Ν. Κογιουμτσής στο "ΠΑΡΟΝ": Ώρα για γενναίες αποφάσεις υπέρ των μικρομεσαίων

Άρθρο του Νίκου Κογιουμτσή, Αντιπροέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, στην εφημερίδα “ΤΟ ΠΑΡΟΝ” (19/10/2025).

Η πρόταση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών για την επιβολή εθνικού τέλους σε όλα τα δέματα που εισάγονται από τρίτες χώρες δεν είναι μια απλή τελωνειακή ρύθμιση. Είναι μια ηχηρή υπενθύμιση ότι η ελληνική αγορά χρειάζεται δίκαιους κανόνες ανταγωνισμού. Εκατομμύρια προϊόντα χαμηλού κόστους φτάνουν στη χώρα χωρίς ΦΠΑ, χωρίς δασμούς και συχνά χωρίς ελέγχους ποιότητας. Την ίδια ώρα, οι Ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις λειτουργούν με πλήρη φορολογική και ασφαλιστική συμμόρφωση, επωμιζόμενες βάρη που δεν έχουν οι ξένοι ανταγωνιστές τους. Ο αθέμιτος αυτός ανταγωνισμός τις αποδυναμώνει και περιορίζει την ανάπτυξή τους.

Η επιβολή ενός τέλους, όπως προτείνει το ΕΕΑ και ο ΕΣΑ, της τάξης των επτά ευρώ ανά δέμα, θα μπορούσε να συμβάλει στην αποκατάσταση της ισορροπίας και στη στήριξη της εγχώριας επιχειρηματικότητας. Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι τα έσοδα από αυτό το τέλος μπορούν να κατευθυνθούν στον ψηφιακό μετασχηματισμό των ελληνικών επιχειρήσεων, που αποτελεί προϋπόθεση για τη βιωσιμότητά τους σε μια εποχή τεχνολογικών αλλαγών. Αν αξιοποιηθεί σωστά, το μέτρο αυτό δεν θα είναι τιμωρητικό, αλλά αναπτυξιακό και στρατηγικά ωφέλιμο.

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Οι οφειλές προς την Εφορία, τον ΕΦΚΑ και τις Τράπεζες αποτελούν μόνιμο βάρος, ενώ οι προσαυξήσεις και οι τόκοι τις οδηγούν σε οικονομική παράλυση. Οι ρυθμίσεις που θεσπίζονται κατά καιρούς είναι αποσπασματικές και συχνά ανεπαρκείς. Μια γενικευμένη ρύθμιση 120 δόσεων για όλα τα χρέη, χωρίς προσαυξήσεις και περιττά πρόστιμα, θα έδινε πραγματική ανάσα. Δεν πρόκειται για χάρη ή παραχώρηση, αλλά για μια ρεαλιστική λύση που δεν έχει δημοσιονομικό κόστος. Τα ανείσπρακτα ποσά θα αρχίσουν να αποδίδουν, ενώ οι επιχειρήσεις θα μπορέσουν να επανέλθουν σε κανονική λειτουργία, συμβάλλοντας εκ νέου στα δημόσια έσοδα.

Η οικονομία δεν μπορεί να αναπνεύσει όταν χιλιάδες επιχειρήσεις μένουν αποκλεισμένες από κάθε μηχανισμό χρηματοδότησης και αναγκάζονται να λειτουργούν στα όρια της επιβίωσης. Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει ένα πλαίσιο που θα δώσει δεύτερη ευκαιρία, με σαφείς και εφαρμόσιμους όρους, ώστε να «ξεπαγώσει» ο παραγωγικός ιστός της χώρας.

Το άλλο μεγάλο αγκάθι για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι η πρόσβαση στη χρηματοδότηση. Οι τράπεζες εξακολουθούν να δανείζουν με αυστηρά κριτήρια, θεωρώντας τις ΜΜΕ υψηλού ρίσκου. Τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης παραμένουν πολύπλοκα, με χρονοβόρες διαδικασίες και απαιτήσεις που οι περισσότερες μικρές επιχειρήσεις δεν μπορούν να καλύψουν. Είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί ένα νέο περιβάλλον ρευστότητας, όπου το κράτος θα λειτουργεί ως εγγυητής και επιταχυντής. Οι πόροι του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης πρέπει να διοχετεύονται πιο αποτελεσματικά, με λιγότερη γραφειοκρατία και έμφαση στην πραγματική αγορά. Η χρηματοδότηση πρέπει να φτάνει στον επαγγελματία της γειτονιάς, στον βιοτέχνη, στον νέο επιχειρηματία που θέλει να ψηφιοποιήσει τη δραστηριότητά του και να επενδύσει στην καινοτομία.

Η επιβολή του εθνικού τέλους στα δέματα, η γενικευμένη ρύθμιση των 120 δόσεων και η ουσιαστική βελτίωση της χρηματοδότησης δεν είναι αποσπασματικές παρεμβάσεις. Συνθέτουν ένα συνεκτικό σχέδιο επανεκκίνησης της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Η χώρα χρειάζεται μια νέα συμφωνία εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και τους μικρομεσαίους, που θα στηρίζεται στη σταθερότητα, τη δικαιοσύνη και την προοπτική.

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν ζητούν προνόμια. Ζητούν ισότιμη μεταχείριση, προβλέψιμους κανόνες και πρόσβαση σε εργαλεία που θα τους επιτρέψουν να αναπτυχθούν. Αν δεν στηριχθούν τώρα, η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει το πιο ζωντανό και παραγωγικό κομμάτι της οικονομίας της. Ήρθε η ώρα για αποφάσεις που θα δώσουν ξανά ανάσα και ελπίδα στους ανθρώπους που κρατούν την αγορά όρθια. Χωρίς αυτούς, καμία ανάπτυξη δεν μπορεί να έχει πραγματικό νόημα.