Ν. Γρέντζελος: «Μήπως ζούμε στον Παράδεισο και δεν το έχουμε αντιληφθεί;»

Άρθρο του Α’ Αντιπροέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών κ. Νίκου Γρέντζελου:

Το τελευταίο διάστημα ακούμε συνεχώς τις υποσχέσεις που δίνουν τα κόμματα εξουσίας για την εικόνα που θα έχει η χώρα εφόσον κερδίσουν τις εκλογές. Ερμηνεύοντας λοιπόν αυτές τις θέσεις, μπορεί εύκολα να υποθέσει κάποιος –επιστρατεύοντας όμως όλο το χιούμορ που διαθέτει- ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τίποτα, καθώς είτε ο ένας τις κερδίσει είτε ο άλλος, τα προβλήματα που ταλανίζουν την οικονομία μας θα αποτελέσουν παρελθόν.

Μειωμένα εισοδήματα, πετσοκομμένες συντάξεις, επιχειρήσεις στο χείλος της καταστροφής, ανύπαρκτες επενδύσεις, υψηλή ανεργία, φοροεπιδρομή… Όλα όσα μας κρατούν καθηλωμένους στην κρίση σχεδόν δέκα χρόνια τώρα, θα μειωθούν δραστικά και θα ανατείλει μία καλύτερη ημέρα. Τελικά μήπως είμαστε αρκετά ευαίσθητοι και ανησυχούμε περισσότερο από ότι θα έπρεπε; Μήπως όλα όσα βιώνουμε είναι ένας εφιάλτης που θα τελειώσει από την στιγμή που θα ψηφίσουμε «σωστά»; Γιατί αυτό το συμπέρασμα βγαίνει από την στιγμή που τα μεγάλα κόμματα έχουν έτοιμες τις λύσεις. Και κάπου εδώ μπαίνει μία τελεία στο χαρούμενο διάλειμμα, καθώς η σκληρή πραγματικότητα μας προσγειώνει ανώμαλα…

Καταλαβαίνω την προσπάθεια που καταβάλλουν όλα τα κόμματα να κερδίσουν την στήριξη των ψηφοφόρων. Ειδικά τα μεγάλα κόμματα που στοχεύουν στην εξουσία, είναι δεδομένο ότι δεν θα αποφύγουν τα μεγάλα λόγια και τις υποσχέσεις. Αυτό δεν γινόταν εξάλλου και σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις;

Δυστυχώς όμως για όλους, η ελληνική κοινωνία δεν είναι η ίδια που ήταν στο παρελθόν. Δεν έχει την ίδια ¨αθωότητα¨ και κυρίως δεν μπορεί να έχει την ίδια ανοχή σε πολιτικές υποσχέσεις που ξεχνιούνται μετά την απομάκρυνση του ψηφοφόρου από την κάλπη.

Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι σύσσωμη η κοινωνία έχει ανάγκη από ξεκάθαρες κουβέντες, από συνέπεια λόγων και πράξεων και παρουσίαση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου αντιμετώπισης της κρίσης. Και για να υπάρξει τέτοιο, εκτιμώ ότι απαιτείται μία διευρυμένη πολιτική συνεργασία. Γιατί καλά είναι τα υπουργικά γραφεία και τα οφίτσια, όμως προηγείται το συμφέρον της χώρας. Με δεδομένο ότι θα χρειαστεί διάστημα αρκετών χρόνων για να αφήσουμε οριστικά πίσω μας τον εφιάλτη, είναι κάτι περισσότερο από αναγκαίο να επιτευχθεί μία –έστω- μίνιμουμ συμφωνία για το δρόμο που θα ακολουθήσουμε. Έτσι ώστε αύριο μεθαύριο να μην έχουμε ανατροπές. Η σταθερότητα δεν είναι απαραίτητη μόνο στο πολιτικό πεδίο αλλά και σε επιμέρους, όπως είναι το φορολογικό και το φιλοεπενδυτικό. Ειδικά στο κομμάτι της επιχειρηματικότητας, είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι πρέπει να γίνουν στοχευμένες κινήσεις που θα έχουν ως απώτερο σκοπό την ουσιαστική στήριξη και ενίσχυση των επιχειρήσεων της χώρας, τα κίνητρα για τη δημιουργία νέων και τις βελτιώσεις στις διάφορες στρεβλώσεις που παρατηρούνται και που κάνουν ακόμα πιο δύσκολο το επιχειρηματικό περιβάλλον.

Τα μεγάλα και ωραία λόγια, οι υποσχέσεις για επίλυση σοβαρών θεμάτων, οι προεκλογικές δεσμεύσεις, δεν αρκούν πλέον. Η κατάσταση είναι κρίσιμη και ως τέτοια χρειάζεται και έκτακτα μέτρα για την αναστροφή του κλίματος. Γιατί μπορεί να ζούμε σε έναν τόπο με παραδεισένια ομορφιά, όμως οι συνθήκες που επικρατούν για όλους μας μόνο παραδεισένιες δεν είναι.