Γ. Χατζηθεοδοσίου στη “Δημοκρατία”: Στα ύψη η ανασφάλεια

Άρθρο του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, Προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και Επίτιμου Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιά (21/3/2023).

---

Όλα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με ξένες τράπεζες, όπως η Credit Suisse, επαναφέρουν στη μνήμη μας την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση της περιόδου 2007-2009 που ξεκίνησε με τη «φούσκα» της  Lehman Brother’s.

Την συνέχεια τη θυμόμαστε όλοι οι Έλληνες, καθώς από εκείνο το γεγονός ξεκίνησε μία μεγάλη περιπέτεια για τη χώρα που υποχρεώθηκε σε μία πρωτοφανή δημοσιονομική προσαρμογή και που οι συνέπειες της συνεχίζουν να επηρεάζουν αρνητικά την ελληνική οικονομία, την επιχειρηματική κοινότητα, την κοινωνία.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι μετά τις τελευταίες εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα έχει αυξηθεί κατά πολύ η ανασφάλεια, μια και για την ώρα κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος ότι δεν θα υπάρξει διάχυση αυτής της νέας κρίσης. Παρά την πώληση της Credit Suisse, βλέπουμε πτώση στις ευρωπαϊκές αγορές κάτι που μεταφράζεται σε απώλειες των χρηματιστηρίων. Οπότε είναι αντιληπτό ότι αυτή η ανησυχία είναι παγκόσμια.

Κυβερνητικά αλλά και τραπεζικά στελέχη έχουν σπεύσει να καθησυχάσουν τους πολίτες για την αντοχή του τραπεζικού μας συστήματος. Χωρίς να σημαίνει ότι αμφισβητούμε αυτές τις τοποθετήσεις, ως Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών, θέλουμε να τονίσουμε την ανάγκη λήψης όλων των αναγκαίων μέτρων για τον περιορισμό των συνεπειών μία πιθανής αρνητικής εξέλιξης. Γιατί είναι καλύτερο το προλαμβάνειν του θεραπεύειν. Αν η κρίση ξεφύγει, τότε η κατάσταση θα γίνει δύσκολη για μία ευάλωτη οικονομία όπως η ελληνική.

Μην ξεχνάμε ότι ήδη βρισκόμαστε υπό καθεστώς έντονων πιέσεων στην αγορά εξαιτίας των όσων συμβαίνουν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και κυρίως μετά τη νέα αύξηση των επιτοκίων.

Το χρήμα έχει γίνει πλέον πολύ ακριβό και από τη μια βλέπουμε ορατό τον κίνδυνο «παγώματος» επενδυτικών σχεδίων καθώς κρίνεται ασύμφορος ο δανεισμός και από την άλλη ήδη καταγράφεται η μεγάλη δυσκολία δανειοληπτών να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.

Πως θα καταφέρει να πληρώνει μία επιχείρηση που έχει χαμηλότερο τζίρο συγκριτικά με το παρελθόν, εξαιτίας της μειωμένης κατανάλωσης; Πως θα πληρώσει το νοικοκυριό την υψηλότερη δόση του στεγαστικού δανείου, όταν δεν μπορεί να καλύψει βασικές του ανάγκες λόγω της ακρίβειας;

Εκτιμώ ότι πολύ σύντομα θα ακούσουμε για μία νέα γενιά «κόκκινων» δανείων. Η παραμικρή επιβάρυνση φαντάζει πλέον «βουνό» σε έναν χαμηλό επιχειρηματικό ή οικογενειακό προϋπολογισμό. Και με τα νέα επιτόκια αυτή η επιβάρυνση μόνο μικρή δεν είναι.

Η χώρα βαδίζει προς εκλογές. Θεωρούμε επιβεβλημένη την ανάγκη να εφαρμοστούν από τώρα μέτρα στήριξης αλλά και να υπάρξει πολιτική συμφωνία για το μέλλον, οποιαδήποτε και αν είναι η κυβέρνηση.

Τρόποι υπάρχουν, όπως διαγραφή προσαυξήσεων, ρύθμιση οφειλών χωρίς όμως τα ισχύοντα υψηλά επιτόκια, νομοθετική ρύθμιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας όσων είναι πραγματικά ευάλωτοι. Είναι ώρα οι πολιτικές δυνάμεις να λειτουργήσουν με ωριμότητα και να «ακούσουν» τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.