Για το πλαστικό είχε ρεπορτάζ η εφημερίδα «Ντοκουμέντο» της 15/1/2017. Στο πλαίσιο της έρευνας μίλησαν επιχειρηματίες και αναδείχτηκαν σειρά από προβλήματα με κύριο τις προμήθειες των τραπεζών που κάνουν τη χρήση καρτών, για ορισμένα επαγγέλματα, απαγορευτική.

 

Δήλωση για το θέμα έκανε και ο πρόεδρος του ΕΕΑ Γιάννης Χατζηθεοδοσίου ο οποίος στάθηκε ιδιαίτερα στα ισχύοντα για τις χρεώσεις στην ΕΕ και στην Ελλάδα.

 

Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ, χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των ιδιοκτητών περιπτέρου, οι οποίοι αναζητούν διέξοδο. Είναι γνωστό ότι στη συντριπτική πλειονότητά τους οι πωλήσεις τους αφορούν τα τσιγάρα.  Από ένα πακέτο τσιγάρα ο ιδιοκτήτης περιπτέρου έχει ποσοστό κέρδους που κυμαίνεται από 1 έως 2%. Το πρωτοφανές είναι ότι με τις υπάρχουσες χρεώσεις αν ο καταναλωτής αγοράσει τα τσιγάρα με χρεωστική κάρτα, η τράπεζα θα κρατήσει προμήθεια περίπου 1 %. Συνεπώς το όποιο κέρδος θα είχε ο επαγγελματίας το καρπούται η τράπεζα Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στα εισιτήρια ή τις κάρτες κινητής τηλεφωνίας. Σε αυτά τα προϊόντα στηρίζεται ο τζίρος των περιπτέρων και από αυτά προκύπτει ένα μικρό κέρδος της τάξης του 2% για τους ιδιοκτήτες.

 

«Προσπαθώ όσο μπορώ να καθυστερήσω την τοποθέτηση POS γιατί στον δικό μας κλάδο δεν συμφέρει καθόλου. Στην ουσία χάνουμε το όποιο κέρδος μας και το παίρνει η τράπεζα» λέει ο κ. Δημήτρης, ιδιοκτήτης περιπτέρου, στο Docoumento.

 

«Το Επιμελητήριο έχει πάρει θέση υπέρ της χρήσης πλαστικού χρήματος γιατί θεωρούμε σωστό να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή» λέει ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, αλλά τονίζει: «Αν θέλουμε να γίνουμε Ευρωπαίοι πρέπει να έχουμε και τους αντίστοιχους τρόπους που έχουν οι Ευρωπαίοι για τη χρήση του πλαστικού χρήματος. Δεν μπορεί να έχουμε χρεώσεις στα ΡOS που ξεκινούν από 0,8% – μια μεγάλη Κατηγορία που κάνει πολύ μεγάλους τζίρους- και φτάνουν μέχρι και το 1,5% για τους μικρότερους όταν στην Ευρώπη η χρέωση είναι 0,2% για τις χρεωστικές και 0,3% για τις πιστωτικές, είναι παράλογο».

 

Στις παραπάνω προμήθειες των τραπεζών για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές θα πρέπει να προστεθεί και το κόστος εκκαθάρισης στο τέλος του μήνα, καθώς και το κόστος αγοράς του τερματικού μηχανήματος (ΡΟS), έξοδα με τα οποία επιβαρύνεται ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης. Όταν μιλάμε για μεγάλες και πολυεθνικές επιχειρήσεις τα έξοδα μπορούν να χαρακτηριστούν αμελητέα τι γίνεται όμως με τους μικρούς και τους μεσαίους επιχειρηματίες;

 

Τέλος, ένας ακόμη ανασταλτικός παράγοντας για τους ήδη χρεωμένους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες είναι το ακατάσχετο των επιχειρήσεων καθώς με τη μη νομοθέτηση ακατάσχετου λογαριασμού οι επιχειρηματίες γνωρίζουν ότι τα ποσά από τις ηλεκτρονικές συναλλαγές τους που θα μπαίνουν στον λογαριασμό τους θα τα παίρνει κατευθείαν η εφορία ή η τράπεζα.

 

 

 

Μάνος Φραγκιουδάκης, Docoumento

 

 

 

 

ΣΒ