tuv-iso-logo tuv-iso-27001-logo

Άρθρο. Το σήριαλ με τα ενοίκια και τις επιταγές συνεχίζεται…

Του Παναγιώτη Παντελή, Φοροτεχνικού και Οικονομικού Επόπτη του Ε.Ε.Α., σε συνεργασία με τον Ηλία Χατζηγεωργίου – Φοροτεχνικό, Αντιπρόεδρο Επιτροπής Λογιστών Ε.Ε.Α.


Άλλη μια Παρασκευή ακολουθεί το ίδιο μοτίβο με τις περισσότερες Παρασκευές μας από τον περασμένο Μάρτιο. Οι περισσότεροι αναμένουν την απογευματινή ενημέρωση από τους αρμόδιους, ώστε να μάθουν τα νέα μέτρα που θα ληφθούν ή την τύχη των παλαιών μέτρων, για το θέμα του κορωνοϊού.

Μέτρα που φυσικά θα φέρουν νέα δεδομένα, ενδεχομένως αλλαγές σε κάποιες διαδικασίες, αναμονή έκδοσης οδηγιών ή εγκυκλίων, απορίες, ενημερώσεις και γενικότερα την επανάληψη του γνωστού φαύλου κύκλου που γνωρίζουμε όλοι μας εδώ και έναν χρόνο.

Η ταχύτητα στην έκδοση των αποφάσεων δυστυχώς δεν έχει επιτευχθεί ακόμα, το αντίθετο θα λέγαμε μάλιστα, αφού αντί να μικραίνουν τα χρονικά διαστήματα, αυτά μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο, παρόλο που έχουμε περάσει από τα στάδια του πρωτόγνωρου του φαινομένου σε αυτά της επανάληψής του, δεδομένου ότι είμαστε στο δεύτερο στάδιο της πανδημίας.

Σίγουρα το ζήτημα της οικονομίας είναι πολύ δύσκολο να συνδυαστεί με αυτό της υγείας, αφού πρέπει να υπάρξει και να διατηρηθεί η ισορροπία μεταξύ τους… Η ζυγαριά είναι εύκολο να γύρει προς την κάθε μεριά, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται: Εάν γύρει προς τη μεριά της υγείας αυξάνονται τα νούμερα, άρα κατ’ επέκταση και τα μέτρα, από την άλλη όμως εάν γύρει προς τη μεριά της οικονομίας τα αποτελέσματα είναι και αυτά πολύ άσχημα και θα υπάρξουν και συνέπειες μακροπρόθεσμα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ρευστότητα πολλών πολιτών και κυρίως των επαγγελματιών έχει αρχίσει και στερεύει, ειδικά αυτών που παραμένουν κλειστοί όλο αυτό το διάστημα. Εδώ είναι η μεγάλη μας ένσταση στο θέμα της καθυστέρησης της έκδοσης των αποφάσεων, ειδικά όταν αυτές έχουν ανακοινωθεί μέσω δελτίων τύπου. Κανείς όμως όλα αυτά τα χρόνια δεν κατάφερε να κάνει προγραμματισμό με δελτία τύπου και δημοσιεύματα και είναι απολύτως λογικό, αφού για να προγραμματιστεί θέλει συγκεκριμένες και ξεκάθαρες οδηγίες μέσω εγκυκλίων και αποφάσεων. Η σωστή σειρά είναι η ενημέρωση να γίνεται βάσει των εγκυκλίων και όχι οι εγκύκλιοι βάσει της ενημέρωσης!

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα των ανωτέρω δεν μπορεί να είναι άλλο από το ζήτημα της μείωσης ενοικίου για τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο. Έχουμε φτάσει στις 5 Φεβρουαρίου και ακόμα δεν μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε ποιοι είναι αυτοί που δικαιούνται ολική μείωση ενοικίου και ποιοι είναι αυτοί που δικαιούνται μείωση κατά 40%! Αντίστοιχα οι ιδιοκτήτες δεν γνωρίζουν εάν θα λάβουν 60% από τον ενοικιαστή και 20% από το κράτος ή 80% από το κράτος, όπως και φυσικά δεν γνωρίζουν πώς να απαντήσουν στον ενοικιαστή που του το ζητάει.

Εμείς σαν φοροτεχνικοί μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τη θέση και των δύο, αφού έχουμε πελάτες ενοικιαστές, αλλά και ιδιοκτήτες. Οι περισσότεροι γνωρίζετε καλύτερα από εμάς ότι πολλές φορές καλούμαστε να πάρουμε τον ρόλο του διαιτητή, χωρίς μάλιστα τις περισσότερες φορές να έχουμε τους κανόνες. Έχουμε ακούσει άπειρα επιχειρήματα από την κάθε εμπλεκόμενη μεριά, με τα οποία μπορείς να καταλάβεις ότι η κάθε μία έχει το δίκιο της, το οποίο όμως μπορεί να βρει (;) μόνο όταν υπάρχει ένα πλαίσιο ξεκάθαρο, μέσω σχετικών οδηγιών.

Είναι κάτι που το είχαμε πει από την πρώτη στιγμή, στην πρώτη φάση της πανδημίας, αλλά και στο πρόσφατο άρθρο μας «Πότε επιτέλους θα παίξουμε σωστή μπάλα;» Όταν λοιπόν υπάρχει κρατική παρέμβαση σε μια ιδιωτική σχέση, τα πράγματα πρέπει να είναι απόλυτα ξεκάθαρα, ώστε να αποφεύγονται παρερμηνείες και προβλήματα.

Επί του πρακτικού, εχθές αργά το βράδυ ψηφίστηκε το νομοσχέδιο που αναφέρει για τις κλειστές επιχειρήσεις ότι δικαιούνται τη μη καταβολή ενοικίου για τον μήνα Ιανουάριο και Φεβρουάριο. Επιπλέον όμως αναφέρει ότι «με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, μετά από εισήγηση του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), προσδιορίζονται οι πληγείσες επιχειρήσεις του προηγούμενου εδαφίου ανά κλάδο και ανά μήνα, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος.»

Που καταλήγουμε λοιπόν;

Στο ότι αναμένουμε εγκύκλιο στα μέσα σχεδόν του Φεβρουαρίου, η οποία θα προσδιορίζει ποιοι δικαιούνταν ολική μείωση ενοικίου για το Ιανουάριο και ποιοι θα δικαιούνται μείωση για τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με τους σχετικούς ΚΑΔ…

Τι προγραμματισμός μπορεί να γίνει με αυτά τα δεδομένα δεν το γνωρίζουμε, αλλά σίγουρα καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορεί να είναι και ο καλύτερος, το αντίθετο μάλιστα.

Στη συνέχεια των εγκυκλίων θα πρέπει να γίνουν οι δηλώσεις covid προκειμένου οι ιδιοκτήτες να μπορούν να λάβουν την αποζημίωση που δικαιούνται. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα έχουμε να κάνουμε δύο βασικές παρατηρήσεις για το θέμα, λαμβάνοντας υπόψιν την έως τώρα εμπειρία:

Πρώτον, θα πρέπει η προθεσμία να είναι μεγαλύτερη από το τέλος του επόμενου μήνα. Να μην κλείνει η εφαρμογή, ας μένει ανοικτή έστω και με πρόστιμο. Δεν είναι δυνατόν να χάνει κάποιος το δικαίωμα της αποζημίωσης, επειδή δεν πρόλαβε ή ξέχασε να κάνει τη δήλωση covid.

Δεύτερον, θα πρέπει η εφαρμογή να απαντά απευθείας στον ιδιοκτήτη για το εάν θα λάβει την αποζημίωση ή όχι. Κάτι σαν το επίδομα τέκνων ή το επίδομα ενοικίου. Όπως έχει εφαρμοστεί μέχρι σήμερα, μαθαίνει μετά από κάνα δίμηνο έμμεσα ότι δεν ήταν δικαιούχος ή ότι δεν έλαβε την αποζημίωση λόγω τεχνικών προβλημάτων. Όταν το μαθαίνει όμως δεν έχει τρόπο αντίδρασης, αφού το μαθαίνει εκ των υστέρων. Είναι κάτι που θα βοηθήσει τους πάντες, ιδιοκτήτες, ενοικιαστές, αλλά και εμάς τους ίδιους. Ειδικά τώρα που το 60-20 γίνεται σε πολλές περιπτώσεις 0-80, καταλαβαίνουμε ότι το κόστος των λαθών, για τα οποία πολλές φορές δεν ευθύνεται κανείς, αρχίζει και μεγαλώνει αισθητά.

Στον ίδιο παράλληλο δρόμο, αλλά ακόμα πιο επίπονο, κινούνται και όσοι περιμένουν τις αποφάσεις για το θέμα των επιταγών. Μέσα στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονταν σχετικές διατάξεις, οι οποίες όμως ως γνωστών θα περιμένουν και αυτές με τη σειρά τους την έκδοση σχετικών αποφάσεων. Το ζήτημα είναι όμως ότι όσο αυτές καθυστερούν, τόσο αυξάνεται η αγωνία που αντιμετωπίζουν οι εμπλεκόμενοι… Βέβαια, όταν μιλάς για επιταγές με αγορά κλειστή ή σχεδόν κλειστή, τότε οι εμπλεκόμενοι αυξάνονται, αλλά μαζί με αυτούς αυξάνονται και οι κακές συνέπειες. Εμπειρία με το ζήτημα των επιταγών έχουμε πολύ άσχημη από την κρίση που μάστισε τη χώρα μας. Καλό θα είναι να μην την ξαναζήσουμε…

Πηγή: www.e-forologia.gr.