- 27/10/2020
ΔΠρΑθ 8452/2020 – Εργατικό ατύχημα θεωρείται και αυτό που συνέβη κατά τη μετάβαση στην εργασία
Γράφει ο Στάθης Δημ. Σταματελόπουλος, Νομικός Συνεργάτης Ε.Ε.Α.
Μία ενδιαφέρουσα απόφαση εξέδωσε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, με την οποία προσδιορίστηκε, σύμφωνα και με τα ισχύοντα στην γενικότερη θεωρία του εργατικού δικαίου, η έννοια του εργατικού ατυχήματος.
Ειδικότερα, το Δικαστήριο έκρινε επί προσφυγής, την οποία άσκησε εργαζόμενος, κατά της απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής Ενστάσεων του ΙΚΑ –ΕΤΑΜ, με την οποία απορρίφθηκε αίτημα του, για τον χαρακτηρισμό του ατυχήματος που του επισυνέβη, κατά την μετάβαση του στον τρόπο της εργασίας του, ως εργατικό ατύχημα, καθώς θεωρήθηκε εσφαλμένα ότι, ελλείπει ο αναγκαίος αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ του ζημιογόνου γεγονότος και της παρεχόμενης εργασίας του εργαζομένου.
Σημειώνεται ότι, η σχετική κρίση της ΤΔΕ του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στηρίχθηκε αποκλειστικά και μόνο στο γεγονός ότι, σύμφωνα με τους πίνακες προσωπικού, που είχε αναρτήσει η εργοδότρια εταιρεία, ο εργαζόμενος φέρεται να παρείχε την εργασία του σε τόπο, ο οποίος δεν βρίσκονταν κοντά στον τόπο του ατυχήματος. Το Δικαστήριο όμως έκρινε ότι, το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί θέμα είναι ουσιαστικό ζήτημα και αποτελεί θέμα απόδειξης, καθώς οι σχετικές δηλώσεις μπορεί να μην είχαν τροποποιηθεί, κατά παράλειψη του εργοδότη, ώστε να εμφανίζουν τον πραγματικό τόπο και χρόνο της εργασίας του εργαζομένου.
Συγκεκριμένα και σύμφωνα με την κρίση του ως άνω Δικαστηρίου έγιναν δεκτά τα εξής :
Ως εργατικό ατύχημα θεωρείται κάθε βίαιο συμβάν, το οποίο προκάλεσε θάνατο ή αναπηρία, που παρακωλύει την εργασία και το οποίο επήλθε, κατά την εκτέλεση της εργασίας ή εξ αφορμής αυτής, τελεί δε προς αυτήν, άμεσα ή έμμεσα, σε σχέση αιτίου και αποτελέσματος (ΣτΕ 1727/2016, 1291/2015, 3009/2005, 1692/2003, 3280/1992 Ολ., πρβλ. ΣτΕ 1549/2013, 3485/2011 κ.ά.) υφίσταται, δηλαδή, στη συγκεκριμένη περίπτωση αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της εργασίας και του ατυχήματος (ΣτΕ 1291/2015, 2394/1991).
Περαιτέρω, ως ατύχημα με το χαρακτήρα αυτόν θεωρείται και το επισυμβάν, υπό ανάλογες συνθήκες, ατύχημα, κατά τη μετάβαση του ασφαλισμένου στον τόπο της εργασίας του, ή κατά την αποχώρησή του από αυτόν, αρκεί να υφίσταται, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ εργασίας και ατυχήματος (ΣτΕ 3785/2014, 454, 1549, 4299/2013, 1012/2003, 5446/1995,575/1993, 2574, 394/1992, 3475/1987 κ.ά.).
Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να καταθέτει εντός ορισμένου χρόνου και ενώπιον του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, πίνακες, που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν τον τόπο εργασίας των εργαζομένων καθώς και το ωράριο εργασίας τους, ενώ η ορθότητα των ανωτέρω στοιχείων των εργαζομένων, όπως και η μεταβολή αυτών, αποτελούν ευθύνη του εργοδότη.
Τροχαίο ατύχημα και νοσηλεία του προσφεύγοντος για τέσσερις μήνες.
Ο καθ’ ου Οργανισμός έσφαλε λαμβάνοντας υπόψη τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ του ατυχήματος και της εργασίας, επικαλούμενος την δήλωση του εργοδότη του προσφεύγοντος, σχετικά με τον τόπο εργασίας του και το ωράριό του, καθώς αυτή τελικώς απεδείχθη ανακριβής.
Συγκεκριμένα, η κατά το άρθρο 16 του ν. 2874/2000 αναγραφή στις καταστάσεις προσωπικού της εργοδότριας εταιρείας, ότι τόπος εργασίας του προσφεύγοντος είναι η … , δεν αποκλείει την παράλειψη αναφοράς μεταβολής του τόπου εργασίας εκ μέρους της εταιρείας, στην οποία ανήκει και η ευθύνη για την δήλωση των σχετικών μεταβολών των στοιχείων των εργαζομένων της. Εξάλλου, η επικαλούμενη από το Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ κατάσταση προσωπικού της εργοδότριας εταιρείας, η οποία αναγράφει ότι, ο προσφεύγων εργάζεται στην …, έρχεται σε αντίθεση με την ανωτέρω δήλωση της εταιρείας στην αναγγελία εργατικού ατυχήματος, στην οποία δηλούται ότι, το ατύχημα συνέβη στην …, κατά την προσέλευση στην εργασία και δη στα γραφεία της εταιρείας στο … .
Περαιτέρω, η φύση της εργασίας του προσφεύγοντος ως πωλητή, όπως προκύπτει και από την προσκομιζόμενη σύμβαση εργασίας του με την εταιρεία, επιτάσσει ευελιξία ωραρίου, και, ως εκ τούτου, η προκύπτουσα από τα προσκομιζόμενα έγγραφα διαφορά κατά μία ώρα στην έναρξη και την λήξη του ωραρίου εργασίας του (σε σχέση με το ωράριο εργασίας που προβάλλει ο προσφεύγων), παρίσταται εύλογη.
Εν όψει αυτού, το ατύχημα του προσφεύγοντος συνέβη εντός ευλόγου χρόνου που απαιτείται κατά τα κοινώς γνωστά για να μεταβεί ο προσφεύγων από τον τόπο του ατυχήματος στον τόπο εργασίας του κατά τις πρωινές ώρες αιχμής.
Υπό τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο κρίνει ότι, στην προκειμένη περίπτωση, υφίσταται αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ εργασίας και ατυχήματος κατά την μετάβαση του ασφαλισμένου στον τόπο της εργασίας του.
Συνεπώς, η προσβαλλόμενη απόφαση της ΤΔΕ, η οποία έκρινε τα αντίθετα είναι εσφαλμένη και πρέπει να ακυρωθεί κατά παραδοχή ως βάσιμης της κρινόμενης προσφυγής.