Γ. Χατζηθεοδοσίου στο ΑΠΕ: «Το 2019 ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ το έτος ανάκαμψης και ευημερίας τη χώρας»

Ακολουθεί το άρθρο του Προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών στο ΑΠΕ:

Είναι κοινά παραδεκτό ότι η είσοδος κάθε νέας χρονιάς φέρνει στον κόσμο και μία νότα αισιοδοξίας, προσμονής για κάτι καλύτερο. Αντικειμενικά όμως, πόσοι βάσιμοι λόγοι αισιοδοξίας υπάρχουν ώστε να αρχίσουμε να βλέπουμε την έξοδο της χώρας από το μακρύ και σκοτεινό τούνελ της ύφεσης στο οποίο παραμείναμε εγκλωβισμένοι για περίπου 10 χρόνια; Εκτιμώ πολλοί.

      Η χρονιά που μας αποχαιρετά ήταν η τελευταία μνημονιακή και το γεγονός ότι παρά τη σκληρή επιτροπεία έχουμε πλέον ως χώρα τη δυνατότητα να λαμβάνουμε μόνοι μας σημαντικές αποφάσεις, είναι αν μη τι άλλο ένα δείγμα βελτίωσης. Κάπως έτσι είδαμε να κατατίθεται ένας προϋπολογισμός που περιλαμβάνει ελαφρύνσεις, ανακοινώθηκαν μέτρα όπως η επέκταση του Εξωδικαστικού Μηχανισμού που όντως μπορούν να δώσουν προοπτικές ανάπτυξης, αποφεύχθηκαν οι νέες περικοπές στις συντάξεις, υπάρχουν πλέον σοβαρές ενδείξεις ότι «κάτι κινείται». Αν θέλουμε όμως να είμαστε ρεαλιστές και ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, οτιδήποτε έχει προβλεφθεί έως τώρα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ότι αποτελεί και τη λύση του προβλήματος. Μπορεί κάλλιστα όμως να εκληφθεί ως το «πρώτο βήμα» μίας πορείας που σίγουρα προβλέπεται μακρά. Με το ιδιωτικό χρέος να έχει φτάσει στα περίπου 300 δισ. ευρώ -συμπεριλαμβανομένων των προσαυξήσεων- καταλαβαίνει κάποιος ότι απαιτούνται κινήσεις «χειρουργικής» ακρίβειας και βέβαια δεν συγχωρούνται πια καθυστερήσεις και πειραματισμοί. Και βέβαια φαινόμενα λαϊκισμού, με «κορώνες», υποσχέσεις, μεγάλα λόγια που στη συνέχεια θα αποδειχθούν ανεφάρμοστα. Μην ξεχνάμε ότι το 2019 είναι έτος εκλογών και μάλιστα τετραπλών. Αν κυριαρχήσουν τα προεκλογικά πάθη, οι ανώφελες τακτικές πόλωσης, οι προσπάθειες προάσπισης μικροκομματικών συμφερόντων, τίποτα καλό δεν προμηνύεται για τη χώρα. Έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι όποτε υπήρξαν πολιτικές συγκρούσεις, τότε τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά. Το μήνυμα που πρέπει να σταλεί στον πολιτικό κόσμο είναι ότι στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η οικονομία μας, μόνο η συναίνεση μπορεί να αποδειχθεί σύμμαχος. Δεν υπάρχουν σωτήρες για να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας. Χρειάζονται έργα που να δείχνουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι υπάρχει σχεδιασμός για τη μετάβαση από την Ελλάδα της κρίσης στην Ελλάδα της ανάκαμψης. Και αυτό δεν επιτυγχάνεται μέσα από εντάσεις αλλά μόνο μέσα από σκληρή προετοιμασία, συνεργασίες και κλίμα πολιτικού πολιτισμού και ομαλότητας. Είναι η ώρα που πρέπει να μπει μπροστά μόνο το συμφέρον της χώρας και όχι κάποιων κομμάτων. Προτεραιότητα μας πρέπει να είναι η συνέπεια στην πορεία που θα χαράξουμε και όχι τα άλματα στο κενό. Έχουμε ανάγκη από σταθερά βήματα, ας είναι και μικρά.

      Και αυτά πρέπει να οδηγούν στη θωράκιση και ανάπτυξη των επιχειρήσεων της χώρας. Κυρίως των μικρομεσαίων. Αυτές παράγουν τον πλούτο, αυτές προσφέρουν θέσεις απασχόλησης, αυτές μπορούν να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος για μία ελληνική οικονομία που θα στηρίζεται σε πιο γερά θεμέλια και θα είναι περισσότερο ανταγωνιστική. Θεωρώ αυτονόητο ότι στο πλαίσιο των δράσεων για την «επόμενη μέρα» πρέπει να προηγηθούν οι βελτιώσεις σε όλα τα κακώς κείμενα που οδήγησαν μία ολόκληρη κοινωνική τάξη, τη μεσαία, στο χείλος του αφανισμού. Να αποκατασταθούν λοιπόν αδικίες του παρελθόντος και να υπάρξει πραγματική ελάφρυνση φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών, αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των παθογενειών που αποτελούν τροχοπέδη για την πρόοδο όπως είναι η φοροδιαφυγή και το παρεμπόριο, υιοθέτηση πολιτικών που θα είναι φιλικότερες προς την επιχειρηματικότητα ώστε να επιτευχθεί ο στόχος προσέλκυσης σοβαρών επενδύσεων. Να συμπορευθούμε με το πνεύμα της ψηφιακής εποχής και να εστιάσουμε στην καινοτομία, την έρευνα, την τεχνολογία. Να βγάλουμε επιτέλους τον καλύτερο μας εαυτό.

      Γιατί παρά τα αρνητικά στερεότυπα, οι δυνατότητες του Έλληνα είναι τεράστιες και αυτός είναι και ο λόγος που αισιοδοξώ για το μέλλον. Είναι στο χέρι μας να δείξουμε ότι διδαχθήκαμε από τα λάθη του παρελθόντος και ότι πλέον μπορούμε να βαδίσουμε μόνο μπροστά. Το 2019 που ξημερώνει, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το έτος-σταθμό. Να είναι η χρονιά που θα αφήσουμε οριστικά πίσω μας την κρίση και να πετύχουμε την ουσιαστική επανεκκίνηση της οικονομίας μας, με τις επιχειρήσεις μας κραταιές και στην πρώτη γραμμή. Αυτή είναι και η ευχή μου για το έτος που έρχεται. Μία νέα πορεία για όλους μας, σε συνθήκες ειρήνης και ευημερίας.