Το Δημόσιο “κουρεύει” μόνο τους δικούς του τόκους υπερημερίας!!!

Μια δυσάρεστη έκπληξη περιμένει όσους ανατρέξουν στις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου για την Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων και τον Αιγιαλό, καθώς το υπουργείο Οικονομικών έκρινε σκόπιμο να μειώσει το επιτόκιο ληξιπρόθεσμων οφειλών, αλλά μόνο για τα δικά του χρέη!

«Το ισχύον σήμερα νόμιμο επιτόκιο για οφειλές του δημοσίου, ύψους 6% ετησίως , εκτός του γεγονότος ότι κρίνεται ιδιαίτερα υψηλό για τις σημερινές δημοσιονομικές συνθήκες, λόγω του αμετάβλητου χαρακτήρα του, δεν προσαρμόζεται στο εκάστοτε χρηματοοικονομικό περιβάλλον με αποτέλεσμα τη σοβαρή επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού λαμβανομένου υπόψη και του ρυθμού απονομής δικαιοσύνης”, αναφέρει σχετικά η αιτιολογική έκθεση για το επίμαχο άρθρο 45 και εναρμονίζοντας το επιτόκιο που επιβαρύνει το Δημόσιο με το αντίστοιχο Κύριας Αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ, “κουρεύει” τελικά την επιβάρυνση του στο 3%.

Το πρόβλημα είναι ότι ενώ το Δημόσιο… παραπονιέται για το 6%, που θέλει να το κάνει 3%, οι πολίτες επιβαρύνονται με προσαυξήσεις, οι οποίες υπολογίζονται με επιτόκιο 8,76%! Σύμφωνα, μάλιστα, με το σκεπτικό των νομικών που συνέταξαν την επίμαχη διάταξη, η διαφοροποίηση αυτή είναι σύμφωνη και με το Σύνταγμα και με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

Υπάρχει και κάτι ακόμα. Το επίμαχο άρθρο ορίζει ότι τόκος για το Δημόσιο οφείλεται μόνο με την επίδοση του δικογράφου, κάτι που σημαίνει πολύ απλά ότι χωρίς δικαστική διαφορά δεν “πέφτει” προσαύξηση σε βάρος του Δημοσίου, κάτι που γνωρίζουν από πρώτο χέρι όσοι λαμβάνουν με πολύμηνη καθυστέρηση κάποια επιστροφή φόρου.

Υπενθυμίζεται ότι οι φορολογούμενοι επιβαρύνονται με τόκους προσαυξήσεων από την πρώτη κιόλας ημέρα καθυστέρησης, ενώ κινδυνεύουν και με μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης.