tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Μη αναγνώριση των αμοιβών διαχειριστών σε περίπτωση ελέγχου

Του Οικονομικού Επόπτη του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, φοροτεχνικού, Παναγιώτη Παντελή.


Την τελευταία περίοδο έχουμε αναφερθεί στα τρέχοντα φορολογικά ή ασφαλιστικά θέματα που ήταν στην επικαιρότητα.

Σήμερα, λοιπόν, θα ήθελα να επιστρέψουμε στο θέμα των φορολογικών ελέγχων. Κι αυτό διότι τελευταία παρατηρείται το φαινόμενο σε πολλές εταιρείες (ΕΠΕ, ΟΕ, κ.λπ.) να μην αναγνωρίζονται τα ποσά που καταβάλλονται και αφορούν αμοιβές διαχειριστών και μάλιστα εκεί που οι διαχειριστές είναι και μέλη ή εταίροι.

Η κύρια «δικαιολογία» εκ μέρους των φορολογικών αρχών αναφέρει ότι τα ποσά αυτά δεν αποτελούν δαπάνη, επιβαρύνουν τα αποτελέσματα της χρήσης κι ως εκ τούτου δεν εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα της εταιρείας κι ότι ουσιαστικά αφορούν απολήψεις έναντι κερδών που αναλογούν στους εταίρους διαχειριστές για τη συμμετοχή τους στην εταιρεία.

Μάλιστα, αρκετοί από τους φορολογικούς ελέγχους (οριστικές διαπιστώσεις) που έχουν φτάσει στα χέρια μου, αναφέρονται στην ΠΟΛ.1139/2015:

«[…] Η παροχή εργασίας ενός εταίρου προς την εταιρεία πέραν της εταιρικής του εισφοράς (πλην παροχής υπηρεσιών διαχείρισης/εκπροσώπησης) θα πρέπει να εξετάζεται ως ζήτημα πραγματικό από τις αρμόδιες για τον έλεγχο φορολογικές υπηρεσίες για το αν ενέχει εν τοις πράγμασι τα χαρακτηριστικά της εξαρτημένης εργασίας και αν οι υπόψη αμοιβές εκπίπτουν εν τέλει από τα ακαθάριστα έσοδα της εταιρείας».

Σε απόφαση που έχουμε στα χέρια μας, όπου έχει οριστεί από το καταστατικό αμοιβή για τους διαχειριστές στην περίπτωση που η εταιρεία έχει κέρδη, το ποσό των αμοιβών δεν αναγνωρίζεται από τον έλεγχο.

α) Δεν υπάρχουν αρκούντος εξειδικευμένα καθήκοντα που να απαιτούν ιδιαίτερη προσπάθεια

β) έχει αυθαίρετα καθοριστεί το ίδιο ποσό για τους δύο διαχειριστές-εταίρους

γ) δεν είναι λογιστές της εταιρείας, αφού υπάρχει ΑΠΥ λογιστή

δ) τα μέλη διαχειριστές αποτελούν επιπρόσθετα έγγαμο ζευγάρι

Μέχρι στιγμής πολλά είχαμε ακούσει και δει, αλλά ότι αποτελεί και φορολογική παράβαση ο γάμος, είναι κάτι καινούργιο και πολύ προχωρημένο!

Αλλά όταν δεν αναγνωρίζουν και βεβαιώνουν οι φορολογικές αρχές πρόστιμα με τέτοιες «δικαιολογίες», πως αντιλαμβάνονται το πραγματικό γεγονός;

«Οι αμοιβές των διαχειριστών – μισθωτών ή των εξομοιούμενων με αυτές, ρυθμίζονται ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες της αγοράς. Οι εν λόγω αμοιβές αντιστοιχούν σε ευρύ φάσμα καθηκόντων, αφού στην επιχείρηση, ελλείψει διευθυντή προσωπικού, οικονομικού διαχειριστή, εμπορικού διευθυντή και άλλων διοικητικών στελεχών, τα συγκεκριμένα καθήκοντα ασκούνται αποκλειστικά και αδιάλειπτα από τους δύο διαχειριστές της εταιρείας.

Το ποσό το οποίο καταβάλλεται μετά από κοινή συμφωνία αντιστοιχεί στο διευθυντικό έργο, δεν παρουσιάζει αυξομειώσεις, καταβάλλεται τακτικά, υποβάλλεται σε ειδική εισφορά αλληλεγγύης, ΦΜΥ και σε ασφαλιστικές εισφορές ΕΦΚΑ, όπως διαπίστωσε και ο έλεγχος, και κατατίθεται διατραπεζικά προς αποφυγή αμφισβητήσεων, μελλοντικής αντιδικίας των εταίρων και για λόγους διαφάνειας, για να είναι σύμφωνα με τη φορολογική και εργατική νομοθεσία.»

Έχει ελέγξει η φορολογική αρχή τι ποσοστό του τζίρου αποτελούν οι αμοιβές των διαχειριστών;

Έχει ελέγξει η φορολογική αρχή εάν η εταιρεία έχει υποκαταστήματα κι εάν ναι, πόσα;

Έχει ελέγξει η φορολογική αρχή τον συνολικό τζίρο της εταιρείας;

Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 12, παρ. 1 και 2, περ. δ του Ν. 4172/2013:

«Εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις

1. Το ακαθάριστο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις περιλαμβάνει τα πάσης φύσεως εισοδήματα σε χρήμα ή σε είδος που αποκτώνται στο πλαίσιο υφιστάμενης, παρελθούσας ή μελλοντικής εργασιακής σχέσης.

2. Για τους σκοπούς του Κ.Φ.Ε., εργασιακή σχέση υφίσταται όταν ένα φυσικό πρόσωπο παρέχει υπηρεσίες:

…….

δ) ως διευθυντής ή μέλος του ΔΣ εταιρείας ή άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας»

Επειδή με το άρθρο 22 του Ν.4172/2013, ορίζεται ότι:

Άρθρο 22

Εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες

Κατά τον προσδιορισμό του κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα, επιτρέπεται η έκπτωση όλων των δαπανών, με την επιφύλαξη των διατάξεων «του άρθρου 23 του Κ.Φ.Ε.» οι οποίες:

α) πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της,

β) αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και η αξία της συναλλαγής δεν κρίνεται κατώτερη ή ανώτερη της «αγοραίας» , στη βάση «των στοιχείων που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση»,

γ) εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά.

Επειδή στο Αρ. πρωτ.: ΔΕΑΦΑ 1064780 ΕΞ 2015/11.5.2015 “Φορολογική μεταχείριση των αμοιβών που λαμβάνουν εταίροι και διαχειριστές ΕΠΕ, ΟΕ, και ΕΕ”, αναφέρονται τα ακόλουθα:

Με αφορμή γραπτά και προφορικά ερωτήματα που έχουν υποβληθεί στην υπηρεσία μας, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Με τις διατάξεις της περ. δ’ της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν.4172/2013 (ΦΕΚ Α 167) ορίζεται, ότι για τους σκοπούς του Κ.Φ.Ε., εργασιακή σχέση υφίσταται όταν ένα φυσικό πρόσωπο παρέχει υπηρεσίες ως διευθυντής ή μέλος του Δ.Σ. εταιρίας ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας.

2. Επισημαίνεται ότι, οι ΕΠΕ έχουν μέλη και διαχειριστές οι οποίοι είτε είναι και οι ίδιοι μέλη της εταιρίας είτε όχι και παρέχουν υπηρεσίες, όπως διαχείριση εταιρικών υποθέσεων και εκπροσώπηση της εταιρίας απέναντι σε τρίτους, όπως και οι διευθυντές ή μέλη ΔΣ εταιρίας ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας.

Ομοίως, οι ΟΕ και ΕΕ έχουν εκπροσώπους και εταίρους που παρέχουν παρόμοιες υπηρεσίες.

3. Κατόπιν των ανωτέρω, γίνεται δεκτό ότι οι αμοιβές μελών και διαχειριστών ΕΠΕ, καθώς και οι αμοιβές εκπροσώπων και εταίρων ΟΕ και ΕΕ νια τις υπηρεσίες που παρέχουν με βάση την ιδιότητά τους αυτή προς τις υπόψη εταιρίες, εξομοιώνονται με τις αμοιβές διευθυντών ή μελών Δ.Σ. εταιρίας ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας. Κατά συνέπεια, αυτές χαρακτηρίζονται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία και Φορολογούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 15 του Ν.4172/2013.

Ποιος όμως μπορεί να καθορίσει ποιο είναι το πραγματικό γεγονός;

Ποιος γνωρίζει τον τρόπο λειτουργίας μιας επιχείρησης;

Τι συμβαίνει στην αγορά;

Είναι ζητήματα που δεν πρέπει ελαφρά την καρδία, οι φορολογικές υπηρεσίες να επιβάλλουν φόρους και μάλιστα όταν στον συγκεκριμένο έλεγχο ο τζίρος της επιχείρησης είναι μεγαλύτερος των 4.000.000, οι αμοιβές λιγότερες του 2% και η μοναδική πλην αυτής παράβαση αποτελεί λογιστική διαφορά αξίας 1.700 περίπου ευρώ.

Τέτοιες αποφάσεις δεν μπορούν να σταθούν στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών και είναι προς τιμήν της που έχει ως μοναδικό σκοπό την απονομή φορολογικής δικαιοσύνης.

Πηγή: www.e-forologia.gr