναι χρήσιμο στους ανθρώπους.

 

Τα παλαιοπωλεία της Αθήνας έχουν γίνει από δεκαετίες οργανικό μέρος της αγοράς και του εμπορίου της πόλης. Η προσφορά τους δεν αμφισβητείται σήμερα από κανέναν. Οι ανάγκες που καλύπτουν είναι πολυποίκιλες και ξεκινούν από κάλυψη άμεσων χρηστικών αναγκών μέχρι την ικανοποίηση διάφορων χόμπι.

 

Εκτός από αυτά, το επάγγελμα προκαλεί πάντα διάφορους επιτηδείους και παραβάτες να εκμεταλλευτούν τον χώρο των παλαιοπωλείων για να πουλήσουν διάφορα είδη με ύποπτη προέλευση. Τις Κυριακές μάλιστα που στον χώρο του Μοναστηρακίου το πλήθος των αγοραστών αλλά και περαστικών είναι μεγάλο, η δράση των παρανόμων εξακοντίζεται στα ύψη.

 

Ο παλαιοπώλης μόνιμος ή περιφερόμενος με μαγαζιά ή πάγκους, αξιοποιεί αξίες που για κάποιους ανθρώπους χάθηκαν ενώ για κάποιους άλλους είναι ζητούμενες. Συνδέει εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους μεταξύ τους δια μέσω ειδών που ο ένας τα μηδενίζει και ο άλλος τα ανασταίνει.

 

Στη συλλογή των παλαιοπωλών υπάρχει κάθε είδος που μπορεί να αξιοποιηθεί. Δεν είναι πάντα εμπόρευμα με την ακριβή έννοια της λέξης. Είναι αξίες χρήσης που στην πράξη απέχουν πολύ από την ανταλλακτική τους αξία. Δεν λειτουργεί εδώ επακριβώς η προσφορά και ζήτηση. Λειτουργούν και άλλοι παράγοντες όπως η ψυχολογία, η ιστορία, η ανθρώπινη σχέση με πράγματα και εποχές και η ανάγκη χρήσης. Είναι άπειρες οι φορές που η τιμή ενός πράγματος είναι τόσο μικρή που δεν έχει καμία σχέση με την ανάγκη που καλύπτει. Στα παλαιοπωλεία όχι λίγες φορές «ξεπέφτουν» και είδη μεγάλης αξίας από κοσμήματα μέχρι πίνακες ζωγραφικής που οι αρχικοί ιδιοκτήτες δεν εκτίμησαν την αξία τους σε αντίθεση με τους μελλοντικούς. Στα παλαιοπωλεία έχουν διασωθεί όχι λίγες φορές σελίδες της ιστορίας μας είτε προσωπικές είτε γενικές.

 

Παλιές παιδικές κούκλες, πορσελάνινα είδη, γραμμόφωνα, έργα Τέχνης με ιστορία, προσωπικά γράμματα και φωτογραφίες, έπιπλα, βιβλία, παλιά ρολόγια, όργανα μουσικής και κάθε είδος που δεν βάζει ο νους μπορεί να δει ο περίεργος πελάτης στους χώρους που εκθέτουν οι παλαιοπώλες.

 

Φυσικά ο πλέον φυσικός χώρος έκθεσης των παλιών ειδών αυτών στην Αθήνα είναι το Μοναστηράκι με κέντρο την πλατεία Αβησσυνίας. Το λένε και Γιουσουρούμ. «Ο  εβραϊκής καταγωγής Νώε Γιουσουρούμ ή Γιεσουρούμ με την οικογένεια του,  ήρθε το 1863 από τη Σμύρνη και εγκαταστάθηκε στο Μοναστηράκι ως παλαιοπώλης μαζί με άλλες οικογένειες ομοθρήσκων του. Το 1922 ιδρύθηκε και το σωματείο παλαιοπωλών "“Οι Αγ. Απόστολοι” .Πρώτος πρόεδρος του σωματείου ήταν ο εβραϊκής καταγωγής Γιουσουρούμ, της οικογένειας που αναφέραμε. Κατά τον Γιώργο Σωτ. Δαμιανό (24ΓΡΑΜΜΑΤΑ) η περιοχή ονομάστηκε έτσι από τον Νώε Γιουσουρούμ και απόγονός του ήταν αυτός που διατέλεσε μετέπειτα πρόεδρος του σωματείου. Άλλοι θεωρούν ότι η περιοχή πήρε το όνομα από τον πρόεδρο του σωματείου. Το πιο πιθανό είναι ο Δαμιανός να έχει δίκιο. Η εβραϊκή λέξη είναι Γιεσουρούμ και σημαίνει «άνθρωπος του Γιαχβέ». «Ο Παλιατζής» από το blog «Λαογραφικές απόπειρες» http://laografia-istoria.blogspot.gr/2011/02/blog-post.html

 

Οι άνθρωποι

 

Τι βρίσκεται όμως πίσω από όλο αυτό το παλιό υλικό που ανασταίνεται στους χώρους των παλαιοπωλείων; Βρίσκεται το ανθρώπινο δυναμικό και εκατοντάδες οικογένειες που βιοπορίζονται από μια δουλειά που με επιμέλεια κάνουν.

 

Δεν είναι τόσο απλό να είσαι παλαιοπώλης. Χρειάζεται τεράστια εμπειρία και μεγάλες γνώσεις για να μπορείς να εκτιμήσεις, να διασώσεις, να συντηρήσεις και να προωθήσεις ένα είδος. Μάλιστα οι γνώσεις πρέπει να εξειδικεύονται κατά είδος γατί ορισμένα είδη όπως τα βιβλία, οι πίνακες, τα είδη μουσικής, οι πλάκες γραμμοφώνων, τα γραμματόσημα όχι μόνο θέλουν γνώσεις αξιολόγησης αλλά και γνώσεις συντήρησης και ανάδειξης.

 

Βρεθήκαμε στους χώρους των παλαιοπωλών. Διαπιστώσαμε ότι και εδώ η κρίση έκανε τη «δουλειά» της. Ενώ θεωρητικά με την κρίση θα έπρεπε να αυξηθούν οι πελάτες που στρέφονται στα παλιά είδη, είναι γεγονός ότι η κατανάλωση πέφτει και πολλές φορές οι δρόμοι στο Μοναστηράκι είναι άδειοι. Η κρίση χτύπησε πρώτα τα χαμηλά εισοδήματα και το μεγαλύτερο μέρος της πελατείας προέρχονταν από αυτό το στρώμα. Τα προβλήματα των παλαιοπωλών είναι άπειρα και πληθαίνουν συνεχώς. Τίθεται ζήτημα επιβίωσης για πολλά μαγαζιά.

Να τι μας είπαν για την κατάσταση του κλάδου οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται σε αυτόν.

Η δουλειά έχει μειωθεί κατά 60%!

 

Αθανασόπουλος Θεόδωρος,

Πρόεδρος Σωματείου Παλαιοπωλών

ΕΕΑ: Πως πηγαίνει η δουλειά στην πλατεία Αβησσυνίας;

Η δουλειά έχει μειωθεί σε ένα ποσοστό 60% τα δύο τελευταία χρόνια. Ο περισσότερος κόσμος έρχεται πλέον περισσότερο για να πουλήσει παρά να αγοράσει, κυρίως από ανθρώπους που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Φέρνουν διάφορα αντικείμενα ευτελούς αξίας για να βγάλουν κάτι προς το ζειν.

 

ΕΕΑ: Και πως θα συνεχιστεί η κατάσταση;

Η πλατεία Αβησσυνίας υπάρχει ως χώρος εμπορευμάτων, από το 1922. Είναι ένα ιστορικό μέρος στο Μοναστηράκι. Αλλά αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση η πλατεία Αβησσυνίας θα σβήσει. Με νύχια και με δόντια προσπαθούμε να κρατήσουμε αυτό το χώρο ανοιχτό. Όμως ήδη έχουν κλείσει κάποια μαγαζιά στην πλατεία Αβησσυνίας.

 

ΕΕΑ: Τι μηνύματα παίρνετε από τον κόσμο;

Οι περισσότεροι που έρχονται εδώ, ακόμα και καλοί πελάτες μας έρχονται πλέον να πουλήσουν τα πράγματα τους, ίσα ίσα για να μπορούν να επιζήσουν. Αυτό μας θλίβει πάρα πολύ.

 

ΕΕΑ: Από αυτούς προμηθεύεστε τα είδη σας;

Ναι πολλά πράγματα παίρνουμε από παλιούς πελάτες μας. Άλλες πηγές προμήθειας των ειδών μας είναι από ανθρώπους που πηγαίνουν σε μικρότερα διαμερίσματα λόγω οικονομικών δυσκολιών και δεν έχουν που να βάλουν τα πράγματα τους. Επίσης κάποια είδη τα παίρνουμε από κληρονομιές και οι κληρονόμοι δεν τα θέλουν.

 

 

ΕΕΑ: Τι άδεια χρειάζεται για να ασκείς το επάγγελμα του παλαιοπώλη;

Χρειάζεται κατ' αρχήν η άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, αλλά έχουμε και μία ειδική άδεια από την αστυνομία, η οποία μας δίνει κι ένα βιβλίο αγορών και καταγράφουμε τα στοιχεία κάθε πωλητή.

Ένα σοβαρό πρόβλημα που έχουμε είναι οι άδειες των πλανόδιων παλαιοπωλών. Με τη νέα νομοθεσία θέλουν να εντάξουν και νέες άδειες σε πλανόδιους πωλητές, ρούχων και άλλων ειδών. Αυτό όμως το ύφος δεν ταιριάζει στην πλατεία Αβησσυνίας. Εδώ είναι ένας ιστορικός χώρος που μαθαίνουν οι νέοι και θυμούνται οι παλιοί την παλιά γραφική Αθήνα. Αν αλλάξει αυτός ο χαρακτήρας θα αμαυρώσει την εικόνα του Μοναστηρακίου. Παλεύουμε όμως να κρατήσουμε τον ιστορικό χαρακτήρα του χώρου. Αλλιώς το Μοναστηράκι θα σβήσει από το χάρτη της Αθήνας, έτσι όπως το γνωρίζουμε σήμερα.

 

ΕΕΑ: Με την παραβατικότητα στην περιοχή, τι γίνεται;

Η παραβατικότητα είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις. Αλλά τους τελευταίους μήνες, με τη βοήθεια του Δήμου Αθηναίων έχει εξαλειφθεί στο έπακρο. Εμείς ευχαριστούμε το Δήμο για τις ενέργειες που έκανε για να εξαλειφθεί η παραβατικότητα. Έχει εξαλειφθεί το παρεμπόριο και η κατάσταση οδεύει προς το καλύτερο. Κι ο κόσμος έτσι μπορεί να κάνει τις βόλτες του στο Μοναστηράκι άφοβα, σε ένα πολύ καλύτερο περιβάλλον από ότι στο παρελθόν.

 

 

Υπάρχει μεγάλο παραεμπόριο

Καρακάσης Νίκος,

αντιπρόεδρος σωματείου Παλαιοπωλών

 

Καρακάσης Νίκος:Δραστηριοποιούμε στην πλατεία Αβησσυνίας που έχω κατάστημα με έπιπλα. Η αγορά εδώ στην πλατεία πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Έχουμε πάρα πολλά έξοδα κι ο κόσμος δεν ψωνίζει σήμερα έπιπλα γιατί έχει άλλα πρωτεύοντα προβλήματα επιβίωσης.

Τα πράγματα δεν τα βλέπω πολύ καλά για τον κλάδο μας. Βλέπω ότι όπου κλείνει ένα κατάστημα, στη θέση του συνήθως ανοίγουν καφενεία, σουβλατζίδικα και υγειονομικού ενδιαφέροντος επιχειρήσεις κι όχι κατάστημα πώλησης επίπλων ή άλλων αντικειμένων. Έτσι βλέπουμε συρρίκνωση του κλάδου μας.

 

ΕΕΑ:Ο κόσμος τι σας λέει;

Καρακάσης Νίκος: Καταρχήν δεν υπάρχει κόσμος, απειροελάχιστοι κυκλοφορούν. Αν καθίσετε εδώ θα το διαπιστώσετε, πλέον δεν κατεβαίνουν και δεν κυκλοφορούν. Κι αυτοί που έρχονται, δεν έχουν να διαθέσουν χρήματα για αγορές.

Κι έρχονται επιπλέον φόροι, τα έξοδα ενός μαγαζιού αυξάνονται.

 

ΕΕΑ: Έχουν κλείσει δηλαδή μαγαζιά στην περιοχή.

Καρακάσης Νίκος: Βέβαια. Τα μαγαζιά ή μένουν ξενοίκιαστα ή με άλλη χρήση. Στην Ερμού και την Ηφαίστου αν δείτε, όσα κλείνουν δεν ξανανοίξουν με την ίδια χρήση.

 

ΕΕΑ: Με το παρεμπόριο τι γίνεται;

Καρακάσης Νίκος: Υπάρχει μεγάλο παραεμπόριο. Οποιοσδήποτε θέλει να πουλήσει οτιδήποτε, χωρίς άδεια, χωρίς έλεγχο, το φέρνει εδώ να πουλήσει. Ειδικά τις Κυριακές γίνεται χαμός με ανθρώπους που έρχονται ακόμα και με φορτηγά εμπορεύματα και τα διαθέτουν χωρίς άδεια. Ποιος τους ελέγχει όλους αυτούς; Κι όταν έρχονται έλεγχοι, πάλι σε μας έρχονται. Αυτούς ούτε να τους βρούνε μπορούνε, ούτε τους ελέγχουν. Η δημοτική Αστυνομία και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί έρχονται πάντα σε εμάς. Αυτό συμβαίνει, κι όχι μόνο εδώ στο Μοναστηράκι αλλά σε όλο το κέντρο και την Αθήνα. Αυτός ο αθέμιτος ανταγωνισμός, σκοτώνει τον κλάδο μας, αλλά και πολλούς ακόμα κλάδους. Υπάρχει παντού σε όλα τα επίπεδα. Πρέπει να είναι πιο σοβαροί οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και να ασχοληθούν με το πρόβλημα αυτό.

 

ΕΕΑ: Η κρίση πως πιστεύεται ότι μπορεί να περάσει;

Καρακάσης Νίκος: Την κρίση δεν μπορώ να τη λύσω εγώ. Τη λύση θα τη δώσουν οι επάνω και ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, άσχετα αν δεν θέλουν να το κάνουν.

Ο κλάδος μας παρασύρεται στην κρίση μαζί με όλους. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι ο χειρότερος κλάδος επαγγελματικής ενασχόλησης αυτή τη στιγμή, είναι το έπιπλο. Κλείνουν και μεγάλες επιχειρήσεις.

Όταν δίνουν άδειες σε μεγάλα εμπορικά κέντρα για να ανοίγουν πολυεθνικές επίπλων αυτό είναι ο θάνατος του μικρού εμπόρου επίπλων. Δεν μπορούν να δίνουν άδειες να γινει πχ ΙΚΕΑ στον Κηφισσό. Αν πάτε στις περιοχές εκεί, Αιγάλεω, Περιστέρι, Ταύρο, Καλλιθέα, έχουν όλοι κλείσει για αυτό το λόγο. Στις ευρωπαϊκές χώρες αυτές οι επιχειρήσεις ανοίγουν έξω από τις πόλεις. Πως τους δώσανε άδεια λειτουργίας; Έτσι κλείνουν τα μικρα μαγαζιά.

 

 

Ο κόσμος δεν έχει χρήματα

 

Βασίλης Μοτάκης,

παλαιοπώλης στην Πλ. Αβησσυνίας

 

ΕΕΑ: Από πότε δραστηριοποιείσαι στην πλατεία Αβησσυνίας;

Βασίλης Μοτάκης:Στον χώρο έχω κάνει έναρξη της επιχείρησης από το 1974. Το μαγαζί ξεκίνησε από τον παππού μου, στη συνέχεια στον πατέρα μου και από το 1974, πέρασε σε εμένα.

 

ΕΕΑ: Μιας και γνωρίζεται επί δεκαετίες την πλατεία Αβησσυνίας, τι βλέπετε να έχει αλλάξει σε σχέση με παλιά;

Βασίλης Μοτάκης:Τα πράγματα έχουν αλλάξει, έχουν γυρίσει όλα τούμπα. Πρώτα όσο αφορά τα προϊόντα μας. Σήμερα έχουμε εξαιρετικά πράγματα σε πολύ χαμηλές τιμές. Δυστυχώς ο κόσμος δεν έχει χρήματα για να έρθει να ψωνίσει. Κι αυτή την εποχή είναι ευκαιρία να ψωνίσεις. Γιατί κι εμείς έτσι δουλεύουμε, ανάλογα με τις τιμές που βρίσκουμε.

 

 

ΕΕΑ; Παλαιότερα τι διαφορετικό γίνονταν;

Βασίλης Μοτάκης:Παλαιότερα ο κόσμος δεν πουλούσε γιατί δεν είχε ανάγκη. Κι αν πουλούσε κάτι, το έδινε σε ακριβή τιμή. Σήμερα που έχουν ανάγκη τα πουλάνε φτηνά. Αλλά δεν υπάρχει πια αγοραστικό κοινό.

 

ΕΕΑ: Πως είναι η κατάσταση εδώ στο Μοναστηράκι σήμερα;

Βασίλης Μοτάκης:Είναι πρωτοφανή αυτά που βλέπουμε. Όση ώρα και να κάτσεις εδώ δεν θα ακούσεις κανέναν να ρωτάει για να αγοράσει κάποιο προϊόν. Ένα πράγμα λένε μόνο: “αγοράζετε αυτό το προϊόν;”. Μόνο να πουλήσουν θέλουν. Υπάρχει πια πολύ μικρό ενδιαφέρον για αυτά που πουλάμε.

Τις Κυριακές που πάντα είχαμε δουλειά, το πιο ακριβό προϊόν που μπορεί να πουληθεί δεν ξεπερνά τα 150 ευρώ. Όλοι ψάχνουν πράγματα απλά και φτηνά, για να δικαιολογήσουν τη βόλτα τους, της τάξης των 5 ή των 10 ευρώ. Πραγματικοί και σοβαροί αγοραστές δεν υπάρχουν πλέον. Κανείς δεν θέλει να αγοράσει ένα καλό αντικείμενο να το βάλει στο σπίτι του.

Κι όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Αν θα δείτε εδώ υπάρχουν έξι μαγαζιά που έκλεισαν και έχουν παραδώσει τα κλειδιά τους. Όταν τη δεκαετία του '80 δίνανε εξωφρενικά ποσά για “αέρα”. Όποιος ήταν εδώ θεωρούνταν πλούσιος και σήμερα φτάσαμε να κλείνουμε.

 

 

ΕΕΑ: Και πως βλέπετε τη συνέχεια από εδώ και πέρα;

Βασίλης Μοτάκης:Προσωπικά αισθάνομαι απογοητευμένος. Δεν βλέπω κάτι που μπορεί να ζωντανέψει την αγορά. Γιατί τα είδη που πουλάμε δεν είναι πρώτης ανάγκης. Οι αγορές μας είναι για χρήματα που έχει ο κόσμος περισσευούμενα. Όταν βλέπουμε να πέφτουν οι μισθοί και οι συντάξεις ενώ παράλληλα ανεβαίνει το κόστος ζωής και τα χαράτσια τι να περισσέψει για να έρθει να αγοράσει ο κόσμος; Δεν περισσεύουν πλέον χρήματα από τον κόσμο;

 

ΕΕΑ: Αυτή η κατάσταση στην αγορά από πότε συμβαίνει;

Βασίλης Μοτάκης:Από την κρίση και μετά, αυτό συμβαίνει. Πριν ζούσαμε σε ένα τρελό πάρτι κατανάλωσης.

 

ΕΕΑ: Συλλέκτες παλαιών ειδών έρχονται να αγοράζουν πράγματα;

Βασίλης Μοτάκης:Οι συλλέκτες και οι μικροσυλλέκτες κάνουν εμπόριο και ανταλλαγές και μεταξύ τους. Σήμερα όλοι έχουν χαθεί, γιατί δεν βρίσκουν τα πράγματα εύκολα για να τα ανταλλάξουν μεταξύ τους. Δεν περισσεύουν ούτε σε αυτούς εμπόρευμα για ανταλλαγές. Έρχονται στο Μοναστηράκι και ψάχνουν μόνο είδη σε εξευτελιστικές τιμές.

 

Αν περισσεύουν χρήματα στον κόσμο έστω και λίγα καλό είναι να έρχεται στο Μοναστηράκι για μία βόλτα, για να ξεφύγει από την καθημερινότητα, κι ας μην ψωνίζει. Το παραδοσιακό μας παζάρι πρέπει να διατηρηθεί και να μην ερημώσει η περιοχή. Αυτή την έκκληση κάνω στον κόσμο.

 

Ανανεώνουμε τα παλιά έπιπλα

 

Μανώλης Μαστρογιάννης,

παλαιοπώλης στην πλατεία Αβησσυνίας

 

 

ΕΕΑ: Από πότε εργάζεσαι εδώ στην πλατεία Αβησσυνίας;

Μανώλης Μαστρογιάννης:Είμαι εδώ από το 1952, από μικρό παιδί εφτά χρονών. Από το 1963 την ανέλαβα κανονικά την επιχείρηση.

 

ΕΕΑ: Θα την παραδώσεις την επιχείρηση στην επόμενη γενιά;

Μανώλης Μαστρογιάννης:Βέβαια, σε λίγο καιρό πιστεύω.

 

ΕΕΑ: Πως είναι η κατάσταση στην πλατεία εδώ στο Μοναστηράκι;

Μανώλης Μαστρογιάννης:Υπάρχει μία κάμψη λόγω της οικονομικής κρίσης. Η δουλειά έχει πέσει σχεδόν κατά 70%. Δεν έχουμε πλέον δουλειά. Αυτή τη στιγμή, όπως κι εσείς βλέπετε, δεν περνάει άνθρωπος. Όλοι κοιτάνε πως να τη βγάλουνε με λιγότερα χρήματα και πως να αντεπεξέλθουν στις άμεσες ανάγκες τους, τα ενοίκια, το ΙΚΑ, το ΤΕΒΕ. Δύσκολη η κατάσταση.

 

ΕΕΑ: Οι πελάτες τι σας λένε; Αγοράζουνε;

Μανώλης Μαστρογιάννης:Πολύ λίγοι οι πελάτες. Εμείς κάνουμε κι επισκευές επίπλων και δεν έχουμε αγοραστική δύναμη. Δεν υπάρχει αγοραστική δύναμη. Δεν πωλούνται τα πράγματα μας. Κάποτε ο κόσμος ζητούσε να πάρει, έναν μπουφέ, ένα κομοδίνο, ένα τραπέζι, σαλόνι, καρέκλες.

 

ΕΕΑ: Τις τιμές σας τις έχετε μειώσει;

Μανώλης Μαστρογιάννης:Πάρα πολύ. Τα υλικά παράλληλα ανεβαίνουν συνέχεια. Εγώ θυμάμαι τη γομαλάκα που την αγόραζα 15 δραχμές και σήμερα κάνει 30 ευρώ. Αυτή είναι η κατάσταση μας.

Πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα. Ίδια κάμψη έχουμε να δούμε από τα πρώτα χρόνια της χούντας, που σταμάτησε από το 1970 και μετά.

 

ΕΕΑ: Με το παρεμπόριο τι γίνεται;

Μανώλης Μαστρογιάννης:Παρεμπόριο από Έλληνες δεν έχουμε. Οι Ασιάτης και οι μαύροι κάνουν περισσότερο παρεμπόριο στην περιοχή. Κάνουν βέβαια ζημιά στα μαγαζιά. Αν έχεις ένα σοβαρό μαγαζί και πληρώνεις ενοίκιο, κι έρχεται ο άλλος και βάζει μπροστά στο μαγαζί με την πραμάτεια του, κάνει ζημιά. Αλλά μέσα στο Μοναστηράκι, όχι τόσο πολύ.

Η δουλειά μου είναι η ανανέωση των επίπλων με τη γομαλάκα. Ξύνουμε τα έπιπλα και μετά τα λουστράρουμε με τη γομαλάκα. Είναι πολύ καλύτερη αυτή η τέχνη από το βάψιμο. Με τρία χέρια περνάμε κάθε έπιπλο. Αυτό είναι το πραγματικό λούστρο. Τώρα θα παραδώσω αυτή την τέχνη στα παιδιά μου.

 

Αντί να κυνηγήσουν τους παράνομους κυνηγάνε τα νόμιμα καταστήματα.

Κωνσταντάρας Γιώργος,

παλαιοπώλης στην πλατεία Αβησσυνίας

 

 

ΕΕΑ:Ποια είναι τα προβλήματα των παλαιοπωλών στο Μοναστηράκι;

Κωσταντάρας Γιώργος:Τα προβλήματα μας είναι πάρα πολύ μεγάλα. Έχουμε πτώση εργασιών γύρω στο 70-80% σε σχέση με λίγα χρόνια πριν. Με δυσκολία ανταπεξερχόμαστε στις υποχρεώσεις μας, όσοι ακόμα ανταπεξερχόμαστε. Υπάρχουν συνάδελφοι που δεν μπορούν πλέον να τα βγάλουν πέρα. Ακόμα κι εμείς με δυσκολία τα βγάζουμε πέρα.

Το παραεμπόριο μας έχει κατακυριεύσει. Και οι μηχανισμοί αντί να κυνηγήσουν το παράνομο εμπόριο κυνηγάνε τα νόμιμα καταστήματα. Γιατί εμείς είμαστε εδώ, νόμιμοι, που ξέρουμε που βρισκόμαστε κι έρχονται να γράψουν πρόστιμα. Τους άλλους που είναι εντελώς παράνομοι δεν τους διώκουν. Στην Ελλάδα για να επιζήσεις πρέπει να είσαι ή τελείως νόμιμος, ή τελείως παράνομος.

 

ΕΕΑ: Ο κόσμος τι λέει; Αγοράζει προϊόντα;

Κωσταντάρας Γιώργος:Ο κόσμος λέει ότι δεν πάει άλλο η κατάσταση. Τα είδη μας τα προτιμάει ο κόσμος που τους αρέσουν τα παλιά παραδοσιακά προϊόντα, δεν είναι είδη άμεσης ανάγκης. Ο κόσμος αγοράζει σήμερα ρούχα και τρόφιμα.

Περνάμε μεγάλη κρίση στην πλατεία Αβησσυνίας. Κάποτε λέγανε “αν πεθάνει η πλατεία Αβησσυνίας πεθαίνει όλη η Ελλάδα”, ήταν η καρδιά όλου του εμπορίου.

 

ΕΕΑ: Οι συλλέκτες ειδών επισκέπτονται τα μαγαζιά σας;

Κωσταντάρας Γιώργος:Μπα κι αυτοί σταμάτησαν να έρχονται. Δεν υπάρχουν πια εισοδήματα. Γιατί ο συλλέκτης έρχεται εδώ για να κάνει το κέφι του, δεν έρχεται για να επενδύσει εδώ. Όταν τους έχεις συρρικνώσει το εισόδημα, πως να έρθουν; Κοιτάνε τις άμεσες ανάγκες τους κι αυτοί.

Η μεγάλη πληγή στις επιχειρήσεις μας είναι το παρεμπόριο. Αυτό το ζήτημα πρέπει να καταπολεμηθεί. Αν η Αθήνα καθαρίσει από το παρεμπόριο μπορεί να έρθουν καλύτερες ημέρες για τις επιχειρήσεις μας. Υπάρχουν φυσικά και τα υπόλοιπα μέτρα που επηρεάζουν αρνητικά.

 

ΕΕΑ: Υπάρχουν κάποια πλεονεκτήματα στα καταστήματα παλαιών ειδών;

Κωσταντάρας Γιώργος:Κανένα πλεονέκτημα δεν έχουμε. Κάποτε είχαμε το πλεονέκτημα ότι αγοράζαμε φτηνά και πουλούσαμε φτηνά. Σήμερα όμως όσο φτηνά και να αγοράσουμε, ο κόσμος δεν θέλει και δεν μπορεί να αγοράσει.

Οι πελάτες μας σήμερα είναι τυχεροί, γιατί παίρνουν φτηνά πράγματα που κάποτε ξόδευαν μία περιουσία. Έχουμε περιορίσει κατά πολύ το κέρδος μας, έχουμε συρρικνώσει τις αγορές μας και αγοράζουμε καλύτερα προϊόντα. Έτσι οι πελάτες που ψάχνουν καλά προϊόντα θα τα βρουν σε πολύ καλύτερες τιμές σε σχέση με τα εμπορικά καταστήματα και σίγουρα τα δικά μας είναι καλύτερης ποιότητας ξύλο. Εμείς έχουμε αυθεντικά έπιπλα.

ΕΕΑ: Στα χρόνια που βρίσκεσαι στο Μοναστηράκι έχετε ξαναβιώσει τέτοια κατάσταση;

Κωσταντάρας Γιώργος:Ποτέ. Αυτή η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη. Σαράντα χρόνια εργάζομαι στο Μοναστηράκι και τέτοια κατάσταση δεν υπήρχε ούτε με τους σεισμούς που ο κόσμος έτρεχε να σωθεί. Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια κατάσταση.

 

Ρεπορτάζ, φωτογραφίες: Άρης Βασιλείου