Τα οικονομικά στοιχεία με τα ληξιπρόθεσμα χρέη είναι απογοητευτικά. Αυξάνουν συνεχώς και τελειωμό δεν έχουν. Το ίδιο και τα ελλείμματα των Ταμείων.

 

 

Τελευταίο άκρως ανησυχητικό στοιχείο είναι η εγκατάλειψη της ρύθμισης των 100 και των 12 δόσεων προ τα Ταμεία. Ήδη το 50% εγκατέλειψε τις 100 δόσεις και το 64% τις 12 δόσεις, ενώ το ποσοστό απώλειας παλαιότερων ρυθμίσεων φτάνει το 80%!

 

Σύμφωνα με στοιχεία του ΚΕΑΟ, στα 16,9 δισ. εκτινάχθηκαν τα ληξιπρόθεσμα χρέη στα ταμεία, μετά την ραγδαία των ρυθμίσεων των 100 δόσεων από τους οφειλέτες. Αυτό βγαίνει από την έκθεση προόδου των αποπληρωμών ληξιπρόθεσμων οφειλών με  στοιχεία για το χρονικό διάστημα από την ίδρυσή του K.E.A.O. έως το τέλος Σεπτεμβρίου 2016.

 

Παράλληλα αυξάνουν τα ελλείμματα των Ταμείων. Διαρκώς και περισσότερο καλύπτουν τα ελλείμματα από κρατική χρηματοδότηση. Τα στοιχεία του ΓΛΚ δείχνουν ότι με τη συμπλήρωση του 9μήνου ο ΟΑΕΕ «απορρόφησε» 835 εκατ. ευρώ, δηλαδή εξάντλησε την αρχική πίστωση των 834 εκατ. ευρώ ένα τρίμηνο πριν το κλείσιμο της χρονιάς. Για να βγάλει ομαλά τη χρονιά, ο ΟΑΕΕ θα χρειαστεί επιπλέον χρηματοδότηση 270- 300 εκατ. ευρώ.

 

Και το ΙΚΑ όμως δεν πάει πίσω. Τον Σεπτέμβριο η «απορρόφηση» από τον Κρατικό Προϋπολογισμό ήταν 220 εκατ. ευρώ, δηλαδή πάνω από το μέσο μηνιαίο ρυθμό των 205 εκατ. ευρώ του 8μήνου και ήδη έχουν «απορροφηθεί» 1,860 δις ευρώ στο 9μηνο. Με δεδομένο ότι το συνολικό κονδύλι ανέρχεται σε 2,217 δις ευρώ, το ΙΚΑ ή θα πρέπει να περιορίσει τις μηνιαίες του δαπάνες στα 120 εκατ. ευρώ στο τελευταίο τρίμηνο του έτους ή θα χρειαστεί επιπλέον χρηματοδότηση περίπου 250 εκατ. ευρώ.

 

Το έχουμε πει πολλές φορές και θα το ξαναπούμε και πάλι. Χωρίς παραγωγή νέου πλούτου που θα αρχίσει να φέρνει νέα υγιή έσοδα στα ασφαλιστικά ταμεία και στα δημόσια έσοδα, δεν υπάρχει καμία σωτηρία ούτε για τις συντάξεις, ούτε για την απασχόληση, ούτε για την ασφάλιση, ούτε για τα ταμεία του κράτους, ούτε για τα χρέη. Με το ¼ του ανθρώπινου και του κεφαλαιακού δυναμικού σε αδράνεια, το ΑΕΠ και τα έσοδα δεν πρόκειται ποτέ να ανακάμψει η οικονομία.

 

Δυστυχώς, βρισκόμαστε ακόμη στις πολιτικές φαύλου κύκλου αναπαραγωγής των ελλειμμάτων, της ανεργίας, της πτώσης παραγωγής και της άντλησης εσόδων και αποθεματικών από το παρελθόν και τις κατασχέσεις. Καμία βελτίωση, καμία ελπίδα νέων εσόδων από παραγωγή. Έτσι όμως, απλώς το πρόβλημα γίνεται κάθε μέρα και χειρότερο.

 

Με αναδιανομές και αρπαγή παρελθόντων εσόδων, καμία ανάπτυξη δεν έρχεται, καμία δικαιοσύνη δεν επιβάλλεται και καμία προοπτική εξόδου από την κρίση δεν ανοίγεται.

 

Η κυβέρνηση, αντί να δει το πρόβλημα και να κάνει βαθιά τομή στην πολιτική της, αναλώνεται σε ατελείωτες μάχες με τους θεσμούς για τις αναδιανομές των υπαρχόντων και καθόλου στην παραγωγή νέου πλούτου. Το νέο αδιέξοδο είναι και πάλι παρών. Ύστερα θα είναι μονόδρομος η νέα αναδιανομή μέσα από τη μείωση των συντάξεων και των μισθών.

 

Εμείς το έχουμε πει πολλές φορές. Είναι καιρός, η κυβέρνηση, να σκεφτεί ξανά αυτό που κοινή λογική λέει. Να συνεργαστεί με όλους τους παραγωγικούς φορείς για την κατάρτιση και εφαρμογή ενός σχεδίου προγραμματισμένης ανάπτυξης της οικονομίας. Αρχίζοντας μάλιστα από αυτό που μπορεί: Από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

 

 

 

ΣΒ