Το έχουμε επισημάνει πολλές φορές. Ο μόνος δρόμος εξόδου από την κρίση είναι η δημιουργία νέου πλούτου και νέων επιχειρήσεων, οι οποίες θα είναι ανταγωνιστικές και βιώσιμες σε συνθήκες κρίσης.

 

Οι ως τώρα παθητικές πολιτικές αντιμετώπισης του χρέους και των δανειστών, με αφαίμαξη προηγούμενου πλούτου, πώλησης στοιχείων αξίας για τη χώρα, και περιστολή εισοδημάτων, είναι απλώς ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί σε νέα χειροτέρευση των όρων λειτουργίας της οικονομίας.

 

Είναι καιρός να ανοίξει ο διάλογος για μια επιθετική πολιτική σχεδιασμένης οργάνωσης σύγχρονων επιχειρήσεων, ως μοχλό ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση (*).

 

Κάτω από αυτή την αντίληψη έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα εξής πεδία διαλόγου:

• Με συμμετοχή επιμελητηρίων, κοινωνικών εταίρων, και πανεπιστημίων σχεδιάζουμε κεντρικά τη δημιουργία υποδομών σε κάθε περιφέρεια, για άνθιση νέων μοντέλων επιχειρήσεων επιχειρήσεων ανταγωνιστικών, βιώσιμων, με βιώσιμες θέσεις εργασίας και αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας,

• Δεν πουλάμε ως χώρα στοιχεία αξιών, απαξιωμένα από την κρίση, αλλά τα αξιοποιούμε ως βάση δημιουργίας νέων υποδομών και αξιών,

• Δημιουργούμε σε ακίνητα που έχουν εγκαταλειφτεί, υποδομές (κυψέλες) μαζικής άνθησης επιχειρήσεων νέας τεχνολογίας και καινοτομίας, αξιοποιώντας το επιστημονικό και τεχνικό δυναμικό που διαρρέει στο εξωτερικό,

• Καθορίζουμε νέους παραγωγικούς ρόλους και στόχους στα ανώτατα επιστημονικά και ερευνητικά ιδρύματα, ιδίως οικονομικής και τεχνολογικής κατεύθυνσης,

• Αποκεντρώνουμε περιφερειακά τις δράσεις, ανάλογα με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των περιφερειών.

 

Τα παραπάνω σχέδια έχουν ήδη την βασική υποδομή οργανωτικής στήριξης και αυτή είναι ο επιμελητηριακός θεσμός που λειτουργεί σε κάθε νομό. Μια νομοθετική και πρακτική αναβάθμιση του θεσμού, θα δώσει τη δυνατότητα στα επιμελητήρια να κρατήσουν την «λογιστική» των εγχειρημάτων αλλά κυρίως την πραγματική υλοποίηση των δράσεων.

 

Η χώρα μας έχει ανάγκη από την μετατροπή της σε ένα φυτώριο νέων επιχειρήσεων ικανών να λειτουργήσουν αποτελεσματικά σε συνθήκες κρίσης. Το μοντέλο αυτών των επιχειρήσεων δεν μπορεί παρά να είναι πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αυτές προσφέρονται σήμερα με πολύ μικρό κόστος και με πολύ πιο γρήγορα αποτελέσματα.

 

Αν η κυβέρνηση αφήσει στην άκρη τις λογικές των αποσπασματικών παρεμβάσεων και πολιτικών σε κάποιους κλάδους με βάση το ΕΣΠΑ και άλλα προγράμματα και προχωρήσει σε έναν κεντρικό και ελεγχόμενο σχεδιασμό μαζικής δημιουργίας νέων επιχειρήσεων, θα έχουμε ήδη στο χέρι το πρώτο σχέδιο πραγματικής εξόδου από την κρίση. Η αγορά από την πλευρά της, μπορεί να λειτουργήσει ως οδηγός στον σχεδιασμό κατανομής των κλάδων στους οποίους θα κατευθυνθούν οι δράσεις, ενώ η πραγματική λειτουργία της θα αρχίσει μετά τη δημιουργία αυτών των επιχειρήσεων.

 

Μια τέτοια σοβαρή πολιτική, θα λειτουργήσει γρήγορα ως προσκλητήριο και μαγνήτης για ντόπιες και ξένες μεγάλες επενδύσεις πραγματικής παραγωγής πλούτου και όχι πρόσκαιρων κερδών.

 

Κάτω από αυτά τα δεδομένα και με την προοπτική που σημειώνει η Τράπεζα της Ελλάδος, ότι από το δεύτερο εξάμηνο του 2016 αρχίζει η αναστροφή προς την ανάπτυξη, ο σχεδιασμός αυτής της ανάπτυξης είναι απολύτως αναγκαίος.

 

Με αυτά τα δεδομένα, πολύ γρήγορα θα μπορούμε να πούμε από θέση ισχύος στα ξένα «κοράκια» που καιροφυλακτούν: «Δεν πουλάμε, επιχειρούμε»!

 

Το θέλει η κυβέρνηση;

 

(*) Σημειώνουμε ότι μια τέτοια πολιτική συγκροτημένου σχεδιασμού δημιουργίας επιχειρήσεων δεν απέχει και πολύ από την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία "Πρωτοβουλία για τις νεοσύστατες επιχειρήσεις" η οποία ήδη τέθηκε σε διάλογο.

 

Σίγμα Βήτα