- 13/07/2021
ΔΕΕ: Πότε φόροι που αποκρύφτηκαν θεωρείται ότι περιλαμβάνονται στον ΦΠΑ που εισπράχθηκε
Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Λουξεμβούργο, 1η Ιουλίου 2021.
Απόφαση στην υπόθεση C-521/19
Tribunal Economico Administrative Regional de Galicia
Κατά τον καθορισμό της βάσης επιβολής φόρου για πράξεις τις οποίες έχουν αποκρύψει υποκείμενοι στον ΦΠΑ, τα καταβληθέντα και εισπραχθέντα ποσά, όπως προσδιορίζονται εκ των υστέρων από τη φορολογική αρχή, θεωρείται ότι περιλαμβάνουν ήδη τον ΦΠΑ. Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία θα προσέκρουε στην αρχή της ουδετερότητας του ΦΠΑ
Η απόφαση:
Το Δικαστήριο υπογραμμίζει το γεγονός ότι η εκ μέρους της φορολογικής αρχής επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που θα είχε διαμορφωθεί αν δεν υφίσταντο παρατυπίες και, κατά μείζονα λόγο, απάτη συνεπάγεται πάντα ένα αναπόφευκτο περιθώριο αβεβαιότητας. Κατά συνέπεια, η βάση επιβολής του φόρου -ήτοι η αντιπαροχή, υποκειμενική αξία την οποία πράγματι έλαβε ο υποκείμενος στον φόρο και η οποία δεν περιλαμβάνει τον ΦΠΑ- πρέπει, όταν προσδιορίζεται εκ των υστέρων από την οικεία εθνική φορολογική αρχή, λόγω της μη αναγραφής του ΦΠΑ σε τιμολόγιο ή μη έκδοσης τιμολογίου, είτε οι παραλείψεις αυτές αποτελούν το αποτέλεσμα πρόθεσης τέλεσης απάτης είτε όχι, να νοείται λαμβανομένου υπόψη του ως άνω αναπόφευκτου περιθωρίου αβεβαιότητας.
Για τον λόγο αυτόν, το αποτέλεσμα πράξης η οποία απεκρύβη από τη φορολογική αρχή, μολονότι θα έπρεπε να είχε δηλωθεί και να είχε εκδοθεί για αυτή τιμολόγιο, πρέπει να θεωρείται, όταν προκύπτει από εκ των υστέρων προσδιορισμό στο πλαίσιο ελέγχου για την επιβολή άμεσων φόρων, ότι περιλαμβάνει τον ΦΠΑ που βάρυνε την εν λόγω πράξη. Διαφορετικό θα ήταν το συμπέρασμα σε περίπτωση που ήταν δυνατή η διόρθωση του ΦΠΑ κατά το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο.
Το Δικαστήριο επισημαίνει ότι οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία θα προσέκρουε στην αρχή της ουδετερότητας του ΦΠΑ και θα είχε ως αποτέλεσμα να επιβαρύνεται με μέρος του ΦΠΑ ο υποκείμενος στον φόρο, ενώ ο ΦΠΑ πρέπει να βαρύνει αποκλειστικά τον τελικό καταναλωτή.
Το Δικαστήριο προσθέτει ότι η τήρηση της αρχής αυτής δεν αντιτίθεται στην επιβολή από τα κράτη μέλη κυρώσεων με σκοπό την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Απάτη όπως η επίμαχη πρέπει να καταστέλλεται στο πλαίσιο τέτοιων κυρώσεων, και όχι μέσω του καθορισμού της βάσης επιβολής του φόρου, εναπόκειται να επιλύσει τη διαφορά σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου. Η απόφαση αυτή δεσμεύει, κατά τον ίδιο τρόπο, τα άλλα εθνικά δικαστήρια που επιλαμβάνονται παρόμοιου προβλήματος.