Γ. Χατζηθεοδοσίου στη “Δημοκρατία”: Ασφυκτική πίεση

Άρθρο του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, Προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και Επίτιμου Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιά, στην εφημερίδα “Δημοκρατία” (28/02/2023).

---

Η πολύμηνη κρίση ακρίβειας έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της αγοράς και έχει φέρει σε αδιέξοδο νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Αυτό επιβεβαιώνεται από όλες τις έρευνες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, με τελευταία αυτή της ΓΣΕΒΕΕ σχετικά με το εισόδημα και τις δαπάνες διαβίωσης των νοικοκυριών.

Σχεδόν 6 στα 10 νοικοκυριά δήλωσαν πως χρειάζεται να κάνουν περικοπές για να καλύψουν βασικές τους ανάγκες, ποσοστό σημαντικά αυξημένο σε σχέση με έρευνες προηγούμενων χρόνων. Έντονος είναι και ο προβληματισμός για το μέλλον, καθώς πάνω από 1 στα 2 νοικοκυριά εκτιμούν ότι η κατάστασή τους θα επιδεινωθεί το 2023. Ήδη το 11,9% ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, ενώ για πάνω από 1 στα 2 νοικοκυριά (52,4%) το μηνιαίο εισόδημά τους επαρκεί για 18 ημέρες.

Από την έρευνα επίσης προκύπτει ότι διευρύνονται ανησυχητικά οι εισοδηματικές ανισότητες. Μεγαλώνει η «ψαλίδα» δηλαδή μεταξύ πλούσιων και φτωχών με τη μεσαία τάξη να πιέζεται όλο και περισσότερο.

Όσο για τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης της κοινωνίας, δεν φαίνεται να ικανοποιούν τις προσδοκίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι πάνω από 6 στα 10 νοικοκυριά δήλωσαν ότι το «Καλάθι του Νοικοκυριού» δεν έχει συμβάλει στην αποκλιμάκωση των τιμών, ενώ ως καταλληλότερα μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας το 51,1% των νοικοκυριών θεωρεί πως είναι η αύξηση μισθών και συντάξεων και το 28,6% η μείωση φόρων και τελών στα καύσιμα.

Οι άνθρωποι της αγοράς βέβαια δεν χρειαζόμασταν τα στοιχεία των ερευνών για να διαπιστώσουμε το πόσο δύσκολη είναι σήμερα η κατάσταση. Μιλάμε με κόσμο, κινούμαστε μέσα στην κοινωνία και ξέρουμε από πρώτο χέρι αυτό που επιβεβαιώνουν οι έρευνες.

Εξάλλου, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι επαγγελματίες ανήκουν στην κατηγορία των βαρύτατα πληγέντων από τη νέα κρίση που έχει χτυπήσει την οικονομία. Το επιχειρείν εξαρτάται απόλυτα από το εισόδημα των πολιτών, καθώς αυτοί είναι που καταναλώνουν αγαθά και στηρίζουν την αγορά. Όσο η κοινωνία δεν ορθοποδεί, τόσο θα υποφέρουν οι επιχειρήσεις. Γιατί όχι μόνο έχει μειωθεί κατά πολύ η κατανάλωση, αλλά έχει εκτιναχθεί και το λειτουργικό τους κόστος. Σε τέτοιο βαθμό που σε πολλές περιπτώσεις είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει κάποιος το επόμενο διάστημα να επιβιώσει επαγγελματικά.

Κοινωνία και επιχειρήσεις πορεύονται μαζί. Δίπλα-δίπλα. Και η απαίτηση για στοχευμένα μέτρα στήριξης, είναι κοινή. Μόνο με επιδόματα και χωρίς επιπλέον δράσεις όπως χτίσιμο αναχώματος απέναντι στην ακρίβεια μέσω μείωσης φόρων, δημιουργία περισσότερων χρηματοδοτικών εργαλείων και ενίσχυση της ρευστότητας, δεν μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση. Μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει.