Γ. Χατζηθεοδοσίου στην Ημερησία : Είναι ώρα να κοιτάξουμε μπροστά

 

 

 

Είθισται τέτοιες μέρες, λίγο πριν από την έλευση του νέου χρόνου, να κάνουμε έναν απολογισμό του προηγούμενου και να σχεδιάζουμε για τον επόμενο. Δυστυχώς, όλη την περίοδο της κρίσης ο μελλοντικός σχεδιασμός ήταν πρακτικά αδύνατος, καθώς οι μνημονιακές δεσμεύσεις και οι απαιτήσεις των δανειστών ήταν αυτές που καθόριζαν τις εξελίξεις. Τώρα όμως, αφού βγήκαμε από την ασφυκτική πίεση των μνημονίων, μας δίνεται η δυνατότητα για ανάληψη περισσότερων δράσεων και χάραξη πολιτικών που πρέπει να έχουν ξεκάθαρα αναπτυξιακό πρόσημο.

Το κακό είναι ότι ήδη έχει σημειωθεί σημαντική καθυστέρηση για όλα αυτά που πρέπει να γίνουν για την «επόμενη μέρα» κάτι που κατά τη γνώμη μου οφείλεται και στην συζήτηση που έχει ανοίξει για τις επερχόμενες εκλογές αλλά και στην σύγχυση που επικρατεί επειδή πολλά μέτωπα παραμένουν ανοιχτά.

Η πραγματική οικονομία όμως δεν μπορεί να περιμένει. Η αγορά χρειάζεται τόνωση εδώ και τώρα και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις άμεση στήριξη. Θα είναι λάθος αν θεωρήσουν ορισμένοι ότι με κάποια αποσπασματικά μέτρα όπως την παράταση του Εξωδικαστικού Μηχανισμού, την αποφυγή της περικοπής των συντάξεων ή την μείωση του ΕΝΦΙΑ, θα αλλάξει το κλίμα. Τα προβλήματα είναι πολλά, σύνθετα και πάρα πολύ επικίνδυνα. Οι πολιτικές δυνάμεις έχουν χρέος να αφήσουν στην άκρη τις όποιες διαφορές τους και τις λαϊκίστικες τακτικές προς άγραν ψήφων και να εστιάσουν σε θέματα που απασχολούν τους πολίτες, τους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις. Ένα από αυτά είναι η ελάφρυνση των φορολογικών και ασφαλιστικών επιβαρύνσεων. Χωρίς σοβαρές παρεμβάσεις στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν υπάρχει καμία πιθανότητα ανάπτυξης. Οι πολίτες στενάζουν από τα βάρη και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν βλέπουν κανένα «φως» υπό τις παρούσες συνθήκες. Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων έχει κατρακυλήσει, η κατανάλωση είναι είδος προς εξαφάνιση, όλοι παλεύουν να ανταποκριθούν σε υποχρεώσεις που δεν καλύπτονται και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Εφιάλτες προκαλούν και τα «κόκκινα» δάνεια. Οι δανειολήπτες ζουν με το φόβο ότι θα χάσουν το σπίτι ή την επιχείρηση τους. Και ακόμα δεν έχουμε δει τις αλλαγές στο νόμο Κατσέλη που σίγουρα θα αυξήσουν την πίεση προς τους οφειλέτες. Άρα χρειάζεται άμεση επίλυση και το θέμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Αλήθεια, όταν το ύψος του ιδιωτικού χρέους ανέρχεται πάνω από τα 200 δις ευρώ, σχεδόν όσο είναι το ΑΕΠ της χώρας, για ποια αναπτυξιακή προοπτική μιλάμε;

Χωρίς ουσιαστικές παρεμβάσεις, στοχευμένες πολιτικές, μέτρα ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου με στροφή προς την εξωστρέφεια και έμφαση στην καινοτομία αλλά και διόρθωση χρόνιων παθογενειών όπως η φοροδιαφυγή, δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Αν τώρα δεν κοιτάξουμε μπροστά, αν τώρα δεν φροντίσουμε να βάλουμε τις σωστές βάσεις για το «αύριο», τότε θα έχουμε χάσει οριστικά την ευκαιρία να ξεπεράσουμε την κρίση. Η άμμος στην κλεψύδρα τελειώνει και αυτό πρέπει να γίνει από όλους αντιληπτό.