Αυτοκτόνησε ο πρόεδρος της ΟΕΒΕ Μαγνησίας

   
Η οικονομική κρίση μετατρέπεται διαρκώς και περισσότερο σε κοινωνική. Μια από τις διαστάσεις αυτής της κρίσης είναι τα προσωπικά αδιέξοδα στα οποία φτάνουν πολλοί επαγγελματίες με αποτέλεσμα όχι λίγες φορές να προβαίνουν στο απονενοημένο διάβημα θέτοντας τέρμα στη ζωή τους.

Μια παρόμοια περίπτωση ήταν και του προέδρου της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων Μαγνησίας (ΟΕΒΕΜ) και των Περιπτερούχων Μαγνησίας, Κώστα Κόγια, ο οποίος  βρέθηκε απαγχονισμένος στο σπίτι του στην Νέα Ιωνία Βόλου στις 27 Απριλίου ανήμερα της Ανάστασης του Λαζάρου!

Ο κ. Κόγιας που ήταν γνωστός για τους αγώνες του για την επίλυση των προβλημάτων περιπτερούχων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων γενικότερα, φέρεται να αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Αν και αντιμετώπιζε και σοβαρό πρόβλημα υγείας, δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται, συστήνοντας πρόσφατα την «Κίνηση Ελπίδας Πολιτών», με τη σημαία της οποίας τον περασμένο Οκτώβριο, μαζί και με άλλα μέλη της Κίνησης, περπάτησε για 11 ολόκληρες ημέρες από τον Βόλο έως την Αθήνα, διαμαρτυρόμενος μ’ αυτόν τον τρόπο για τα προβλήματα των επαγγελματιών και των βιοτεχνών.

Οι παλιότεροι συνδικαλιστές θα τον θυμούνται από άλλες παρόμοιες πορείες, αγώνες, απεργίες πείνας και από τις «κατασκηνώσεις» του  στην Πλατεία Συντάγματος προκείμενου να λυθούν προβλήματα του κλάδου του.

Την προανάκριση για το τραγικό περιστατικό έχει αναλάβει το Αστυνομικό Τμήμα Ν. Ιωνίας Μαγνησίας, το οποίο έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο της εγκληματικής ενέργειας.

 

Δήλωση του ΓΓ της ΓΣΕΒΕΕ κ. Νίκου Σκορίνη για την απώλεια του Κωνσταντίνου Κόγια

Θρηνούμε για το τραγικό τέλος του Κωνσταντίνου Κόγια, ενός αγνού και μαχητικού συνδικαλιστή και εκφράζoυμε τα βαθιά και θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Ο Κώνσταντίνος Κόγιας ήταν Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων Μαγνησίας και Πρόεδρος των Περιπτεριούχων Μαγνησίας. Από αυτές τις θέσεις αγωνιζόταν πάντα με ιδιαίτερη δύναμη και πυγμή για  την ανάπτυξη, την καλύτερη αντιμετώπιση και τα τελευταία χρόνια την επιβίωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των περιπτέρων. Οι μάχες όμως που έδινε δεν περιορίζονταν μόνο στο συνδικαλιστικό πεδίο των ΕΒΕ, πίστευε ότι το μέλλον κάθε ανθρώπου και της χώρας θα έπρεπε να είναι καλύτερο και πάλευε για αυτό.

Οι δύσκολες μορφές αγώνα που επέλεγε να ακολουθήσει και η δύναμη ζωής που είχε επιδείξει κάνουν ακόμα πιο σοκαριστική για όλους εμάς την είδηση για το τραγικό τέλος που έβαλε στη ζωή του. Αύριο θα πούμε το τελευταίο αντίο σε ένα γνήσιο βιοπαλαιστή και ακούραστο συνδικαλιστή που μόνο η κρίση κατάφερε να λυγίσει.