tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Άρθρο. Μετά το «σοφόν το σαφές», «σαφές … το σοφόν»!

Του Παναγιώτη Παντελή – Φοροτεχνικού, Οικονομικού Επόπτη Ε.Ε.Α.


Την προηγούμενη εβδομάδα, στο καθιερωμένο άρθρο μας στο φιλόξενο site του e-forologia με τίτλο «σοφόν το σαφές», είχαμε αναφερθεί σε 3 συγκεκριμένα θέματα:

Το πρώτο αφορούσε τις προθεσμίες κατάθεσης ενδικοφανούς προσφυγής, το δεύτερο τα τεκμήρια διαβίωσης και το τρίτο τη συγκέντρωση ηλεκτρονικών αποδείξεων για το 2020.

Όσον αφορά το πρώτο, είχαμε αναφερθεί στην Απόφαση της ΑΑΔΕ 1273/14.12.20.

Η συγκεκριμένη Απόφαση αναφερόταν στην αναστολή της παράτασης των προθεσμιών της παρ. 4 του άρθρου 6 της Π.Ν.Π. της 30/3/2020, ως προς την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής και του αιτήματος αναστολής, καθώς και στην εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής του άρθρου 63 του ν. 4174. Στο συγκεκριμένο άρθρο, είχαμε αναφερθεί σε εκείνες τις περιπτώσεις που είχε γίνει κοινοποίηση οριστικών πράξεων και αποφάσεων επιβολής προστίμων στις 31/12/2020, όπου με βάση το γράμμα του νόμου, οι φορολογούμενοι αυτοί δεν είχαν το δικαίωμα της αναστολής της προθεσμίας, για 60 ημέρες.

Από τις αρχές της εβδομάδας, λάβαμε δεκάδες τηλέφωνα, με σημαντικότερο όλων το τηλέφωνο από τη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ).

Στη ΔΕΔ άμεσα έγινε κατανοητό ότι υπήρχε κενό στη διατύπωση και βέβαια, αυτή η ασάφεια στις ημερομηνίες θα μπορούσε να δημιουργήσει καταστροφικά προβλήματα για τους φορολογούμενους. Με πρωτοβουλία της, η ΔΕΔ, πρωτοστάτησε στο να εκδοθεί η Εγκύκλιος Ε.2021/2021 και να διευκρινιστεί ότι οι προθεσμίες άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής και αιτήματος αναστολής που λήγουν την 30η ή 31η Ιανουαρίου 2021, οι οποίες είναι ημέρες μη εργάσιμες (Σάββατο και Κυριακή), εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης στην οποία είχαμε αναφερθεί.

Για μια ακόμα φορά, η ΔΕΔ λειτούργησε με κριτήριο να μην αδικηθεί ο φορολογούμενος και βέβαια η ίδια να συμβάλει ακόμα περισσότερο στο χτίσιμο της αμοιβαίας εμπιστοσύνης ανάμεσα σε αυτόν και τη φορολογική αρχή.

Αλλά, αφού αναφέρομαι στη ΔΕΔ και στην ευχάριστη αυτή έκπληξη, θα πρέπει να αναφέρω ότι και όλη της η προσπάθεια κινδυνεύει.

Ο λόγος;

Το πλήθος των υποθέσεων που έχουν συγκεντρωθεί και ο αριθμός των ελεγκτών που πρέπει να το διεκπεραιώσουν.

Οι υποθέσεις που εκκρεμούν έχουν φτάσει τις 6.500, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται σε αυτές οι ενδικοφανείς προσφυγές μηνός Δεκεμβρίου 2020, οι οποίες ακόμη δεν έχουν αποσταλεί από τις κατά τόπους ΔΟΥ.

Πως είναι δυνατόν 51 ελεγκτές να ελέγξουν τις χιλιάδες αυτές υποθέσεις;

Πως είναι δυνατόν να απονείμουν δικαιοσύνη;

Ουδείς υποχρεούται στα αδύνατα.

Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, θα πρέπει να ολοκληρώνουν 2-3 υποθέσεις την ημέρα, διαβάζοντας και αναλύοντας εκατοντάδες έγγραφα, τραπεζικούς λογαριασμούς, Νόμους, Εγκυκλίους, δικαστικές αποφάσεις, κ.λπ.

Εδώ, η ΑΑΔΕ κατά τη γνώμη μας έχει δύο λύσεις:

Ή να στελεχώσει με επαρκές προσωπικό τη συγκεκριμένη υπηρεσία, ώστε όχι μόνο να αποδίδει δικαιοσύνη, αλλά και να ενδυναμώνει το αίσθημα εμπιστοσύνης φορολογικής αρχής και φορολογούμενου.

Η άλλη λύση είναι να προβλέψει αναστολή της προθεσμίας των ωρών κάθε ημέρας για 60 μέρες…

Το δεύτερο θέμα αφορούσε τα τεκμήρια διαβίωσης τα οποία είχαμε αντλήσει από τα αρχεία της ΑΑΔΕ, από τα οποία προέκυπτε ότι ποσό 6.404.770.380 ευρώ ήταν η προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων για το έτος 2018.

Είχαμε λοιπόν πει ότι πλήρωσαν φόρο για εισόδημα το οποίο δεν ήταν πραγματικό, σε μια περίοδο που η αγορά λειτουργούσε και επισημαίναμε τι θα συμβεί το 2020, με κλειστά μαγαζιά και πληττόμενες επιχειρήσεις που λειτούργησαν με κάτω από το 50% του ετήσιου τζίρου τους και εργαζομένους σε αναστολή.

Πώς όλοι αυτοί οι μικροεπαγγελματίες και εργαζόμενοι θα μπορέσουν να τα καλύψουν, δεδομένου ότι τα εισοδήματά τους θα είναι μειωμένα ή και μηδενικά;

Μάλλον και στο δεύτερο αυτό θέμα φέραμε στην επιφάνεια ένα πραγματικό πρόβλημα, το οποίο εξετάζει το Υπουργείο Οικονομικών.

Όπως αναφέρει στο πρωτοσέλιδό της στις 28/1/2021, η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και ο έγκριτος δημοσιογράφος Προκόπης Χατζηνικολάου, στην επανεξέταση των τεκμηρίων διαβίωσης προχωράει το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης, λόγω συρρίκνωσης των εισοδημάτων για το φορολογικό έτος 2020. Στο ίδιο θέμα αναφέρεται σήμερα 29/1/2021 και ο έγκριτος δημοσιογράφος Γιώργος Παλαιτσάκης στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ.

Στο συγκεκριμένο θέμα ακόμη, όπως αναφέρει το άρθρο, τοποθετήθηκε ο αναπληρωτής Υπουργός κος Θεόδωρος Σκυλακάκης, στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1, κατανοώντας ότι είναι ένα πραγματικό γεγονός ότι υπάρχει δυσανάλογο πλήγμα στα εισοδήματα του πληθυσμού και ότι η κυβέρνηση επεξεργάζεται διάφορα σενάρια.

Δεν θα θέλαμε να σταθούμε στο ποιο από τα σενάρια που θα υιοθετήσει το Υπουργείο Οικονομικών είναι το καλύτερο ή το χειρότερο. Η άποψή μας ήταν πάντα ότι τα τεκμήρια διαβίωσης προσθέτουν φόρο κι έχουν σαν σκοπό να καλύψουν την αδυναμία του Υπουργείου Οικονομικών να πραγματοποιήσει ελέγχους και πραγματικά να «πιαστούν στη φάκα» όσοι δεν δηλώνουν τα πραγματικά τους εισοδήματα. Παραμένω λοιπόν σταθερός σε αυτό που χρόνια λέω, ότι τα τεκμήρια διαβίωσης δεν θα πρέπει να υπάρχουν.

Το τρίτο θέμα που είχαμε αναφερθεί, ήταν η συγκέντρωση ηλεκτρονικών αποδείξεων ίση με το 30% του εισοδήματος.

Εδώ, όπως είχαμε αναφέρει, στο 2018 οι Έλληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν 22.725.778 ευρώ λόγω των αποδείξεων που δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν.

Στα άρθρα των εφημερίδων αναφέρεται ότι σύμφωνα με πληροφορίες, το πιθανότερο σενάριο που θα ακολουθήσει το Υπουργείο Οικονομικών είναι να εξαιρεθούν όλοι οι φορολογούμενοι από το πέναλτι του 22% επί της διαφοράς των αποδείξεων που έπρεπε να συγκεντρώσουν και δεν τα κατάφεραν.

Νομίζω ότι σαν λογιστές-φοροτέχνες, αλλά και σαν άνθρωποι της αγοράς, που είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με τον Έλληνα φορολογούμενο, τον Έλληνα επαγγελματία, τον Έλληνα πολίτη, βιώνουμε σε καθημερινή βάση τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, τις ασάφειες που συναντά στις συναλλαγές του με το Υπουργείο Οικονομικών και ίσως είμαστε οι μόνοι που έχουμε ολοκληρωμένη άποψη μιλώντας μαζί τους.

Πότε λοιπόν θα γίνει κατανοητό στο Υπουργείο Οικονομικών ότι η άποψή μας πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν, διότι αντικατοπτρίζει όλες τις αγωνίες του φορολογούμενου πολίτη;

Πηγή: www.e-forologia.gr