tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Τεχνικός Ασφαλείας. Δεν είναι τυπική υπογραφή είναι πρόληψη κινδύνου

Το πρόσφατο θανατηφόρο ατύχημα, σε ταβέρνα στην Καλαμάτα, επανέφερε με ένταση στο προσκήνιο την ανάγκη τήρησης των κανόνων ασφαλείας στις επιχειρήσεις και την ουσιαστική εφαρμογή των καθηκόντων του Τεχνικού Ασφαλείας (ΤΑ), είτε αυτά ασκούνται από επαγγελματία Τεχνικό Ασφαλείας, είτε από τον ίδιο τον εργοδότη.

Ανεξάρτητα του τι θα βγάλει στα πορίσματά της η Πυροσβεστική Υπηρεσία, είναι φανερό ότι ο εγκλωβισμός των 3 γυναικών από τη φωτιά στις φιάλες προπανίου, οι οποίες ήταν τοποθετημένες στην μοναδική έξοδο, σημαίνει παράβαση βασικών κανόνων ασφαλείας.

Όμως, στη χώρα μας δεν είναι μόνο αυτό το ατύχημα που δείχνει την αναγκαιότητα τήρησης των κανόνων ασφαλείας και ΤΑ. Δυστυχώς κάθε χρόνο σημειώνονται περί τα 35- 40 χιλ. διαφόρων τύπων εργατικά ατυχήματα από τα οποία πολύ λίγα δηλώνονται[1]. Σε αυτά δεν περιλαμβάνονται τα ατυχήματα που συμβαίνουν στους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, δεδομένου ότι δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι εμπίπτουν στην εργατική νομοθεσία.

Το 2016 τα επίσημα δηλωθέντα εργατικά ατυχήματα στον ΣΕΠΕ, ανήλθαν σε 4.739. Από αυτά στον χώρο της εστίασης ανήκαν τα 323 ή το 6,81% του συνόλου[2].

Στη χώρα μας από το 2010 μέχρι το 2015, τα δηλωθέντα εργατικά ατυχήματα προσδιορίζονται ως εξής:

-Το 2010 δηλώθηκαν 5.721 ατυχήματα, με τα θανατηφόρα να ανέρχονται σε 94.

-Το 2011 τα δηλωθέντα προσδιορίζονται σε 5.203 και τα θανατηφόρα σε 70.

-Το 2012, σε 4.858 τα δηλωθέντα ατυχήματα και τα θανατηφόρα σε 64.

-Το 2013, σε 5.126 τα ατυχήματα και τα θανατηφόρα σε 67.

-Το 2014 τα δηλωθέντα ατυχήματα ανήλθαν σε 5.497 και τα θανατηφόρα σε 63.

-Τέλος, το 2015 τα δηλωθέντα ατυχήματα ανήλθαν σε 5.930 και τα θανατηφόρα σε 67, ενώ το 2016 τα εργατικά ανήλθαν σε 6.515 και τα θανατηφόρα σε 72[3].

Νομοθεσία και αντιδράσεις

Όταν, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, επιχειρήθηκε από την τότε κυβέρνηση να εφαρμοστεί πρακτικά σε όλο το εύρος των επιχειρήσεων η νομοθεσία τήρησης Τεχνικού Ασφαλείας, με το  Π.Δ. 17/96 (ΦΕΚ 11/Α/96), ξεσηκώθηκε ένα κύμα αντίδρασης από πολλούς μικρομεσαίους επιχειρηματίες, λόγω κόστους και απασχόλησης, οι οποίοι δεν κατανόησαν την αξία της προστασίας της επιχείρησης από κινδύνους ατυχημάτων. Το ΠΔ πρόβλεπε ότι όλες οι επιχειρήσεις που απασχολούν, έστω και έναν εργαζόμενο, οφείλουν να έχουν την εποπτεία της επιχείρησης από ειδικό Τεχνικό Ασφαλείας. Σταδιακά και μετά από έντονο διάλογο που ακολούθησε, έγιναν τροποποιήσεις που επέτρεπαν, στον μεγάλο όγκο των μικρών επιχειρήσεων (κατηγορίας κινδύνου Γ΄), να γίνουν Τεχνικοί Ασφάλειας οι ίδιοι οι επιχειρηματίες ή μέλος του μονίμου προσωπικού, μετά από σύντομο σεμινάριο 10 ωρών. Κάτω δε από προϋποθέσεις αυτό μπορεί να γίνεται και σε επιχειρήσεις Β΄ Κατηγορίας, μετά από σεμινάριο 35 ωρών.

Ο τύπος και η ουσία.

Κατά πόσο σήμερα οι επαγγελματίες που εκπαιδεύτηκαν στην τήρηση των καθηκόντων ΤΑ, ασκούν πραγματικά τα καθήκοντα αυτά και υπογράφουν ως ΤΑ στις καταστάσεις προσωπικού; Από την άλλη κατά πόσο η άσκηση των καθηκόντων ΤΑ από τους επιχειρηματίες και τους αμειβόμενους ελεύθερους επαγγελματίες Τεχνικούς Ασφαλείας, γίνονται πραγματικά και διευκολύνονται σε αυτά από τις επιχειρήσεις, χωρίς να θεωρείται μια αχρείαστη ενόχληση που μάλιστα πληρώνεται; Τέλος, κατά πόσο συντάσσονται από τους κατά νόμο αρμόδιους γραπτή εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου σε κάθε επιχείρηση;

Σε κάθε περίπτωση, οι επαγγελματίες οφείλουν όχι μόνο να τηρούν τους κανόνες ασφαλείας αλλά και να απαιτούν όταν αμείβουν ειδικούς γι αυτό, να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Η τυπική εκπλήρωση του νόμου στις υποχρεώσεις αυτές και η απόκλισή της από την ουσιαστική άσκησή τους σημαίνει απελευθέρωση των κινδύνων και προάγγελος ατυχημάτων. Δυστυχώς, για όσους δεν τηρούν τον κανόνα,  αυτό γίνεται αντιληπτό μόνο μετά την έλευση του κινδύνου.

Ο λόγος για να τηρηθούν οι κανόνες ασφαλείας στις μικρές επιχειρήσεις, δεν είναι μόνο τυπικός, για να καλυφθεί δηλαδή όπως – όπως, η υποχρέωση, ο τύπος.  Είναι και γιατί ο κίνδυνος απειλεί άμεσα και τον ίδιο τον μικροεπιχειρηματία αφού είναι γνωστό ότι όχι μόνο εργάζεται στην επιχείρησή του μαζί με τους άλλους εργαζόμενους, αλλά απασχολείται σε αυτή πολύ περισσότερες ώρες. Ενίοτε δε, απασχολεί και μέλη της οικογένειάς του, πράγμα που πολλαπλασιάζει την ευθύνη τήρησης των κανόνων ασφαλείας.

Οι ίδιοι λόγοι επιβάλλουν την τήρηση των κανόνων ασφαλείας και της εκτίμησης επαγγελματικού κινδύνου σε όλες τις επιχειρήσεις που δεν απασχολούν προσωπικό, δεδομένου ότι αυτοί αφορούν την ίδια τη ζωή τους και δεν αφορούν κάποια αναγκαστική υποχρέωση του εργατικού δικαίου.

Δυστυχώς εργατικά ατυχήματα γίνονται παντού!

Αν θεωρήσουμε ότι όλα αυτά να συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας θα μας βάλει σε σκέψεις.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση των «27» σημειώνεται ένα εργατικό ατύχημα ανά 4,5 δευτερόλεπτα και ένας άνθρωπος πεθαίνει κάθε 3,5 λεπτά, ενώ σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας 6.300 άνθρωποι χάνουν κάθε ημέρα τη ζωή τους εξαιτίας ενός εργατικού ατυχήματος ή μιας επαγγελματικής ασθένειας εκτινάσσοντας τον ετήσιο αριθμό θανάτων σε πάνω από 2,3 εκατομμύρια.

Επίσης περισσότεροι από 350.000 θάνατοι ήταν απότοκο εργατικών ατυχημάτων ενώ περίπου δύο εκατομμύρια αποτέλεσμα επαγγελματικών ασθενειών.

Επιπρόσθετα, σύμφωνα πάντα με τον ΔΟΕ για το 2010, τα μη θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα, με τουλάχιστον τέσσερις ημέρες απουσία από την εργασία, εκτιμάται ότι υπερβαίνουν τα 313 εκατομμύρια.

Παγκοσμίως 6.300 άνθρωποι χάνουν κάθε ημέρα τη ζωή τους εξαιτίας ενός εργατικού ατυχήματος ή μιας επαγγελματικής ασθένειας εκτινάσσοντας τον ετήσιο αριθμό θανάτων σε πάνω από 2,3 εκατομμύρια![4]

Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών (E.E.A.)  διεξάγει σεμινάρια κατάρτισης, για εργοδότες που επιθυμούν να επιμορφωθούν για να αναλάβουν οι ίδιοι καθήκοντα τεχνικού ασφαλείας στην επιχείρησή τους και εντάσσονται στην Γ΄ κατηγορία επικινδυνότητας, σύμφωνα με το Π.Δ. 294/88 (επιχειρήσεις με χαμηλή επικινδυνότητα) και με αριθμό εργαζομένων μικρότερο του 50. Τα σεμινάρια αυτά, διάρκειας 10 ωρών, πραγματοποιούνται σε δύο ημέρες  (5+5 ώρες).

Η υποβολή ηλεκτρονικής αίτησης παρακολούθησης σεμιναρίων κατάρτισης «Τεχνικών Ασφαλείας» πραγματοποιείται πατώντας εδώ.

 

ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

1) Ν. 1568/85 (ΦΕΚ 177/Α/85) «Υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων»

2) Π.Δ. 294/88 (ΦΕΚ 138/Α/88) «Ελάχιστος χρόνος απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, επίπεδο γνώσεων και ειδικότητα τεχνικού ασφαλείας για τις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες του άρθρου 1 του Ν.1568/85»

3) Π.Δ. 17/96 (ΦΕΚ 11/Α/96) «Μέτρα για την βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία σε συμμόρφωση με τις οδηγίες 89/391/ΕΟΚ και 91/383/ΕΟΚ»

4) Π.Δ. 159/99 (ΦΕΚ157/Α/3-8-99) «Μέτρα για την βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κλπ (τροποποίηση Π.Δ. 17/96)»

5) Νόμος Υπ’Aριθμ. 3144/ 2003 (ΦΕΚ 111/Α/8-5-2003) « Κοινωνικός διάλογος για την προώθηση της απασχόλησης και την κοινωνική προστασία και άλλες διατάξεις».

 

  1. Ποιές επιχειρήσεις υποχρεούνται να έχουν «Tεχνικό Aσφάλειας»; 
    Με βάση τη νομοθεσία όλες οι επιχειρήσεις εφόσον απασχολούν έστω και έναν εργαζόμενο πρέπει να έχουν τεχνικό ασφάλειας. (Π.Δ. 17/96, άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 2).

 

  1. Ποιές επιχειρήσεις υποχρεούνται να έχουν «Γιατρό Εργασίας»; 
    Πρέπει να έχουν «γιατρό εργασίας» όσες επιχειρήσεις απασχολούν από 50 και πάνω εργαζόμενους ή όσες έχουν έστω και έναν εργαζόμενο εφόσον οι εργασίες τους είναι σχετικές με μόλυβδο, αμίαντο, βιολογικούς παράγοντες (Π.Δ.94/87, Π.Δ. 70α/88, Π.Δ.186/95).

 

  1. Από πότε υπάρχει η υποχρέωση για «τεχνικό ασφάλειας» και «γιατρό εργασίας» στις επιχειρήσεις; 
    Σε επιχειρήσεις που απασχολούσαν πάνω από 150 εργαζόμενους στις 1.6.85 από το 1985 (Ν.1568/85). Σε επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 50 εργαζόμενους για τον «γιατρό εργασίας» και έστω 1 εργαζόμενο για τον τεχνικό ασφαλείας από το 1996 (Π.Δ. 17/96).

 

  1. Πώς κατηγοριοποιούνται οι επιχειρήσεις για υπολογισμό ετήσιου χρόνου απασχόλησης και προσόντων «Τεχνικού Ασφαλείας» και «Γιατρού Εργασίας»; 
    Οι επιχειρήσεις χωρίζονται με βάση την επικινδυνότητά τους σε τρεις κατηγορίες, την Α (υψηλή επικινδυνότητα), την Β (μέση επικινδυνότητα) και την Γ (χαμηλή επικινδυνότητα). Η κατηγοριοποίηση αυτή γίνεται στο Π.Δ. 294/88 στο άρθρο 2 ανάλογα με τον κωδικό κλάδου οικονομικής δραστηριότητας κάθε επιχείρησης (ΣΤΑΚΟΔ 1980) όπως ορίζεται από την Στατιστική Υπηρεσία.

 

  1. Που κατατάσσεται μια επιχείρηση που έχει εργασίες εντασσόμενες σε πάνω από μια κατηγορίες (Α, Β, Γ); 
    Στην παραπάνω περίπτωση η επιχείρηση κατατάσσεται στη πιο δυσμενή κατηγορία (δηλαδή σε αυτή με τη μεγαλύτερη επικινδυνότητα) ή σε αυτή που αντιστοιχεί στη σαφώς κυριότερη απασχόλησή της, αν αυτή αποτελεί πολύ σημαντικό ποσοστό των εργασιών της. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ζητηθεί η γνώμη της αρμόδιας Υπηρεσίας.

 

  1. Πως και σε ποιους μπορεί να γίνει η Ανάθεση Καθηκόντων και Ποια είναι η διαδικασία για την σύναψη Σύμβασης ΤΑ 
    O εργοδότης δύναται να αναθέσει τα καθήκοντα του ΤΑ σε εργαζόμενο στην επιχείρηση ή σε άτομο εκτός της επιχείρησης ή να συνάψει σύμβαση με Εξωτερική Υπηρεσία Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ) ή να επιλέξει συνδυασμό αυτών των δυνατοτήτων. Στην τελευταία περίπτωση, τα άτομα αυτά οφείλουν να συνεργάζονται μεταξύ τους. (άρθρο 4, παρ. 4 και 5 του Π.Δ. 17/96).

O εργοδότης, πριν από την ανάθεση καθηκόντων ΤΑ σε κάποιο πρόσωπο, έχει υποχρέωση να γνωστοποιεί στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας:
• τα τυπικά και ουσιαστικά του προσόντα,

  • τον χρόνο απασχόλησής του με τα καθήκοντα του ΤΑ,
  • τα στοιχεία για το είδος και την οργάνωση της επιχείρησης,
  • τον αριθμό των εργαζομένων στην επιχείρηση,
  • τον ελάχιστο προβλεπόμενο χρόνο απασχόλησης του ΤΑ,
  • κατάσταση με την υλικοτεχνική υποδομή και το προσωπικό που διαθέτει η ίδια η επιχείρηση για την κάλυψη των υποχρεώσεών της.
  • κατάσταση με την υλικοτεχνική υποδομή και τις υπηρεσίες που θα λαμβάνει συμπληρωματικά από ΕΞΥΠΠ στην περίπτωση που τα διατιθέμενα μέσα δεν επαρκούν. (άρθρο 4, παρ. 7 του Π.Δ. 17/96 και άρθρο 2, παρ. 2 του Π.Δ. 159/99).

Η σύμβαση πρόσληψης του ΤΑ γίνεται εγγράφως και αντίγραφό της κοινοποιείται από τον εργοδότη στην τοπική Επιθεώρηση Εργασίας. Στην περίπτωση που ο ΤΑ είναι εργαζόμενος της επιχείρησης, η αναγγελία ανάθεσης των καθηκόντων του συνοδεύεται απαραίτητα από δήλωση αποδοχής. (άρθρο 4, παρ. 4 του Ν. 1568/85 και άρθρο 2, παρ. 3 του Π.Δ. 159/99).

Σε περίπτωση ανάθεσης των καθηκόντων ΤΑ σε ΕΞΥΠΠ, πριν από την επιλογή, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να γνωστοποιεί στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας τη γραπτή σύμβαση με την ΕΞΥΠΠ. (άρθρο 4, παρ. 8 του Π.Δ. 17/96).

Η αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας ελέγχει την επάρκεια της υλικοτεχνικής υποδομής της επιχείρησης και το νομότυπο της σύμβασης του ΤΑ. (άρθρο 2, παρ. 4 του Π.Δ. 159/99).

Παραρτήματα, υποκαταστήματα, χωριστές εγκαταστάσεις ή αυτοτελείς εκμεταλλεύσεις, εξαρτημένες από την κύρια επιχείρηση, θεωρούνται αυτοτελείς επιχειρήσεις για την επιλογή ΤΑ, εφόσον απέχουν μεταξύ τους ή από την κύρια επιχείρηση τόσο, ώστε να δυσχεραίνεται το έργο του ΤΑ, κατά την απόφαση του Επιθεωρητή Εργασίας, στον οποίο μπορεί να προσφύγει κάθε μέρος σε περίπτωση διαφωνίας. Κατά της απόφασης του Επιθεωρητή Εργασίας επιτρέπεται προσφυγή ενώπιον του αρμόδιου ειρηνοδίκη κατά τις διατάξεις της πολιτικής δικονομίας περί εργατικών διαφορών. (άρθρο 4, παρ. 2 του Ν. 1568/85).

O εργοδότης, για την αποτελεσματικότερη άσκηση των καθηκόντων του ΤΑ, θέτει στη διάθεσή του το αναγκαίο βοηθητικό προσωπικό, χώρους, εγκαταστάσεις, συσκευές και γενικά τα απαραίτητα μέσα και βαρύνεται με όλες τις σχετικές δαπάνες. (άρθρο 4, παρ. 5 του Ν. 1568/85).

Η άσκηση του έργου του ΤΑ δεν αποκλείει την ανάθεση σε αυτόν από τον εργοδότη και άλλων καθηκόντων, πέρα από το ελάχιστο όριο ωρών απασχόλησής του ως ΤΑ. (άρθρο 7, παρ. 3 του Ν. 1568/85).

O ΤΑ έχει, κατά την άσκηση του έργου του, ηθική ανεξαρτησία απέναντι στον εργοδότη και στους εργαζόμενους. Τυχόν διαφωνία του με τον εργοδότη, για θέματα της αρμοδιότητάς του, δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο καταγγελίας της σύμβασής του. Σε κάθε περίπτωση η απόλυση του τεχνικού ασφάλειας πρέπει να είναι αιτιολογημένη. (άρθρο 7, παρ. 4 του Ν. 1568/85).

O ΤΑ υπάγεται απευθείας στη διοίκηση της επιχείρησης. (άρθρο 5, παρ. 6 του Ν. 1568/85).

O ΤΑ έχει υποχρέωση να τηρεί το επιχειρησιακό απόρρητο. (άρθρο 7, παρ. 5 του Ν. 1568/85).

 

  1. Από ποιόν αμείβεται ο τεχνικός ασφάλειας; 
    Ο τεχνικός ασφάλειας αμείβεται από τον εργοδότη του οποίου είναι τεχνικός σύμβουλος στα θέματα ασφάλειας των εργαζομένων. Ο τεχνικός ασφάλειας της επιχείρησης υπάγεται στον εργοδότη απευθείας, από τον οποίο όμως έχει ηθική ανεξαρτησία.

 

  1. Πόσες ώρες ετησίως πρέπει να απασχολείται ο τεχνικός ασφάλειας; 
    Με βάση την προηγούμενη κατηγοριοποίηση καθορίζονται συντελεστές από το Π.Δ.294/88 (άρθρο 3), που πολλαπλασιαζόμενοι επί τον αριθμό των εργαζομένων δίνουν τις ελάχιστες ώρες ετήσιας απασχόλησης τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας για κάθε μία από τις κατηγορίες επιχειρήσεων που κατανέμονται κατά μήνα με κοινή συμφωνία εργοδότη και Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας:

Οι ώρες αυτές δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να είναι λιγότερες από 25 ώρες για επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 20 εργαζόμενους, 50 ώρες για επιχειρήσεις που απασχολούν από 20 μέχρι 50 εργαζόμενους, και 75 ώρες για επιχειρήσεις που απασχολούν άνω των 50 ατόμων. (Π.Δ.17/96, άρθρο 4, παράγραφος 3). Εξαιρούνται ορισμένες περιπτώσεις εποχιακών επιχειρήσεων, για τις οποίες υπάρχει και σχετική εγκύκλιος.

 

  1. Ποιά είναι τα προσόντα του τεχνικού ασφαλείας; 
    Τα προσόντα του τεχνικού ασφάλειας περιγράφονται στο άρθρο 5 του Ν.1568/85, στα άρθρα 4 και 5 του Π.Δ. 294/88 και στο άρθρο 4 του Π.Δ. 17/96. Με βάση αυτά ο τεχνικός ασφάλειας πρέπει να έχει:

α) Πτυχίο πολυτεχνείου ή πολυτεχνικής σχολής ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος του εσωτερικού ή ισότιμων σχολών του εξωτερικού, που το αντικείμενο σπουδών έχει σχέση με τις εγκαταστάσεις και την παραγωγική διαδικασία και άδεια άσκησης επαγγέλματος, που χορηγείται από το Tεχνικό Eπιμελητήριο της Eλλάδος (TEE).

β) Πτυχίο πανεπιστημιακής σχολής εσωτερικού ή ισότιμων σχολών του εξωτερικού, που το αντικείμενο σπουδών έχει σχέση με τις εγκαταστάσεις και την παραγωγική διαδικασία και άδεια άσκησης επαγγέλματος, όταν αυτή προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία.

γ) Πτυχίο τεχνολογικού εκπαιδευτικού ιδρύματος ή ισότιμων σχολών του εξωτερικού ή πτυχίο των πρώην σχολών υπομηχανικών και των KATEE.

δ) Aπολυτήριο τεχνικού λυκείου η μέσης τεχνικής σχολής ή άλλης αναγνωρισμένης τεχνικής επαγγελματικής σχολής του εσωτερικού ή ισότιμων σχολών του εξωτερικού ή άδεια άσκησης επαγγέλματος εμπειροτέχνη.

Προϋπηρεσία που υπολογίζεται από την απόκτηση απολυτηρίου ή πτυχίου, για τους τεχνικούς των εδαφίων α και β της παραγράφου 1 αυτού του άρθρου τουλάχιστον διετή, για τους τεχνικούς του εδαφίου γ της παραγράφου 1 τουλάχιστον πενταετή και για τους τεχνικούς του εδαφίου δ της παραγράφου 1 τουλάχιστον οκταετή.

Με τον ΝΟΜΟ 3144/2003 (ΦΕΚ 111/Α/8-5-2003) Άρθρο 9. Παράγραφος 8

Μειώνεται (κάτω από ορισμένεςς προϋποθέσεις ) ο απαιτούμενος χρόνος προϋπηρεσίας για να αναλάβει κάποιος απόφοιτος καθήκοντα Τ.Α.

8.Για τους τεχνικούς ασφάλειας που έχουν παρακολουθήσει πρόγραµµα επιµόρφωσης σε θέµατα ασφάλειας και υγείας των εργαζοµένων, διάρκειας τουλάχιστον 100 ωρών, σύµφωνα µε το άρθρο 13 του Ν. 1568/1985 και το άρθρο 6 του Π.Δ 17/1996 που εκτελείται από τα αρµόδια Υπουργεία ή εκπαιδευτικούς ή άλλους δηµόσιους οργανισµούς ή από εξειδικευµένα Κέντρα Επαγγελµατικής Κατάρτισης (Κ.Ε.Κ.) πιστοποιηµένα στην υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας, σύµφωνα µε τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, η προϋπηρεσία που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 5 του Ν. 1568/1985 µειώνεται ως εξής:

α. Για τους τεχνικούς των περιπτώσεων α” και β της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού κατά ένα έτος.

►Για Απόφοιτους ΑΕΙ δηλ. απαιτείται τώρα προϋπηρεσία μόνον 1 έτους

β. Για τους τεχνικούς των περιπτώσεων γ” και δ” της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού κατά τρία έτη.

►Για Απόφοιτους ΤΕΙ δηλ. απαιτείται τώρα προϋπηρεσία μόνον 2 ετών

►Για Απόφοιτους Τεχνικών Λυκείων, Τεχνικών Σχολών κ.λπ απαιτείται τώρα προϋπηρεσία μόνον 5 ετών

Kάτοχοι των παραπάνω προσόντων θεωρούνται και όσοι έχουν τίτλους ή πιστοποιητικά της αλλοδαπής. από τα οποία προκύπτει ότι είναι τεχνικοί ασφάλειας.

Στο άρθρο 5 του Π.Δ.294/88 αναφέρονται αναλυτικά οι απαιτούμενες ειδικότητες των τεχνικών ασφαλείας με βάση την δραστηριότητα των επιχειρήσεων.

Στο άρθρο 4 του Π.Δ. 17/96, παρ.2β & 2γ επεκτείνεται η δυνατότητα άσκησης του ρόλου του τεχνικού ασφαλείας και σε απόφοιτους τεχνικού λυκείου με 8ετή προϋπηρεσία σε επιχειρήσεις κατηγορίας Β και Γ αλλά και στους ίδιους τους εργοδότες σε επιχειρήσεις κατηγορίας Γ με προσωπικό μέχρι 50 άτομα, εφόσον όμως επιμορφωθούν κατάλληλα. (άρθρο 6 του Π.Δ. 17/96 και άρθρο 13 του Ν.1568/85).

Αναλυτικότερα για κάθε κλάδο οικονομικής δραστηριότητας τα απαραίτητα προσόντα του τεχνικού ασφάλειας είναι τα εξής: ***ΠΙΝΑΚΑΣ

 

  1. Ποιές είναι οι αρμοδιότητες του τεχνικού ασφαλείας; 
    Οι αρμοδιότητες του τεχνικού ασφάλειας περιγράφονται στα άρθρα 6 και 7 του Ν.1568/85 και στο Π.Δ.17/96. Οι αρμοδιότητες αυτές είναι συμβουλευτικές προς τον εργοδότη ενώ επίσης ο τεχνικός ασφάλειας έχει την υποχρέωση επίβλεψης των συνθηκών εργασίας. Πιο συγκεκριμένα:
  2. Ο τεχνικός ασφάλειας παρέχει στον εργοδότη υποδείξεις και συμβουλές, γραπτά ή προφορικά, σε θέματα σχετικά με την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας και την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων (άρθρο 6, παρ. 1 του Ν. 1568/85).
  • Τις γραπτές υποδείξεις καταχωρεί σε ειδικό βιβλίο της επιχείρησης, το οποίο σελιδομετρείται και θεωρείται από την επιθεώρηση εργασίας. O εργοδότης έχει υποχρέωση να λαμβάνει γνώση ενυπογράφως των υποδείξεων που καταχωρούνται σ αυτό το βιβλίο (άρθρο 6, παρ. 1 του Ν. 1568/85).
  • Αν ο εργοδότης διαφωνεί με τις γραπτές υποδείξεις και συμβουλές του ΤΑ, οφείλει να αιτιολογεί τις απόψεις του και να τις κοινοποιήσει και στην ΕΥΑΕ ή στον αντιπρόσωπο. Σε περίπτωση διαφωνίας η διαφορά επιλύεται από τον επιθεωρητή Εργασίας και μόνο. (άρθρο 11, παρ. 4. του Ν. 1568/85).
  • Oι υποχρεώσεις του ΤΑ δεν θίγουν την αρχή της ευθύνης του εργοδότη. (άρθρο 7, παρ. 3 του Π.Δ. 17/96).
  1. Eιδικότερα ο τεχνικός ασφάλειας : (άρθρο 6, παρ. 2 του Ν. 1568/85)

α) συμβουλεύει σε θέματα

  • σχεδιασμού, προγραμματισμού, κατασκευής και συντήρησης των εγκαταστάσεων,
  • εισαγωγής νέων παραγωγικών διαδικασιών,
  • προμήθειας μέσων και εξοπλισμού,
  • επιλογής και ελέγχου της αποτελεσματικότητας των ατομικών μέσων προστασίας
  • καθώς και διαμόρφωσης και διευθέτησης των θέσεων και του περιβάλλοντος εργασίας και γενικότερα της οργάνωσης της παραγωγικής διαδικασίας.

β) ελέγχει

  • την ασφάλεια των εγκαταστάσεων και των τεχνικών μέσων, πριν από τη λειτουργία τους
  • καθώς και την ασφάλεια των παραγωγικών διαδικασιών και μεθόδων εργασίας πριν από την εφαρμογή τους
  • και επίσης επιβλέπει την εφαρμογή των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και πρόληψης των ατυχημάτων, ενημερώνοντας σχετικά τους αρμόδιους προϊσταμένους των τμημάτων ή τη διεύθυνση της επιχείρησης.
  1. Για την επίβλεψη των συνθηκών εργασίας ο τεχνικός ασφάλειας έχει υποχρέωση:

α)να επιθεωρεί τακτικά τις θέσεις εργασίας από πλευράς υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας,

  • να αναφέρει στον εργοδότη οποιαδήποτε παράλειψη των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας
  • να προτείνει μέτρα αντιμετώπισής της και να επιβλέπει την εφαρμογή τους.

β) να επιβλέπει την ορθή χρήση των ατομικών μέσων προστασίας.

γ) να ερευνά τα αίτια των εργατικών ατυχημάτων, να αναλύει τα αποτελέσματα των ερευνών, να τα αξιολογεί και να προτείνει μέτρα αποτροπής παρόμοιων ατυχημάτων.

δ) να εποπτεύει την εκτέλεση ασκήσεων πυρασφάλειας και συναγερμού για τη διαπίστωση ετοιμότητος προς αντιμετώπιση ατυχημάτων.

ε) να διεξάγει μετρήσεις των βλαπτικών παραγόντων

στ) να συμμετέχει στη διεξαγωγή της εκτίμησης του επαγγελματικού κινδύνου ( άρθρο 7, παρ.1 Ν.1568/85 , και άρθρο 8, παρ.1 του Π.Δ. 17/96).

  1. Για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας στην επιχείρηση ο τεχνικός ασφάλειας έχει υποχρέωση:
  • να μεριμνά ώστε οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση να τηρούν τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και να τους ενημερώνει και καθοδηγεί για την αποτροπή του επαγγελματικού κινδύνου που συνεπάγεται η εργασία τους.
  • να ενημερώνει και να καθοδηγεί τους εργαζόμενους για την αποτροπή του επαγγελματικού κινδύνου που συνεπάγεται η εργασία τους.
  • να συμμετέχει στην κατάρτιση και εφαρμογή των προγραμμάτων εκπαίδευσης των εργαζομένων σε θέματα ΑΥΕ. (άρθρο 7, παρ. 2 του Ν. 1568/85).
  1. H άσκηση του έργου του τεχνικού ασφάλειας δεν αποκλείει την ανάθεση σε αυτόν από τον εργοδότη και άλλων καθηκόντων πέραν του ελάχιστου ορίου ωρών απασχόλησής ως τεχνικού ασφάλειας ( με επιπλέον αμοιβή φυσικά)
  2. O τεχνικός ασφάλειας έχει κατά την άσκηση του έργου του ηθική ανεξαρτησία απέναντι στον εργοδότη και στους εργαζομένους. Tυχόν διαφωνία του με τον εργοδότη, για θέματα της αρμοδιότητάς του, δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο καταγγελίας της σύμβασής του. Σε κάθε περίπτωση η απόλυση του τεχνικού ασφάλειας πρέπει να είναι αιτιολογημένη.
  3. O τεχνικός ασφάλειας έχει υποχρέωση να τηρεί το επιχειρησιακό απόρρητο.

 

  1. Πρέπει να συνεργάζονται ο τεχνικός ασφαλείας, ο γιατρός εργασίας, ο εργοδότης και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων. 
    Ο τεχνικός ασφάλειας και ο γιατρός εργασίας υποχρεούνται να συνεργάζονται πραγματοποιώντας κοινούς ελέγχους. Επίσης οφείλουν να συνεργάζονται με τους εκπροσώπους των εργαζομένων ή την Ε.Υ.Α.Ε. και να τους ενημερώνουν για κάθε σημαντικό θέμα υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας στην επιχείρηση και να τους παρέχουν κατάλληλες συμβουλές. Ο εργοδότης οφείλει να συνεργάζεται με όλους αυτούς.

 

Β. ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΣΑΝ ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

  1. Σε ποιές επιχειρήσεις μπορεί να παρέχει υπηρεσίες τεχνικού ασφαλείας ο ίδιος ο εργοδότης; 
    Τι ίσχυε μέχρι πρότινος

Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 4 παράγραφος 2γ του Π.Δ. 17/96, σε επιχειρήσεις χαμηλής επικινδυνότητας (κατηγορία Γ) που απασχολούν μέχρι 50 άτομα προσωπικό, έχουν την δυνατότητα οι ίδιοι οι εργοδότες, εφόσον επιμορφωθούν κατάλληλα, ασχέτως άλλων ειδικών προσόντων, να αναλαμβάνουν τον ρόλο του τεχνικού ασφαλείας. Αυτή η επιμόρφωση πρέπει να γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 6 του Π.Δ. 17/96 και το άρθρο 13 του Ν.1568/85

Τι ισχύει σήμερα

ΝΟΜΟΣ ΥΠ’AΡΙΘM. 3144/ (ΦΕΚ 111/Α/8-5-2003) Άρθρο 9. Παράγραφος 5

Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στις κατηγορίες Β και Γ του άρθρου 2 του ΠΔ 294/1988 (ΦΕΚ 138 Α”) και απασχολούν λιγότερους από 50 εργαζόµενους, επιτρέπεται να αναλάβει ο ίδιος ο εργοδότης τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας στην επιχείρηση του, όπως αυτές προβλέπονται στο Ν. 1568/1985 (ΦΕΚ 177 Α”) και στα κατ” εξουσιοδότηση του προεδρικά διατάγµατα, εφόσον έχει τα προσόντα των εδαφίων α” ή β” ή γ” του άρθρου 5 του Ν. 1568/1985 και µία από τις ειδικότητες τεχνικών ασφάλειας, που σύµφωνα µε το άρθρο 5 του Π.Δ .294/1988 προβλέπονται για τον κλάδο οικονοµικής δραστηριότητας που ανήκει η επιχείρηση του.

Στην περίπτωση των ανωτέρω επιχειρήσεων που υπάγονται στην κατηγορία Β και απασχολούν λιγότερους από 20 εργαζόµενους, εάν ο εργοδότης έχει τα προσόντα των εδαφίων α “ ή β” ή γ” του άρθρου 5του Ν. 1568/1985 και µία από τις ειδικότητες τεχνικών ασφάλειας, που σύµφωνα µε το άρθρο 5 του Π.Δ. 294/1988 δεν προβλέπεται για τον κλάδο οικονοµικής δραστηριότητας που ανήκει η επιχείρηση του, επιτρέπεται να αναλάβει ο ίδιος τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας στην επιχείρηση του, µε την προϋπόθεση κατάλληλης επιµόρφωσης διάρκειας τουλάχιστον 35 ωρών, σύµφωνα µε τα άρθρα 13 του Ν. 1568/1985 και του Π.Δ. 17/1996 (ΦΕΚ 11 Α”).

 

  1. Μπορεί ο εργοδότης αν έχει τα προσόντα του τεχνικού ασφαλείας να παρέχει τις υπηρεσίες αυτές στην επιχείρησή του; 
    Τι ίσχυε μέχρι πρότινος

Έστω και αν ο εργοδότης έχει τα απαραίτητα προσόντα του τεχνικού ασφάλειας, εντούτοις δεν έχει το δικαίωμα της παροχής αυτών των υπηρεσιών παρά μόνο αν η επιχείρησή του ανήκει στην κατηγορία Γ και απασχολεί λιγότερους από 50 εργαζόμενους, αφού όμως επιμορφωθεί κατάλληλα, ότι ισχύει δηλαδή για όλους τους υπόλοιπους εργοδότες.

Τι ισχύει σήμερα

 

ΝΟΜΟΣ 3144/2003 (ΦΕΚ 111/Α/8-5-2003) Άρθρο 9. Παράγραφος 6

  1. Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στην κατηγορία Β του άρθρου 2 του Π.Δ. 294/1988 και απασχολούν μέχρι και 6 εργαζόμενους, επιτρέπεται να αναλάβει ο ίδιος ο εργοδότης τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας στην επιχείρηση του µε την προϋπόθεση κατάλληλης επιμόρφωσης διάρκειας τουλάχιστον 35 ωρών σύμφωνα µε τα άρθρα 13 του Ν. 1568/1985 και 6 του Π.Δ. 17/1996 και εφόσον είναι πτυχιούχος τεχνικής ειδικότητας Τεχνικού Επαγγελματικού Εκπαιδευτηρίου ή Ινστιτούτου Επαγγελματικής Κατάρτισης ή άλλης αναγνωρισμένης τεχνικής επαγγελματικής σχολής και το αντικείμενο των σπουδών του σχετίζεται µε τη δραστηριότητα της επιχείρησης του.

Σε επιχειρήσεις που υπάγονται στην κατηγορία Β και απασχολούν μέχρι και 3 εργαζόμενους επιτρέπεται να αναλάβει ο ίδιος ο εργοδότης τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας στην επιχείρηση του µε την προϋπόθεση κατάλληλης επιμόρφωσης διάρκειας τουλάχιστον 35 ωρών σύμφωνα µε τα άρθρα 13 του Ν. 1568/1985 και 6 του Π.Δ. 17/1996 και εφόσον έχει άδεια άσκησης τεχνικού επαγγέλματος εμπειροτέχνη και το αντικείμενο της άδειας του σχετίζεται µε τη δραστηριότητα της επιχείρησης του ή αποδεδειγμένα ασκεί επί δεκαετία και πλέον την οικονομική δραστηριότητα για την οποία θα αναλάβει τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας.

 

  1. Ποιοι όμως έχουν το δικαίωμα σύνταξης της γραπτής εκτίμησης επαγγελματικού κινδύνου στις παραπάνω περιπτώσεις επιχειρήσεων; 
    ΝΟΜΟΣ 3144/2003 (ΦΕΚ 111/Α/8-5-2003) Άρθρο 9. Παράγραφος 7. Στις επιχειρήσεις του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 5 και στις επιχειρήσεις της παραγράφου 6 που ο ίδιος εργοδότης αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας, ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να αναθέτει τη σύνταξη της γραπτής εκτίμησης κινδύνου που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 του Π.Δ. 17/1996 σε πρόσωπα που έχουν τα προσόντα των περιπτώσεων α” ή β” ή γ” της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του Ν. 1568/1985 και µια από τις ειδικότητες τεχνικών ασφάλειας που µε το άρθρο 5 του Π.Δ 294/1988 προβλέπονται για τον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας που ανήκει η επιχείρηση του.

 

  1. Ποιός είναι ο προσδιορισμός του εργοδότη σαν υπεύθυνου και δυνάμενου να εκπαιδευθεί σαν τεχνικός ασφάλειας; 
    Με τον όρο εργοδότη σχετικά με τις ευθύνες εννοούμε ανάλογα με τη μορφή της επιχείρησης:

1.Στις ατομικές επιχειρήσεις τον κύριο ή τους κύριους της επιχείρησης.

2.Στις Ομόρρυθμες ή Περιορισμένης ευθύνης Εταιρείες, τους διαχειριστές όπως αναφέρεται στο καταστατικό της εταιρείας, που συνήθως είναι εταίροι.

3.Στις Ανώνυμες Εταιρείες ο νόμιμος εκπρόσωπος της επιχείρησης αν δεν αναφέρεται ρητά ο ποινικός υπεύθυνος της εταιρείας που συνήθως είναι ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου ή ο Διευθύνων Σύμβουλος.

4.Στους συνεταιρισμούς ο ποινικά υπεύθυνος ή ο νόμιμος εκπρόσωπος του.

5.Στα υπόλοιπα Ιδιωτικά Νομικά Πρόσωπα της χώρας οι ασκούντες την διοίκησή τους.

6.Στα Νομικά Πρόσωπα Ξένων Χωρών που ασκούν επιχείρηση στην χώρα μας, οι πράκτορες, οι αντιπρόσωποι ή οι εκπρόσωποί τους στην Ελλάδα.

Στις εταιρίες μπορεί να θεωρηθεί σαν εργοδότης για την επιμόρφωση σαν τεχνικός ασφάλειας και οποιοσδήποτε εταίρος, μόνον αν από το καταστατικό προκύπτει δυνατότητα δέσμευσης όλων των εταίρων από τις ενέργειες του καθενός άλλου εταίρου ή αν αυτός ο συγκεκριμένος εταίρος έχει από το καταστατικό την δυνατότητα να δεσμεύει με την υπογραφή του την επιχείρηση.

 

  1. Που και πώς πρέπει να επιμορφωθεί ο εργοδότης για να μπορεί να παρέχει υπηρεσίες τεχνικού ασφαλείας; 
    Τα σεμινάρια επιμόρφωσης εργοδοτών δεν γίνονται από το Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αλλά από το ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε. (Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, τα εγκεκριμένα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης (Κ.Ε.Κ.) που έχουν πιστοποιηθεί ή από εκπαιδευτικούς ή άλλους Δημόσιους Οργανισμούς, που αποστέλλουν τα προγράμματά τους για έγκριση στο Υπουργείο μας και συγκεκριμένα στο Συμβούλιο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (Σ.Υ.Α.Ε.), και μετά το πέρας του σεμιναρίου παρέχουν στους εργοδότες πιστοποιητικά που τους δίνουν την δυνατότητα παροχής υπηρεσιών τεχνικού ασφάλειας μόνο όμως στην επιχείρησή τους. Δυνατότητα εκτέλεσης αυτών των σεμιναρίων έχουν και τα Επιμελητήρια (ΙΕΚΕΜ-ΤΕΕ) και οι Σύλλογοι που είναι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί.

ΝΟΜΟΣ 3144/2003 (ΦΕΚ 111/Α/8-5-2003) Άρθρο 9. Παράγραφος 9

  1. Με τις υπουργικές αποφάσεις των άρθρων 13 παρ.2 ου Ν. 1568/1985και6παρ.3του Π.Δ/τος 17/1996 καθορίζονται και οι φορείς που επιτρέπεται να εκτελούν τα προγράμματα επιμόρφωσης ανάλογα µε τα προσόντα των εκπαιδευομένων.

 

Γ. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ 

  1. Ποιές επιχειρήσεις έχουν υποχρέωση για ύπαρξη γραπτής εκτίμησης του επαγγελματικού κινδύνου;

Όλες οι επιχειρήσεις με βάση το άρθρο 8 του Π.Δ.17/96. Σε αυτό ορίζεται και το περιεχόμενό της. Ο εργοδότης έχει την ευθύνη της σύνταξής της, πραγματοποιείται δε από τον τεχνικό ασφάλειας, τον γιατρό εργασίας, ΕΣΥΠΠ ή ΕΞΥΠΠ σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.

 

  1. Υποχρεούται ο εργοδότης να αναγράφει στην κατάσταση προσωπικού τις ώρες απασχόλησης του τεχνικού ασφαλείας και του γιατρού εργασίας; 
    Ναι. Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Π.Δ.159/99 καθορίζεται ότι ο συνολικός ετήσιος χρόνος απασχόλησης του τεχνικού ασφάλειας ή/και του γιατρού εργασίας ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας τους, η κατανομή του χρόνου αυτού κατά μήνα σύμφωνα με το άρθρο 3 (παρ. 2) του π.δ. 294/88 καθώς και το ωράριο απασχόλησης τους αναγράφονται υποχρεωτικά στους πίνακες καταστάσεων εργασίας σύμφωνα με το π.δ. της 27.6.32, το ν.515/70 κλπ. Τα στοιχεία αυτά αναγράφονται και στις καταστάσεις που αναρτώνται στους χώρους εργασίας ώστε όλοι οι εργαζόμενοι να γνωρίζουν τις ώρες παρουσίας του Τεχνικού Ασφάλειας και του Γιατρού Εργασίας στην επιχείρηση. Κάθε αλλαγή των παραπάνω στοιχείων πρέπει να ανακοινώνεται έγκαιρα στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας»

 

  1. Ποιά βιβλία για τεχνικό ασφαλείας πρέπει να έχει η επιχείρηση και που πρέπει να τα θεωρεί; 
    Οι γραπτές υποδείξεις του τεχνικού ασφάλειας και του γιατρού εργασίας καταχωρούνται σε ειδικό βιβλίο της επιχείρησης, το οποίο σελιδομετρείται και θεωρείται από το αρμόδιο ΚΕ.Π.Ε.Κ. O εργοδότης έχει υποχρέωση να λαμβάνει γνώση ενυπογράφως των υποδείξεων που καταχωρούνται σ αυτό το βιβλίο. (άρθρο 6,9 του Ν.1568/85). Αν ο εργοδότης διαφωνεί με τις γραπτές υποδείξεις οφείλει να αιτιολογεί τις απόψεις του.

Επίσης στην επιχείρηση πρέπει να υπάρχει ειδικό βιβλίο ατυχημάτων, όπου αναγράφονται τα αίτια και η περιγραφή των ατυχημάτων (άρθρο 32 παρ. Α9 του Ν.1568/85).

Τέλος πρέπει στις επιχειρήσεις να υπάρχει βιβλίο καταχώρησης των συλλογικών ανώνυμων αποτελεσμάτων των βιολογικών εξετάσεων ενδεικτικών της έκθεσης όταν προβλέπονται τέτοιες εξετάσεις, και ατομικός ιατρικός φάκελος των εργαζομένων που εκτίθενται σε παράγοντες, αφού ο εργοδότης υποχρεούται να παραπέμπει κάθε εργαζόμενο σε ιατρικό έλεγχο μετά τη πρόσληψή, σε τακτά χρονικά διαστήματα, κατά την αλλαγή θέσης εργασίας και πριν την τοποθέτησή του σε νέα θέση εργασίας που συνεπάγεται την έκθεσή του σε παράγοντες. Τα δύο αυτά βιβλία δεν απαιτούν θεώρηση από το αρμόδιο ΚΕ.Π.Ε.Κ

 

  1. Τι άλλα στοιχεία πρέπει να υποβάλλει η επιχείρηση; 
    Η επιχείρηση πρέπει να υποβάλλει στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας πριν την ανάθεση καθηκόντων τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, τα πιο κάτω στοιχεία:

α. Κατάσταση με την υλικοτεχνική υποδομή και το προσωπικό που διαθέτει για την κάλυψη των υποχρεώσεών της, όπως προκύπτει από την ισχύουσα νομοθεσία β. Κατάσταση με την υλικοτεχνική υποδομή και τις υπηρεσίες που θα λαμβάνει συμπληρωματικά από Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης στην περίπτωση που τα διατιθέμενα σύμφωνα με το εδάφιο α δεν επαρκούν.

 

  1. Ποιός έχει τη συνολική ευθύνη για τα θέματα υγείας & ασφάλειας των εργαζομένων; 
    Ο εργοδότης (Αρχή ευθύνης του εργοδότη). Όλες οι άλλες υπηρεσίες είναι συμβουλευτικές για να τον διευκολύνουν στο έργο του. Ακόμη και αν δεν υπάρχουν γραπτές υποδείξεις των συμβούλων του για θέματα υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων (τεχνικός ασφάλειας και γιατρός εργασίας), φέρει ακέραια την ευθύνη να εξασφαλίζει την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων ως προς όλες τις πτυχές της εργασίας και να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα που εξασφαλίζουν την ασφάλεια και την υγεία των τρίτων.

 

  1. Ποιές είναι οι υποχρεώσεις των εργαζομένων; 
    Kάθε εργαζόμενος έχει υποχρέωση να εφαρμόζει τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας και να φροντίζει ανάλογα με τις δυνατότητές του, για την ασφάλεια και την υγεία του καθώς και για την ασφάλεια και την υγεία των άλλων ατόμων που επηρεάζονται από τις πράξεις ή παραλείψεις του κατά την εργασία σύμφωνα με την εκπαίδευσή του και τις κατάλληλες οδηγίες του εργοδότη του. Για την πραγματοποίηση αυτών των στόχων, οι εργαζόμενοι οφείλουν ειδικότερα, σύμφωνα με την εκπαίδευσή τους και τις κατάλληλες οδηγίες του εργοδότη τους:

α) Nα χρησιμοποιούν σωστά τις μηχανές, τις συσκευές, τα εργαλεία, τις επικίνδυνες ουσίες, τα μεταφορικά και άλλα μέσα.

β) Nα χρησιμοποιούν σωστά τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό που τίθεται στη διάθεσή τους και μετά τη χρήση να τον τακτοποιούν στη θέση του.

γ) Nα μη θέτουν εκτός λειτουργίας, αλλάζουν ή μετατοπίζουν αυθαίρετα τους μηχανισμούς ασφάλειας των μηχανών, εργαλείων, συσκευών, εγκαταστάσεων και κτιρίων και να χρησιμοποιούν σωστά αυτούς τους μηχανισμούς ασφαλείας.

δ) Nα αναφέρουν αμέσως στον εργοδότη ή/και σε όσους ασκούν αρμοδιότητες τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, όλες τις καταστάσεις που μπορεί να θεωρηθεί εύλογα ότι παρουσιάζουν άμεσο και σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλεια και την υγεία, καθώς και κάθε έλλειψη που διαπιστώνεται στα συστήματα προστασίας.

ε) Nα συντρέχουν τον εργοδότη και όσους ασκούν αρμοδιότητες τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, όσον καιρό χρειαστεί, ώστε να καταστεί δυνατή η εκπλήρωση όλων των καθηκόντων ή απαιτήσεων, που επιβάλλονται από την αρμόδια επιθεώρηση εργασίας για την προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία.

στ) Nα συντρέχουν τον εργοδότη και όσους ασκούν αρμοδιότητες τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, όσον καιρό χρειαστεί, ώστε ο εργοδότης να μπορεί να εγγυηθεί ότι το περιβάλλον και οι συνθήκες εργασίας είναι ασφαλείς και χωρίς κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία εντός του πεδίου δραστηριότητάς τους.

Oι εργαζόμενοι έχουν υποχρέωση να παρακολουθούν τα σχετικά σεμινάρια ή άλλα επιμορφωτικά προγράμματα σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας της.

 

  1. Ποιές πρέπει να είναι οι ενέργειες της επιχείρησης μετά την επιλογή του τεχνικού ασφάλειας για την δήλωση του στις αρμόδιες αρχές; 
    Όταν η επιχείρηση επιλέξει τεχνικό ασφάλειας (ή επιμορφωθεί ο εργοδότης για να παρέχει τις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας αν μπορεί), πρέπει να γίνουν είναι οι εξής ενέργειες:

Θα αγοράσει από βιβλιοπωλείο 2 τετράδια 100 φύλλων με σκληρό εξώφυλλο, το «ΒΙΒΛΙΟ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» και το «ΒΙΒΛΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ» και θα τα σελιδομετρήσει.

Η επιχείρηση θα συντάξει έγγραφο ανάθεσης καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας με αναφορά στο όνομα του τεχνικού ασφαλείας, τα προσόντα του και τις ώρες που θα απασχοληθεί, τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολεί, το είδος της δραστηριότητάς της και την διεύθυνση της έδρας της και των υποκαταστημάτων αν έχει και είναι σχετικά λίγα τον αριθμό.

Ο τεχνικός ασφαλείας θα συντάξει έγγραφο αποδοχής καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας με αναφορά στο όνομα της επιχείρησης, τα προσόντα του και τις ώρες που θα απασχοληθεί.

Ο τεχνικός ασφαλείας θα δώσει στην επιχείρηση αντίγραφο του πτυχίου του ώστε να ελεγχθεί η δυνατότητά να παρέχει τις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας σύμφωνα με το νόμο.

Με τα πιο πάνω δικαιολογητικά (Βιβλίο τεχνικού ασφάλειας, έγγραφο ανάθεσης καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας, έγγραφο αποδοχής καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας, αντίγραφο του πτυχίου του τεχνικού ασφαλείας και με την σύμβαση έργου, αν ο τεχνικός ασφάλειας είναι εξωτερικός συνεργάτης, εκπρόσωπος της επιχείρησης θα μεταβεί στο αρμόδιο ΚΕ.Π.Ε.Κ. (Κέντρο Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου) της περιφέρειας του, όπου θα παραληφθούν τα στοιχεία αυτά και θα θεωρηθεί το βιβλίο παρατηρήσεων του τεχνικού ασφάλειας.

Στην περίπτωση που τεχνικός ασφάλειας θα ορισθεί ο ίδιος ο εργοδότης δεν απαιτούνται τα έγγραφα ανάθεσης και αποδοχής καθηκόντων τεχνικού ασφαλείας, παρά μόνο δήλωση του εργοδότη ότι θα αναλάβει τα καθήκοντα τεχνικού ασφάλειας για τις συγκεκριμένες ώρες κάθε χρόνο, και το πιστοποιητικό των σεμιναρίων επιμόρφωσης που παρακολούθησε.

Αν τεχνικός ασφάλειας ορισθεί εργαζόμενος της επιχείρηση η προσκόμιση της σύμβασης δεν είναι απαραίτητη παρά μόνο της συμφωνίας επιπλέον αμοιβής αν υπάρχει.

Επίσης η επιχείρηση πρέπει να υποβάλλει στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας πριν την ανάθεση καθηκόντων τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας, τα πιο κάτω στοιχεία:

α. Κατάσταση με την υλικοτεχνική υποδομή και το προσωπικό που διαθέτει για την κάλυψη των υποχρεώσεών της, όπως προκύπτει από την ισχύουσα νομοθεσία

β. Κατάσταση με την υλικοτεχνική υποδομή και τις υπηρεσίες που θα λαμβάνει συμπληρωματικά από Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης στην περίπτωση που τα διατιθέμενα σύμφωνα με το εδάφιο α δεν επαρκούν.

 

  1. Τι είναι οι Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης; (ΕΞΥΠΠ) 
    Στα άρθρα 4 – 5 του Π.Δ. 17/96 περιγράφεται η δυνατότητα παροχής υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης (τεχνικού ασφάλειας και γιατρού εργασίας) και από Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ), οι οποίες αδειοδοτούνται από το Υπουργείο Εργασίας εφόσον πληρούν τις προδιαγραφές και προϋποθέσεις που περιγράφονται στο Π.Δ. 95/99.

 

  1. Τι προσόντα πρέπει να έχει ο επιστημονικός υπεύθυνος μιας ΕΞΥΠΠ σαν τεχνικός ασφαλείας; 
    Τα προσόντα του τεχνικού επιστημονικού υπεύθυνου μιας ΕΞΥΠΠ περιγράφονται στο άρθρο 3 παρ. 1β του Π.Δ.95/99. Συγκεκριμένα πρέπει να είναι πτυχιούχος με ειδικότητα από τις επιτρεπόμενες ειδικότητες τεχνικών ασφάλειας σύμφωνα με το άρθρο 5 (παρ. 1α & 1β) του ν.1568/85 και το άρθρο 5 του π.δ. 294/88 και με πενταετή τουλάχιστον προϋπηρεσία στο αντικείμενο της πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου ή αναγνωρισμένη πανεπιστημιακή μεταπτυχιακή εξειδίκευση μονοετούς τουλάχιστον διάρκειας σχετική με το αντικείμενο αυτό και προϋπηρεσία τουλάχιστον ενός έτους.

Στις περιπτώσεις που η ΕΞΥΠΠ παρέχει αποκλειστικά υπηρεσίες σε επιχειρήσεις:

►της κατηγορίας Α του άρθρου 2 του π.δ. 294/88 με αριθμό εργαζομένων μικρότερο από 50

►της κατηγορίας Β και με αριθμό εργαζομένων μικρότερο από 650

►της κατηγορίας Γ ανεξάρτητα αριθμού εργαζομένων,

ο επιστημονικός υπεύθυνος του προηγουμένου εδαφίου δύναται να έχει μία από τις επιτρεπόμενες ειδικότητες τεχνικών ασφάλειας όπως καθορίζονται στο άρθρο 5 (παράγραφος 1 εδάφιο γ) του ν. 1568/85 και στο άρθρο 5 του π.δ. 294/88 και δεκαετή τουλάχιστον προϋπηρεσία στο αντικείμενο της πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου.

 

  1. Πώς συντάσσονται τα νομοθετήματα για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων; 
    Η νομοθεσία που είναι απόρροια υποχρέωσης της χώρας μας για συμμόρφωση σε Κοινοτικές Οδηγίες συντάσσονται και εγκρίνονται μετά από Κοινωνικό Διάλογο με τα όργανα των αρμόδιων φορέων και συζήτηση στο Συμβούλιο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (Σ.Υ.Α.Ε.). Στο όργανο αυτό συμμετέχουν εκπρόσωποι του κράτους (Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Ανάπτυξης, Υγείας & Πρόνοιας, Προεδρίας της Κυβέρνησης, Οικονομικών), των εργοδοτών (3 εκπρόσωποι εργοδοτικών οργανώσεων από την Βιομηχανία, την Βιοτεχνία και το Εμπόριο), των εργαζομένων (3 εκπρόσωποι της πιο αντιπροσωπευτικής τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης,2 εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ), 2 επιστημονικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (Τ.Ε.Ε.), την Ένωση Ελλήνων Χημικών (Ε.Ε.Χ.), Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο (Π.Ι.Σ), εκπρόσωπος της ΠΟΔΚΥ, και της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε και προεδρεύει ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Το τελικό κείμενο το Σ.Υ.Α.Ε. προωθεί σαν εισήγηση στον Υπουργό Εργασίας καθώς επίσης και στους άλλους συναρμόδιους Υπουργούς για έγκριση και υπογραφή. Αν το κείμενο είναι Προεδρικό Διάταγμα εισάγεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας για γνωμοδότηση για την συνταγματικότητά του και μετά προωθείται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για υπογραφή. Αν είναι νόμος εισάγεται στην Βουλή για ψήφιση. Αν είναι Απόφαση Υπουργού ή εγκύκλιος υπογράφεται μόνον από τον Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων ή αν είναι Κοινή Υπουργική Απόφαση από τους συναρμόδιους Υπουργούς.

 

  1. Που μπορείτε να έχετε περισσότερες πληροφορίες για την εργατική νομοθεσία για θέματα ασφάλειας και υγείας;

Όλη η υπάρχουσα νομοθεσία για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων υπάρχει στο Ελληνικό δικτυακό τόπο

http://www.elinyae.gr/el/index.jsp

 

Β

 

[1] Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Eurostat, καταγράφεται μια απόκλιση κατά 39% μεταξύ των δηλωθέντων εργατικών ατυχημάτων και αυτών που συμβαίνουν, εκτινάσσοντας τον αριθμό τους ακόμη και σε 35.000 κατ’ έτος.

http://www.efsyn.gr/arthro/40000-ergatika-atyhimata-ton-hrono-me-120-nekroys

[2] ΕΛΣΤΑΤ:  Εργατικά Ατυχήματα / 2016

https://www.statistics.gr/statistics/-/publication/SHE03/-

[3] Πηγή: http://www.efsyn.gr/arthro/40000-ergatika-atyhimata-ton-hrono-me-120-nekroys

[4] Πηγή: https://www.thepressproject.gr/article/136158/40000-ergatika-atuximata-kathe-xrono