Υπάλληλος ο οποίος ενεργούσε στο πλαίσιο των καθηκόντων που του είχαν ανατεθεί ή στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, καθιστά υπεύθυνη την εταιρία για τελωνειακές οφειλές.

Σε ποιο μέτρο καθίσταται ένας εργοδότης οφειλέτης της τελωνειακής οφειλής η οποία γεννήθηκε λόγω παραβάσεων τελωνειακών υποχρεώσεων διαπραχθεισών από έναν από τους υπαλλήλους του κατά την εκτέλεση των καθηκόντων που του έχουν ανατεθεί; Αυτό είναι το ζήτημα που το Δικαστήριο καλείται να επιλύσει στην παρούσα διαδικασία προδικαστικής αποφάσεως.

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Finanzgericht Baden-Württemberg (φορολογικό δικαστήριο Βάδης-Βυρτεμβέργης, Γερμανία) αφορά την ορθή ερμηνεία του όρου «οφειλέτης» κατά το άρθρο 202, παράγραφος 3, πρώτη και δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (2), και ειδικότερα τις παραμέτρους που θεμελιώνουν την ευθύνη ενός νομικού προσώπου για τη συμπεριφορά των υπαλλήλων του. Στο ίδιο πνεύμα, το αιτούν δικαστήριο ερωτά επίσης αν η έννοια της «πρόδηλης αμέλειας» κατά το άρθρο 212α του τελωνειακού κώδικα περιλαμβάνει την ενδεχόμενη αμέλεια υπαλλήλου.

Τα πραγματικά περιστατικά, η διαδικασία και τα προδικαστικά ερωτήματα

Η Ultra-Brag AG, προσφεύγουσα στη διαφορά της κύριας δίκης, είναι ελβετική εταιρία υλικοτεχνικής υποστηρίξεως, η οποία παρέχει, μεταξύ άλλων, υπηρεσίες μεταφοράς σε ευρωπαϊκά εσωτερικά ύδατα.

Η Ultra-Brag στις 25 Μαΐου 2010, επί του πλοίου MS Aargau, εξήγαγε δύο μετασχηματιστές, κάθε ένας εκ των οποίων περιελάμβανε δύο κυλίνδρους, από το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης στην Ελβετία μέσω εσωτερικών πλωτών οδών.

Την ίδια ημέρα η Ultra-Brag πληροφορήθηκε ότι ένα από τα άλλα πλοία της, το οποίο επρόκειτο να παραλάβει από το Στρασβούργο (Γαλλία) στις 11:00 της επόμενης ημέρας μία τουρμπίνα 301 τόνων με τόπο προορισμού την Αμβέρσα (Βέλγιο), αντιμετώπιζε τεχνικά προβλήματα και επομένως ήταν αδύνατον να πραγματοποιήσει την εν λόγω μεταφορά. Υπεύθυνος για αμφότερες τις μεταφορές ήταν ο L, ο οποίος ήταν ειδικός για τις μεταφορές εμπορευμάτων μεγάλου βάρους και απασχολούνταν από την προσφεύγουσα ως «key account manager». Ο L, ενώ αναζητούσε εφεδρικό πλοίο, εξέτασε παράλληλα τη λύση πραγματοποιήσεως της μεταφοράς με το MS Aargau, από το οποίο δεν είχαν εκφορτωθεί ο ένας μετασχηματιστής και οι δύο κύλινδροί του, το οποίο θα έπλεε στο Στρασβούργο για να παραλάβει εκεί την τουρμπίνα. Αν ο L επέλεγε τη λύση αυτή, η τουρμπίνα και ο μετασχηματιστής θα μεταφέρονταν πίσω στην Ελβετία, όπου θα εκφορτώνονταν ο μετασχηματιστής και οι κύλινδροί του. Στη συνέχεια, το MS Aargau θα μετέφερε την τουρμπίνα στην Αμβέρσα.

Ο L επικοινώνησε με τις αρμόδιες ελβετικές τελωνειακές αρχές προκειμένου να ερευνήσει τα τελωνειακά θέματα που αφορούσαν αυτή την ενδιάμεση μεταφορά. Οι ελβετικές αρχές δήλωσαν ότι, από τη δική τους σκοπιά, η προσωρινή εξαγωγή στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης δεν αποτελούσε πρόβλημα, αλλά του επισήμαναν ότι πρέπει να ενημερώσει τις αρμόδιες γερμανικές τελωνειακές αρχές (εν προκειμένω το Zollamt Weil am Rhein-Schusterinsel, δηλαδή το τελωνείο του Weil am Rhein-Schusterinsel) σχετικά με τη σχεδιαζόμενη μεταφορά (3). Πάντως, ενώ ο L βρισκόταν καθ’ οδόν προς τη γερμανική τελωνειακή υπηρεσία, το αυτοκίνητό του ακινητοποιήθηκε λόγω βλάβης, με αποτέλεσμα να μη λάβει χώρα η ενημέρωση της υπηρεσίας αυτής.

Η αναζήτηση εφεδρικού πλοίου από τον L απέβη άκαρπη και το ίδιο βράδυ, μετά το πέρας του ωραρίου λειτουργίας του τελωνείου Weil am Rhein-Schusterinsel, και για να μπορέσει το πλοίο να είναι στο Στρασβούργο κατά τη συμφωνηθείσα ώρα φορτώσεως, ο L έδωσε οδηγίες στον πλοίαρχο του MS Aargau, επίσης υπάλληλο της Ultra-Brag, να οδηγήσει στο Στρασβούργο το πλοίο που ήταν φορτωμένο με τον μετασχηματιστή και τους κυλίνδρους και να παραλάβει εκεί την τουρμπίνα. Κατά τη διέλευση των συνόρων Ελβετίας-Γερμανίας ο μετασχηματιστής και οι κύλινδροι δεν προσκομίστηκαν στο τελωνείο.

Την επόμενη ημέρα, στις 26 Μαΐου 2010, ο L επικοινώνησε με τις αρμόδιες γερμανικές τελωνειακές αρχές και τις ενημέρωσε σχετικά με την επανεισαγωγή του μετασχηματιστή και των κυλίνδρων του.

Το MS Aargau επέστρεψε στις 27 Μαΐου 2010 στο λιμάνι της Βασιλείας (Ελβετία) στον Ρήνο, προκειμένου να εκφορτώσει τον μετασχηματιστή και τους δύο κυλίνδρους. Στο στάδιο αυτό, οι γερμανικές τελωνειακές αρχές διαπίστωσαν στο πλαίσιο ελέγχου ότι τα εμπορεύματα αυτά υπήρχαν στο πλοίο.

Με βεβαίωση εισαγωγικών δασμών φέρουσα ημερομηνία 9 Αυγούστου 2010, το Hauptzollamt Lörrach (κεντρικό τελωνείο του Lörrach, Γερμανία), καθού της κύριας δίκης, βεβαίωσε αποκλειστικά εις βάρος της Ultra-Brag δασμούς ύψους 122 470,07 ευρώ για τον μετασχηματιστή και τους δύο κυλίνδρους του.

Κατόπιν απορρίψεως ενστάσεώς της κατά της εν λόγω βεβαιώσεως, η Ultra-Brag άσκησε προσφυγή ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου προβάλλοντας ότι η βεβαίωση τελωνειακών δασμών στερείται νομιμότητας επειδή συντρέχουν οι κατά το άρθρο 212α του τελωνειακού κώδικα προϋποθέσεις απαλλαγής. Η Ultra-Brag διατείνεται ότι δεν ενήργησε με πρόδηλη αμέλεια έχοντας εμπιστευθεί τη μεταφορά των εν λόγω εμπορευμάτων στον L που ήταν υπάλληλός της. Εξάλλου, πρόδηλη αμέλεια δεν μπορεί να προσαφθεί ούτε στον L.

Έχοντας αμφιβολίες ως προς το αν ένας εργοδότης μπορεί να θεωρηθεί ως ο οφειλέτης τελωνειακής οφειλής κατά την έννοια του άρθρου 202, παράγραφος 3, πρώτη ή δεύτερη περίπτωση, και ως προς το αν η «πρόδηλη αμέλεια» κατά την έννοια του άρθρου 212α του τελωνειακού κώδικα περιλαμβάνει την ενδεχόμενη αμέλεια ενός υπαλλήλου, το Finanzgericht Baden-Württemberg (φορολογικό δικαστήριο Βάδης-Βυρτεμβέργης) αποφάσισε να αναστείλει τη διαδικασία και να θέσει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα τρία προδικαστικά ερωτήματα:

«1)      Έχει το άρθρο 202, παράγραφος 3, πρώτη περίπτωση, του [τελωνειακού κώδικα] την έννοια ότι ένα νομικό πρόσωπο καθίσταται οφειλέτης τελωνειακής οφειλής κατά την έννοια του άρθρου 202, παράγραφος 3, πρώτη περίπτωση, του [τελωνειακού κώδικα], υπό την ιδιότητα του προσώπου που προέβη στην εισαγωγή των εμπορευμάτων, αν ένας από τους υπαλλήλους του –που δεν είναι νόμιμος εκπρόσωπός του– ο οποίος ενήργησε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του είναι υπαίτιος της παράτυπης εισαγωγής;

2)      Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Έχει το άρθρο 202, παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση, του [τελωνειακού κώδικα] την έννοια ότι:

α)      ένα νομικό πρόσωπο συνήργησε στην παράτυπη εισαγωγή (ακόμη και) όταν ένας από τους υπαλλήλους του –που δεν είναι νόμιμος εκπρόσωπός του– ο οποίος ενήργησε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του μετέσχε στην εισαγωγή αυτή και

β)      στην περίπτωση της συνέργειας νομικών προσώπων στην παράτυπη εισαγωγή, η εκτίμηση της συνδρομής του κατά την εν λόγω διάταξη υποκειμενικού στοιχείου –“ενώ γνώριζαν ή όφειλαν εύλογα να γνωρίζουν ότι ήταν παράτυπη”– πρέπει να γίνεται ως προς το φυσικό πρόσωπο που ασχολήθηκε με την υπόθεση ως υπάλληλος του νομικού προσώπου, ακόμη και αν το εν λόγω φυσικό πρόσωπο δεν είναι νόμιμος εκπρόσωπος του νομικού προσώπου;

3)      Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ή το δεύτερο ερώτημα:

Έχει το άρθρο 212α του τελωνειακού κώδικα την έννοια ότι, προκειμένου για νομικά πρόσωπα, κατά την εκτίμηση του αν από τη συμπεριφορά του ενδιαφερομένου διαφαίνεται δόλος ή πρόδηλη αμέλεια πρέπει να λαμβάνεται υπόψη αποκλειστικά η συμπεριφορά του νομικού προσώπου και/ή των οργάνων του, ή πρέπει να καταλογίζεται στο νομικό πρόσωπο η συμπεριφορά ενός φυσικού προσώπου το οποίο εργάζεται στο νομικό πρόσωπο και ασχολήθηκε με την υπόθεση στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του;»

Εισαγωγικές παρατηρήσεις σχετικά με τη γένεση τελωνειακής οφειλής

Σε περίπτωση παράτυπης εισαγωγής στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης εμπορεύματος πληττομένου με δασμούς, το άρθρο 202, παράγραφος 3, πρώτη, δεύτερη και τρίτη περίπτωση, του τελωνειακού κώδικα προβλέπει τη γένεση τελωνειακής οφειλής σε βάρος τριών πιθανών κατηγοριών προσώπων (6): i) του προσώπου που προέβη σε αυτή την παράτυπη εισαγωγή, ii) των προσώπων που συνήργησαν σε αυτήν την εισαγωγή ενώ γνώριζαν ή εύλογα όφειλαν να γνωρίζουν ότι ήταν παράτυπη, και iii) των προσώπων που απέκτησαν ή κατείχαν το επίμαχο εμπόρευμα ενώ γνώριζαν ή λογικά όφειλαν να γνωρίζουν κατά τον χρόνο κτήσεως ή παραλαβής του εμπορεύματος αυτού ότι επρόκειτο για εμπόρευμα που έχει εισαχθεί αντικανονικά.

Πρόταση του Εισαγγελέα

Προτείνω στο Δικαστήριο να απαντήσει στα προδικαστικά ερωτήματα του Finanzgericht Baden-Württemberg (φορολογικού δικαστηρίου Βάδης-Βυρτεμβέργης, Γερμανία) ως εξής:

–        Το άρθρο 202, παράγραφος 3, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε, έχει την έννοια ότι νομικό πρόσωπο καθίσταται οφειλέτης τελωνειακής οφειλής κατά την έννοια της εν λόγω περιπτώσεως αν ένας από τους υπαλλήλους του, ο οποίος δεν είναι νόμιμος εκπρόσωπός του, προέβη σε παράτυπη εισαγωγή εμπορευμάτων στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης ενώ ενεργούσε στο πλαίσιο των καθηκόντων που του είχαν ανατεθεί και/ή στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του.

–        Το άρθρο 202, παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού 2913/92 έχει την έννοια ότι νομικό πρόσωπο καθίσταται οφειλέτης τελωνειακής οφειλής κατά την έννοια της περιπτώσεως αυτής όταν ένας από τους υπαλλήλους του, ο οποίος δεν είναι νόμιμος εκπρόσωπός του, είχε συμμετοχή σε παράτυπη εισαγωγή εμπορευμάτων στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης, λόγω ενεργειών του στο πλαίσιο των καθηκόντων που του είχαν ανατεθεί και/ή στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, υπό την προϋπόθεση ότι ο εργοδότης γνώριζε ή εύλογα όφειλε να γνωρίζει ότι η εισαγωγή ήταν παράτυπη, πράγμα που πρέπει να καθοριστεί ως προς τον υπάλληλο στον οποίο είχε ανατεθεί η υπόθεση.

–        Το άρθρο 212α του κανονισμού 2913/92 έχει την έννοια ότι κατά την εκτίμηση του αν από τη συμπεριφορά του «ενδιαφερομένου» (νομικού προσώπου) διαφαίνεται δόλος ή πρόδηλη αμέλεια πρέπει να ληφθεί υπόψη όχι μόνο η συμπεριφορά της ίδιας της εταιρίας ή των νομίμων εκπροσώπων της, αλλά επίσης η συμπεριφορά οποιουδήποτε υπαλλήλου ο οποίος ενήργησε στο πλαίσιο των καθηκόντων που του είχαν ανατεθεί και/ή στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του.

Πηγή: Taxheaven

 

 

 

ΣΒ